Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӳлетӗп (тĕпĕ: пӳл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Кӑна эсир мана лӑплантарас тесе ҫеҫ калатӑр, — пӳлетӗп эпӗ ӑна.

Куҫарса пулӑш

I // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 94–253 с.

Ҫемука параҫҫӗ-и? — пӳлетӗп эпӗ.

Куҫарса пулӑш

Манӑн юлташсем // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

— Ҫук, ҫук, йӑнӑш пулнӑ-мӗн, — каллех пӳлетӗп кукаҫине.

— Нет-нет, ошибся! — вновь остановил я дедушку.

«Анчах та ҫав вӑхӑтрах…» // Аркадий Петров. Алексин А.Г. Сашӑпа Шура: повесть; А.Петров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 92 с.

Эпӗ ӑна пӳлетӗп, чарӑна пӗлмесӗр сӑмах ҫаптаратӑп, тарӑхатӑп…

Я его перебиваю, жарю без конца, возмущаюсь…

6 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

— Ху ҫав тери юратакан эстетикӑлла калаҫусенче, государь, эсӗ ытла та вӑйсӑр, — пӳлетӗп эпӗ ӑна, — апла эппин Маша та кирлӗ пулӗ, вӑл та калав пуҫламӑшӗнче Вера Павловнӑн сехрине хӑпартакан ҫыру илсе килчӗ-ҫке.

— Уж очень плох ты, государь мой, в эстетических рассуждениях, которые так любишь, — перебиваю я его, — после этого, по-твоему, и Маша действующее лицо, ведь она в самом начале рассказа тоже принесла письмо, от которого пришла в ужас Вера Павловна?

XXXI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех