Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

садсенчен (тĕпĕ: сад) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Садсенчен корзинӑсемпе базара сутма иҫӗм ҫырли, улма, груша йӑтса пыраҫҫӗ.

Из садов корзинами несли на базар виноград, яблоки, груши.

Кавказ тӑвӗсем хушшинче // Чӑваш кӗнеке издательстви. Географи: пуҫламӗш шкулӑн тӑваттӑмӗш класӗнче вӗренмелли кӗнеке / Л. Г. Терехова, В. Г. Эрдели; РСФСР Ҫутӗҫ халӑх комиссариачӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 144 с.

Кивӗ садсенчен ҫӳлерех, чӑнкӑ ҫӗререх, хӑпарнӑ хыҫҫӑн урам пӑртак ҫутӑлчӗ, аслӑланчӗ.

Улица, круто поднявшись выше старых садов, стала светлее, просторнее.

Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Вӑл унпа тӗл пуласшӑн пулчӗ — вӗсен ыран ирхине, ҫичӗ сехетре, Франкфурта пур енчен те хупӑрласа тӑракан, пуриншӗн те уҫӑ садсенчен пӗринче тӗл пулмалла.

Она назначала ему свидание — на следующий день, в семь часов утра, в одном из публичных садов, со всех сторон окружающих Франкфурт.

XXVI // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Унта эп хулара ӗмӗрне пуҫа пырса кӗмен япаласене те нимӗн чӑрмавсӑр тума пултараттӑм: шыва тута хӗррисем кӑвакарса кайиччен кӗреттӗм, выртмана кайса, тул ҫутӑличчен кӑвайт кутӗнче лараттӑм, вӑрмана чи чӑтлӑх ҫӗре кӗрсе каяттӑм, тарлӑ лашасем ҫине утланса чупаттӑм, йӗтем ҫинче тусанланаттӑм, ют садсенчен улма йӑтаттӑм, хамӑр тунӑ сулӑпа ярӑнаттӑм.

Здесь мне разрешалось делать то, о чем я обычно и помышлять не мог в городе: я купался до одури и сидел с ребятами в ночном у костра, забредал в лес аж до самой глухомани и скакал на потных лошадях, пылился на току, таскал яблоки в чужих садах и катался на самодельных плотах.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Акӑ малтанхи садсенчен иртсе кайрӗҫ, хула варрине ҫӗмӗрсе кӗчӗҫ, хӑрушшӑн, вилӗм пек ҫӳҫентерсе: «Даешь» тесе кӑшкӑрни сывлӑша ҫурса ячӗ.

Проскочили первые сады, ворвались в центр, и страшное, жуткое, как смерть, «даешь!» потрясло воздух.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Повстанецсен пехоти садсенчен тухни курӑнчӗ ҫеҫ — пулемет ҫавӑнтах хыттӑн шӑтӑртатма тытӑнчӗ те, казаксем ҫӗр ҫине выртрӗҫ, сарайсемпе чул хӳме тытса ҫавӑрнӑ картишсен хӳттипелле шуса кайрӗҫ.

Едва из садов показывалась пехота повстанцев, как с лихорадочной быстротой начинал работать пулемет, и казаки падали, переползали под прикрытие сараев и каменной огорожи базов.

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пулемет лартнӑ пӗр тачанка тӑвайккинчен тӗрлеттерсе хӑпарса кайрӗ те ҫавӑнтах, масар патӗнче, хӑвӑрт каялла ҫаврӑнчӗ, чупакан тата чупнӑ ҫӗртех ҫӗре лӑпчӑна-лӑпчӑна выртакан хӗрлӗармеецсен пуҫӗсем урлӑ, садсенчен вӑркӑнса тухнӑ казаксем ҫинелле пулеметпа шӑлтарма пуҫларӗ.

Одна из пулеметных тачанок поскакала было на бугор, но сейчас же, неподалеку от кладбища, круто повернула, и через головы бежавших и припадавших на бегу красноармейцев пулемет застрочил по казакам, высыпавшим из садов.

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хула хӗрринчи садсенчен пуҫласа Комсомольски сӑрчӗ таран пӗтӗм Ставрополе кӗрт хӗвсе тултарнӑ.

Весь Ставрополь, от окраинных садков до Комсомольской горки, завален снегом.

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Пӗчӗкренех вӑл ҫынсен пахчисенчен хӑяр, редиска, садсенчен — чие ҫырлипе панулми вӑрлама вӗреннӗ, хирти пахчасенчен миххи-миххипе арбуз йӑтнӑ, ҫитӗнсе ҫитсен хӑй ҫинчен ытла та ырӑ мар чап сарнӑ, Гремячири ҫитӗннӗ хӗр амӑшӗсем пӗри те Дымок ҫине, унӑн пысӑках мар хурчӑканни пек тӑпӑл-тӑпӑл кӗлетки ҫине кӑмӑлпа пӑхма пултарайман.

Сызмальства он воровал на чужих огородах огурцы и редиску, в садах — вишню и яблоки, с бахчей мешками носил арбузы, а по возмужании пристрастился портить хуторских девок и на этом поприще стяжал себе столь худую и громкую славу, что ни одна гремяченская мамаша, имевшая взрослую дочь, не могла равнодушно глядеть на Дымка, на его небольшую, но складную, как у ястребка, фигуру.

33-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех