Шырав
Шырав ĕçĕ:
Василий Георгиевич Лена вырӑнӗ патӗнче сехечӗ-сехечӗпе ларнӑ, алӑ тымарне хутран хут хыпала-хыпала пӑхнӑ, вӗри ҫамкине алӑпа тытса ларнӑ, тӗксӗмленнӗ мӑйӑхӗсене шӑртлантарса сиктеркеленӗ тата илтӗни-илтӗнми хӑй ӑшӗнче вӑрҫкаланӑ.
Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.
Антошка ӑна пӗтӗмпех итленӗ, ӗнсине хыҫса, хулпуҫҫине кӑна сиктеркеленӗ.Антошка выслушал все, почесал в затылке и только развел руками.
VI // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.
— Атте пӳлӗмрен тухрӗ, мана вӑл тухнӑ чух хулне вӑтанчӑклӑн сиктеркеленӗ пек туйӑнчӗ.— И папа, как мне показалось, застенчиво подергивая плечом, вышел из комнаты.
XXVIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Е тата, куҫхаршине хаяррӑн сиктеркеленӗ, кӑкӑрне тӳрлетсе, вӑл вӗренекен ачасен ушкӑнне: — Иртӗрех! Иртӗрех! — тенӗ.Или, грозно сдвинув брови и выпятив грудь, приглашал группу школьников: — Проходите! Проходите!
5 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.
Хӑй вӑл ахӑлтатнӑ, сикнӗ, хулпуҫҫисене сиктеркеленӗ, пин пит умӗнче хӑйне хаваслӑн кӑтартма тӑрӑшнӑ.
VII. Ӑнман дебют // Николай Пиктемир. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 48 с.
- 1