Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

савӑнтаратчӗ (тĕпĕ: савӑнтар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Нонна ӑна аппа тетчӗ, мана вара унӑн юррисене юрласа паратчӗ, унӑн юмаххисемпе савӑнтаратчӗ.

Куҫарса пулӑш

II // Александр Клементьев. Клементьев А.К. Вунҫиччӗрисем: повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 216 с. — 3–56 с.

Иккӗшне харӑс хул пуҫҫи ҫине хӑпартса лартатчӗ те «тӗвепе» ярӑнтаратчӗ, вӗсене юмах та кӗске кулӑш каласа парса савӑнтаратчӗ.

Куҫарса пулӑш

Ҫӗпӗрех ҫӗрне шӑварать куҫҫуль… // Ӑсан Уҫӑпӗ. Ӑсан Уҫӑпӗ. Тӗлӗкри те пирӗнпех: повеҫсемпе калавсем. Шупашкар: «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2014. — 142 с. — 106–115 с.

Ҫулла ҫак ҫӗр тырӑ хумӗсем сиксе-лӑпчӑнса чупнӑран илемлӗччӗ, тӗрлӗ тӗслӗ сӑнӗпе, виҫесӗр пуянлӑхӗпе чуна савӑнтаратчӗ.

Куҫарса пулӑш

Тутлӑ ҫӑкӑр // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 380–385 с.

Аллусемпе кӗлеткӳ хусканӑвӗсен илемӗ куҫа савӑнтаратчӗ.

Куҫарса пулӑш

XXIV // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 94–253 с.

Тата каччӑ ӑна юратнӑ пек кӑтартни хӗрӗн мӑнаҫлӑхне те кӑштах савӑнтаратчӗ.

Куҫарса пулӑш

XXI // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Палккан пур чух унӑн сасси хуть савӑнтаратчӗ, халь вӑл та ҫук.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Миша ачисене юратни ӑна пушшех те савӑнтаратчӗ.

Куҫарса пулӑш

Саншӑн чунӑм та шел мар // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 166–199 c.

Вӑл вӗсене хут купӑспа, тӗрлӗ шӑхличӗсемпе, йӗс турилккеллӗ параппанпа савӑнтаратчӗ.

Он радовал их гармошкой, различными свистульками, барабаном с медными тарелками.

Сократ ятлӑ хур // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Мана пӗр япала ҫеҫ — кунта халӗ Олег та, пичче те ҫукки, вӗсене нимӗҫсемпе пӗр пӳртре пурӑнма тивменни ҫеҫ савӑнтаратчӗ.

Меня только радовало одно: что нет здесь сейчас ни Олега, ни брата и что им не пришлось жить под одной крышей с врагами.

Нимӗҫсем // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Вӗсем сӑн-сӑпатран та пӗртавансем пекехчӗ, ҫакӑ вара Олега ҫав тери савӑнтаратчӗ.

И Олега, который был единственным у меня, это очень радовало.

«Ан кулян, анне» // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

— Усӑллӑскер, — тетчӗ вӑл, эпӗ нимне те ӑнланса илейменни вара ӑна савӑнтаратчӗ.

— Полезная, — отвечал он, и мое недоумение забавляло его.

XIX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Эпӗ хавассӑнах килӗшеттӗм, вӗсем вӑраххӑн сӑмахласа ларнисене, темӗскерле япаласем каласа кӑтартнисене итлесе, вӗсем хушшине ларасси мана кӑмӑла каятчӗ; вӗсене эпӗ чиркӳ кӗнекисене нумай вуласа пӗлсе тӑни савӑнтаратчӗ.

Я охотно соглашался, мне нравилось сидеть среди них, слушая медленные речи, странные рассказы; им доставляла удовольствие моя начитанность в церковных книгах.

XVII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Паҫӑр анчах-ха унӑн уҫӑ кулли пурне те савӑнтаратчӗ.

Еще недавно ее звонкий смех веселил всех.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Хам таврари сӗрлесе тӑракан пӗтӗм пурнӑҫ мана, пӗчченскере, йӑпатса савӑнтаратчӗ.

И вся эта кипящая вокруг меня жизнь утешала и радовала меня в моем одиночестве.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Анчах савӑнтаратчӗ ҫеҫ-ши?

Но только ли радовало?

I // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Хуҫалӑхшӑн тӑрӑшса ӗҫлени чӗрене савӑнтаратчӗ.

Хозяйской заботой радуется сердце.

19-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ҫапла пурнатчӗ вӑл, хӑй те хавасланатчӗ, ҫынсене те нумайӑшне савӑнтаратчӗ, пуриншӗн те кӑмӑллӑччӗ, пурна-киле хӗрарӑм тусӗсем те, ҫыннӑн характерӗ шӑмшакӗпе юнӗнчен килнине, «таса аттесем» те хӑйсене хӑйсем яланах ҫӗнтерме пултарайманнине аса илчӗҫ пулас та, унпа хирӗҫме пӑрахрӗҫ, мирлешрӗҫ.

Так и жила она, радуясь сама, на радость многим, приятная для всех, даже ее подруги примирились с нею, поняв, что характер человека — в его костях и крови, вспомнив, что даже святые не всегда умели побеждать себя.

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

Санька пуринчен ытла Пушкин, Кольцов, Некрасов сӑввисене пӑхмасӑр калама вӗренни ашшӗне савӑнтаратчӗ.

Особенно радовали отца стихи Пушкина, Кольцова, Некрасова, которые Санька заучивал наизусть.

13-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ывӑл уйрӑмах лайӑх кӑтартусемпе савӑнтаратчӗ, анчах сывлӑхӗ хавшанине пула вӑл спортран пӑрӑнчӗ.

Куҫарса пулӑш

«Шикленсен те тӑвайккине хӑпаратчӗ» // Андрей МИХАЙЛОВ. «Хыпар», 2016.05.05, 67-68№

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех