Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

саватчӗ (тĕпĕ: сав) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сана пуян хӗрӗ Энчухха саватчӗ.

Тебя любила дочь богатея Энчухха.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Манӑн атте ӑна питӗ саватчӗ.

Отец мой очень уважал его.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Епле саватчӗ вӑл аппана, мана та ҫавӑн пекех саватчӗ!

Он был так добр ко мне и к моей сестре!

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

«Анчах та ҫавна пӑхмасӑрах саватчӗ вӑл мана», — шухӑшлать вӑл сывпуллашнӑ чухне сӑмах пынӑ хӗр ҫинчен.

«Однако она меня, несмотря на то, любила», — думает он о девушке, про которую шла речь при прощанье.

II // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Вилнӗ Лалкӑна вӑл куҫ сиктермесӗр пӑхать, ун сӑнарне ӗмӗрлӗхе асра тытас пек тинкерет, чунтан саватчӗ-ҫке вӑл ӑна, Лалка хӑй те ӑна саватчӗ

Глаза его были устремлены на мертвую Лалку; он так смотрел на нее, как будто старался вобрать в себя и запечатлеть в душе образ бедной страдалицы, которую он страстно любил и которая любила его…

XX. Кандов тата ытларах тӗлӗнет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Вӑл унӑн арӑмне саватчӗ.

— Он был влюблён в его жену.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех