Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

савӑнӑҫлӑн сăмах пирĕн базăра пур.
савӑнӑҫлӑн (тĕпĕ: савӑнӑҫлӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Чӑнах-и? — савӑнӑҫлӑн хирӗҫлерӗ Иван Матвеевич.

— Ой ли? — весело возразил Иван Матвеевич.

X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ман ҫинчен вара эс нимле хуйхӑ-суйхӑсӑр шухӑшлӑн, ҫӑмӑллӑн та савӑнӑҫлӑн.

И уж без горя ты будешь обо мне думать, а легко и радостно.

XIII сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

— Икӗ хутчен «нихҫан та», — терӗ вӑл шӑппӑн, савӑнӑҫлӑн хумханса, — мӗн тери уйрӑмлӑх ҫак икӗ «нихҫан та» хушшинче: пӗри тӗксӗмленчӗ, тепри ҫав тери илемлӗн чечекленчӗ…

— Два «никогда», — сказал он, тихо, радостно волнуясь, — и какая разница между ними: одно уже поблекло, а другое так пышно расцвело…

II сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Обломов савӑнӑҫлӑн кӑшкӑрса ячӗ те ун ури умне, курӑк ҫине, ӳкрӗ.

Он испустил радостный вопль и упал на траву к ее ногам.

XII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Вӑл Ольга аллине савӑнӑҫлӑн ярса тытрӗ.

Он радостно схватил ее руку.

XII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ольга мӑнаҫлӑн, савӑнӑҫлӑн пӑлханнипе ҫӳҫенсе илчӗ; ҫакна вӑл турӑ хушни вырӑнне шутларӗ.

Она даже вздрагивала от гордого, радостного трепета; считала это уроком, назначенным свыше.

VI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ҫумӑр хыҫҫӑн кашнинчех, ман пӳрт умӗнчи пахчара талккӑшпе ӳсекен ҫап-ҫамрӑк сиренӗн йӗпеннӗ ачаш ҫулҫисене ялтӑркка пайӑркасемпе савӑнӑҫлӑн сапаласа, минутлӑха хӗвел пӑха-пӑха илчӗ; ҫемҫе те кӑпаш йӑрансем ҫинче ҫерҫисем хавассӑн кӑшкӑрашни вӑйлӑран вӑйлӑ илтӗне пуҫларӗ; ытларан та ытларах ярпайса реххетленчӗҫ тирексен лӑймакаллӑ хӑмӑр папакӗсем.

После дождя на минутку выглядывало солнце, обливая радостным сверканием облитую дождем молодую, еще нежную зелень сиреней, сплошь наполнявших мой палисадник; громче становился задорный крик воробьев на рыхлых огородных грядках; сильнее благоухали клейкие коричневые почки тополя.

VIII сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Ҫынсем савӑнӑҫлӑн кулса алӑ ҫупса янӑ.

Люди хлопали в ладоши, улыбались, радовались.

Тӑххӑрмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

— Ну, Саня, — терӗ вӑл савӑнӑҫлӑн, — малтанах калаҫса татӑлар.

— Ну, Саня, — сказал он весело, — уговор.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫав вӑхӑтранпа старик савӑнӑҫлӑн кулкала пуҫланӑ.

С этого времени дедушка перестал скучать.

XLIII. Парус // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Йӗкӗтсем каҫсах кайрӗҫ, савӑнӑҫлӑн, ачашшӑн кулкалаҫҫӗ, чӗлхисемпе шаклаттараҫҫӗ, хыттӑн, харӑссӑн алӑ ҫупаҫҫӗ.

А джигиты смотрели на меня веселыми и ласковыми глазами, щелкали языком и громко хлопали все разом в ладоши.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Плащ-палатка леш енче Амед савӑнӑҫлӑн ҫаврӑнса илчӗ:

За плащ-палаткой заворочался обрадованно Амед.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Вӑл ылтӑн евӗр йӑм-йӑм курӑнакан пурҫӑн тӗклӗ ҫӳрен утне лӑпкать, ҫупӑрлать, лаши хуҫи ҫине ӑслӑ куҫӗсемпе савӑнӑҫлӑн пӑхкалать.

— Он бережно оглаживал шелковистую гнедую, с золотым отливом шерсть, а конь следил за хозяином веселым и понятливым глазом.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Атте инҫех те мар иккен, вӑл пирӗн паталла, савӑнӑҫлӑн кӑшкӑркаласа, ҫынсемпе пӗрле килет:

Но отец уже проталкивался к нам, крича издали торжествующе:

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Валя савӑнӑҫлӑн кулса ячӗ.

Валя счастливо засмеялся.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ну, Саня, — темле урӑх сасӑпа, савӑнӑҫлӑн сӑмах хушрӗ Кораблев.

— Ну, Саня, — бодрым фальшивым голосом произнес Кораблев.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Марья Ивановна савӑнӑҫлӑн, тулли шанчӑкпа Анна Власьевна хваттерне таврӑннӑ.

А Марья Ивановна возвратилась к Анне Власьевне, исполненная радостной надежды.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк. Суд // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

— Ҫапла! — терӗ вӑл савӑнӑҫлӑн.

— Да! — сказал он с веселым видом.

Вунпӗрмӗш сыпӑк. Пӑлхавлӑ слобода // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Вӑл, вӗсене ӑман ҫитернӗ май, савӑнӑҫлӑн шӑхӑркаласа илет.

Он кормил их червями и при этом насвистывал с очень довольным видом.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Вӑлах», — савӑнӑҫлӑн шухӑшларӑм эпӗ.

«Она!» — подумал я весело.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех