Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

саламлакан (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ялти пуҫаруллӑ та хастар ҫынсен ячӗпе ҫав кун тав сӑмахӗ каласа саламлакан сахал мар пулчӗ.

Куҫарса пулӑш

Ҫӗнӗ ҫул парни - ҫӗнӗ клуб // Владислав ШАПОШНИКОВ. https://www.zp21rus.ru/glavnye-novosti/1 ... i-c-n-klub

Сире чӗререн ырлӑх-сывлӑх сунса саламлакан Миша».

Куҫарса пулӑш

8 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Нумай хушӑ тӑмарӗ вӑл, анчах ӑна халӗ ҫапларах туйӑнать: ҫурт та ҫук, ури айӗнчи ҫӗр те ҫӗтнӗ, таврари саламлакан пушӑлӑх вӗҫсӗр-хӗрсӗр, вӑл вара, Ассунта, пӗчӗкҫӗ пулса тӑчӗ — кача пӳрнерен те пӗчӗкрех, тата вӑл — хӳтлӗхсӗр, ҫавна кура хавасланать те.

Недолго простояла она, но уже показалось ей, что нет ни дома, ни земли под ногами, что бесконечна приветная пустота вокруг, а она, Ассунта, стала маленькой, меньше мизинца, и беззащитной, и от этого весело.

V. Шӑплӑх // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

— Аттеҫӗм, эсӗ — манӑн хаклӑскерӗм, эпӗ сансӑр тунсӑхласах ҫитрӗм, — кӑшкӑрчӗ вӑл; ашшӗ вара хӗр ачине ачашларӗ, чуп турӗ, ӑна тӗл пулӑвӑн мӗн пур савӑнӑҫӗпе ҫиҫсе саламлакан чипер те хумханчӑк пите ытараймасӑр тӗсерӗ.

— Папа, ты, — детка мой, измучилась без тебя! — кричала она, пока он гладил и целовал дочь, жадно всматриваясь в это хорошенькое, нервное личико, сияющее ему всей радостью встречи.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 74–80 с.

Ривэрӑна никам та саламлакан пулман.

Никто не поздравлял Риверу.

IV // В.Г. Шильдяков. Джек Лондон. Мексикенец: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 52 с. — 6–51 с.

Хӑвна саламлакан ҫынсем ҫине эсӗ шанмасӑр тата салхуллӑн пӑхаттӑнччӗ.

С мрачным недоверием смотрел ты на тех, кто тебя приветствовал.

V // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Чечексем сапаласа тӑкнӑ урам тӑрӑх, алсемпе сула-сула саламлакан тата савӑнӑҫлӑн кулакан пиншер ҫынсем умӗпе Хӗрлӗ Площаде, хамӑра Сталин юлташ кӗтекен ҫӗре, каятпӑр.

По улице, усыпанной цветами, мимо тысяч улыбающихся лиц, машущих рук мы едем на Красную площадь, где нас встречает товарищ Сталин.

Совет Союзӗн Геройӗ ятне памалла тунӑ хыҫҫӑн // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Поляр лётчикӗ: калавсем; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 248 с.

Анатоль Франс ҫав пуласлӑха пуринчен малтан саламлакан Европӑри интеллигентсенчен пӗри пулнӑ.

Анатоль Франс был одним из первых Европейских интеллигентов, приветствовавших это будущее.

Анатоль Франс // А. Роскин. Франс, Анатоль. Кренкбиль: повесть; В. О. Алагер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1941. — 57 с. — 3–6 с.

Сирӗнпе пӗрле пыракан ҫынна саламлаҫҫӗ пулсан, саламлакан ҫыннине палламастӑр пулсан та, хирӗҫ саламламалла.

Если здороваются с вашим спутником, нужно ответить на приветствие, даже если человек вам не знаком.

4. Саламласси, ҫынна ҫынпа паллаштарасси // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Тӑраканни вара саламлакан ҫынна хирӗҫ ҫаврӑнса, ун ҫине пӑхса ответлемелле.

Тот, кто стоит, конечно, поворачивается лицом к приветствующему.

4. Саламласси, ҫынна ҫынпа паллаштарасси // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Куҫӗ умӗнче чеҫ парса саламлакан патша алли хура папахи ҫумӗнчен вӑйсӑррӑн татӑлса аннӑ самант мӗлтлетсе пычӗ, хӑлхинче хуллен кӗрлесе иртекен машина шавӗ янӑрарӗ, чун-чӗрине юлашки императора чӗмсӗррӗн ӑсатакан халӑх эшкерӗ кӳренмелле шӑпӑрт тӑни тӑвӑлтарчӗ…

В глазах его падала от края черной папахи царская рука, отдававшая честь, в ушах звенели бесшумный ход отъезжающей машины и унизительное безмолвие толпы, молчанием провожавшей последнего императора…

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Лалка хирӗҫ пулакан ҫынсене асӑрхамарӗ те, хӑйне сулахай аллипе саламлакан Бӑрзобегунека та курмарӗ, ӑна тем калакан Смион хаджие те, енчен ҫакӑнта Стефчов хӑех тӗл пулнӑ пулсан, вӑл ӑна та паллаймастчӗ пуль.

Лалка уже не видела тех, кто ей встречался — ни Бырзобегунека, который приветствовал ее взмахом левой руки, ни Хаджи Смиона, который ей что-то крикнул, и встреться ей сам Стефчов, она бы его не узнала.

VI. Хӗрарӑм чунӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кирияк Стефчов хӑйне саламлакан ҫынсене пуҫ сӗлтсе тав турӗ, хӑйпе юнашарах ларакан Соколов тухтӑра сывлӑх та сунмарӗ, тухтӑр та ун енне ҫаврӑнса пӑхмарӗ.

Кириак Стефчов кивком ответил на приветствия, но с доктором Соколовым, своим соседом, не нашел нужным поздороваться; а доктор, тот и не взглянул на него.

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех