Шырав
Шырав ĕçĕ:
пӗшкӗнмерӗ (тĕпĕ: пӗшкӗн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Юлан утҫӑ ун умне самантлӑх та пӗшкӗнмерӗ.
III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 161–173 с.
Ӑна хӗрхеннипе тата питех пӗлесшӗн пулнипе вӑл йӗкене ӳкерчӗ, анчах ӑна илме пӗшкӗнмерӗ те.— От жалости к нему и любопытства она выронила веретено и не нагнулась, чтобы поднять его.
2. Ҫӗнӗ ҫӗрте // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.
Юрать, — Василий Иванович тутӑр кӑларчӗ те, сӑмсине шӑнкарса, кӑшт кӑна ҫӗре ҫити пӗшкӗнмерӗ.Хорошо, — Василий Иванович вынул платок и, сморкаясь, наклонился чуть не до земли.
XXI // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.
Страницăсем:
- 1