Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сиккеленинчен (тĕпĕ: сиккеле) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Наталья кӳренни, тарӑхни уҫҫӑнах палӑрса тӑнӑ, — вӑл унӑн ӳт-тирӗ чӗтренинчен те, хӑйӗн кӗпине тыта-тыта чӗпӗтекен пӳрнисем сиккеленинчен те аван курӑннӑ.

Было ясно, что Наталья обижена, возмущена, это чувствовалось по трепету её кожи, по судорожным движениям пальцев, которыми она дёргала и щипала рубаху.

I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Кошевой пӗр ҫакна кӑна илтрӗ: самантлӑха чарӑнса тӑнипе усӑ курса, тиха амӑшӗн хура ҫилли ҫумне тӗршӗнчӗ те, кайри урисемпе юр ҫине тӗренсе, тутипе нӑчлаттара-нӑчлаттара чӗчӗ ӗмет; тата Мишка тиха хӑйне татах ӗмӗртме хистесе тӗрткеленине кӗсре ҫурӑмӗ сиккеленинчен туйрӗ.

Кошевой слышал только, как, пользуясь остановкой, сосет, чмокает жеребенок, припав к черному вымени матери, упираясь задними ножонками в снег, и чувствовал по спине лошади требовательные его толчки.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унӑн питҫӑмартийӗсем сиккеленинчен вӑл темӗн пирки тарӑхсах хыпӑнса ӳкни палӑрать.

Порожние сумки ее блеклых щек смяла тревога.

13 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫав вӑхӑтрах Эрне хӑйӗн ашшӗне тӗл пулнипе савӑнса ухмахла сиккеленинчен, аллисене сулкаланинчен кулмасӑр чӑтса тӑма та ҫук.

Но в то же время нельзя было не смеяться над безумными прыжками и жестами, которыми Пятница выражал свои сыновние чувства.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех