Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӗҫеретчӗ (тĕпĕ: пӗҫер) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Колхоз валли ҫӑкӑр пӗҫеретчӗ вӑл.

Куҫарса пулӑш

Вӑрҫӑ килӗрен ҫӳрерӗ // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Манӑн арӑм апат тутлӑ пӗҫеретчӗ

Куҫарса пулӑш

Ҫул юлташӗ // Юрий Скворцов. Скворцов, Ю. И. Ҫул юлташӗ: калавсемпе кӗске повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 184 с. — 3–18 с.

Зина каҫхи апат пӗҫеретчӗ, эпӗ ӑна пулӑшаттӑм…

Куҫарса пулӑш

Ҫӑлӑнӑҫ // Василий Игнатьев. Игнатьев В.Г. Шӑпчӑк катинче: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 188 с. — 105–115 с.

Ӑна ҫапла тӑватчӗ вӑл: какая шыва ярса пӗҫеретчӗ те, унтан, какайне кӑларса, шыва ҫӑнӑх хутӑштаратчӗ, вара тӑслакам ҫӑра нимӗр пулса тӑратчӗ.

Делалась она так: мясо варилось в воде, затем вынималось, а в бульон засыпалась мука, получалась густая, клейкая масса.

Лагерьте // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

Вырсарникунсерен амӑшӗ икерчӗ пӗҫеретчӗ те яланах пӗр виҫ-тӑватӑ икерчине чӳлмек ӑшне пытаратчӗ, ӑна вара эпӗ ҫывӑракан диван айне кӗрте-кӗрте лартатчӗ: кӑнтӑрлахи кӗлӗрен тавӑрӑнсан, Виктор чӳлмеке туртса кӑларатчӗ те: — Нумайрах пытарса хӑварма мӗн, айвансем! — тесе мӑкӑртататчӗ.

По воскресеньям мать пекла оладьи и всегда прятала несколько штук в горшок, ставя его под диван, на котором я спал; приходя от обедни, Виктор доставал горшок и ворчал: — Не могла больше-то, гвозди-козыри!

IV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Йыттисем ҫиме тесе чупса пыраҫҫӗ те сӑмсине пӑрса калаҫҫӗ: «Пирӗн апат пӗҫерекен пӗтӗмпех пӑсӑлса кайнӑ: ӗлӗк апата аван пӗҫеретчӗ, халӗ нимӗне юрӑхсӑр хатӗрлекен пулнӑ», — теҫҫӗ.

Собаки кинулись, отвернули носы и говорят: «Испортился наш повар — прежде хорошо готовил, а теперь никуда не годится».

Йытӑпа апат пӗҫерекен ҫын // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл питӗ тутлӑ кукӑльсем пӗҫеретчӗ.

Она такие вкусные пироги пекла!

Пӗрремӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Пӗрре вӑл теплерен (Аксинья кухньӑра апат пӗҫеретчӗ ун чух) ачине сӑпкаран кӑларчӗ те йӗпе кипкине улӑштарма тӑчӗ.

Раз как-то (Аксинья стряпала на кухне) вынул дочь из люльки и, сменяя мокрую пеленку.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тӳррипех калатӑп, вӑл сӑмахсене кӑнтӑрла илтнӗ пулсан, пит пӗҫеретчӗ пуль ман.

Признаюсь, я бы, верно, покраснел, если бы случилось это среди дня.

Тухатнӑ вырӑн // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Кукӑльне вӑл, юратнӑ вулаканӑмсем, тӗлӗнмелле ӑста пӗҫеретчӗ: унран лайӑх пӗҫернӗ кукӑль эсир нихҫан та ҫисе курайрас ҫук.

Пирожки она, любезные читатели, удивительно хорошо печет; лучших пирожков вы нигде не будете есть.

Иван Шпонькӑпа унӑн аппӑшӗ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Салтак булкӑсем пӗҫеретчӗ, ылтӑн ҫӗвӗҫӗсемпе ҫӳретчӗ, пирӗн пата та час-часах кӗркелетчӗ; анчах хӗрсене ҫӗнтерни ҫинчен калаҫмастчӗ, шав мӑйӑхне пӗтӗретчӗ те тутлӑн ҫуланкалатчӗ ҫеҫ.

Солдат пек булки, гулял с золотошвейками, часто заходил к нам в мастерскую, но о победах над девицами не рассказывал, а все только усы крутил да смачно облизывался.

Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.

Юлашкинчен пирӗн тутасем ҫывхарчӗҫ те, эпир хӗрӳллӗн, каҫӑхса кайса чуп турӑмӑр; аллисем унӑн пӑр пек сивӗччӗ, пуҫӗ пӗҫеретчӗ.

Наконец губы наши сблизились и слились в жаркий, упоительный поцелуи; ее руки были холодны как лед, голова горела.

Майӑн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех