Шырав
Шырав ĕçĕ:
Манӑн ку енӗпе унӑн «Сухаҫӑ», «Чӗнӳ», «Сада эп юрататӑп», «Ялти ӗҫчен хӗрарӑмсене халалласа», «Шутлатӑн пуль. Хӗл сиввинчи…», «Таврӑнать, сӑн илет эп ҫухатнӑ хаваслӑх» тата ытти уйрӑм сӑввисене палӑртас килет.
Халӑхра янӑракан сӑвӑсем // Василий Давыдов-Анатри. Ковалюк Л.А. Юрату ҫӑлкуҫӗ. Сӑвӑсем. Шупашкар: «Калем» кӗнеке издательстви, 2002. — 72 с. — 3–5 с.
Вӑл, икӗ аллипе те ҫӗлӗкне тытса, мана пуҫ тайрӗ те — шурӑ юрпа витӗннӗ, кӑрлач сиввинчи кӑвак тӗтрепе ҫуталнӑ пушӑ урам тӑрӑх лашине ерипен уттарчӗ.
Маша // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 167–168 с.
Страницăсем:
- 1