Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӗчӗкҫӗ сăмах пирĕн базăра пур.

пӗчӗкҫӗ (тĕпĕ: пӗчӗкҫӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Критик ҫырӑвӗсем умне Н. Иванов пӗчӗкҫӗ статья ҫырса пичетленӗ.
Куҫарса пулӑш

Дмитрий Исаев ҫырӑвӗсене вуласан... // Василий Долгов. «Тӑван Атӑл». — 1962, 2(95)№ — 97-99 с.

— Хӑрани пирки мана пӗчӗкҫӗ чухне асатте юмах каласа панӑччӗ.
Куҫарса пулӑш

Терт пур та — термен ҫук // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

Кӗлетки те пӗчӗкҫӗ кӑна ӗнтӗ, вӑл пур — икӗ кун ҫывӑрмасан та хӑнк та тумасть пуль.
Куҫарса пулӑш

Ирхи сывлӑм // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ӑшӑ ҫумӑр: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 128 с. — 84–112 с.

Вӑл аманнӑ мӑшӑрӗпе хӗр хушшинчен вирхӗнсе тухрӗ, ҫӳҫенсе каймалла сасӑпа чӑрлаттарса кӑшкӑрма пуҫларӗ, пӗчӗкҫӗ пулин те, хӑй ҫак этем умӗнче вӑйсӑррине туйсах, унпа ҫапӑҫма хатӗрленчӗ.
Куҫарса пулӑш

Хӗл ларсанах вара, Атӑл урлӑ ҫул уҫӑлнӑ-уҫӑлманах, пӗр вырсарникун эпӗ кушакран та пӗчӗкҫӗ Арӑсланӑмпа, хамӑн юратнӑ йытӑпа, упа шӑтӑкӗ патне ҫитсе те тӑтӑм.
Куҫарса пулӑш

Пӑшалсӑр эпӗ пӗр кунта виҫӗ упа тытрӑм // Георгий Орлов. «Тӑван Атӑл». — 1969, 2(136)№ — 76-80 с.

Киле килме тухас умӗн вара, — суймастӑп! — вӑл пире хайӗн садӗнчи пӗчӗкҫӗ пӳрте — «сунарҫӑ пӳлӗмне» кӗртсе кӑтартсан, чӑн та, куҫ-пуҫ алчӑрсах кайрӗ.
Куҫарса пулӑш

Пӑшалсӑр эпӗ пӗр кунта виҫӗ упа тытрӑм // Георгий Орлов. «Тӑван Атӑл». — 1969, 2(136)№ — 76-80 с.

— Телейлӗ ир пултӑр, Ултук асанне! — харӑссӑн чӗвӗлтетрӗҫ унӑн пӗчӗкҫӗ ачисем те.
— Доброе утро, бабушка Евдокия! — дружно пролепетали и малыши.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Сасартӑках пӗчӗкҫӗ ача ухмаха ернӗ пек хыттӑн ҫухӑрни сывлӑша ҫурса кайрӗ:
Воздух пронизал отчаянный детский вопль:

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Вӑл ӑна хирӗҫ тухрӗ те хӑйӗн хурал тӑмалли пӗчӗкҫӗ ҫуртне кӗме чӗнчӗ.
Он вышел ему навстречу и знаком позвал за собой в сторожку.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

«Мана пӑхӑр тата ирӗк парӑр ҫеҫ… — тет хӑш-пӗр чухне хӑйӗн пӗчӗкҫӗ пӳлӗмӗнче уткаласа ҫӳрекен старик темӗнле курӑнман ҫынна.
«Дайте мне медь и свободу…» — обращается иногда старик к кому-то невидимому, шагая по своей каморке.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Пӗтӗм Бессараби халӑхӗ оккупантсене хирӗҫ татӑклӑ, хаяр кӗрешӗве тухнӑ вӑхӑтра эсир пӗчӗкҫӗ ҫӑкӑр татӑкне каялла илнипе лӑплантӑр.
В то время как бессарабский народ борется не на жизнь, а на смерть против оккупантов, вы удовлетворились полученной обратно маленькой порцией хлеба.

Пӗчӗкҫӗ чӑрмав пулчӗ, халӗ ӗнтӗ пурпӗр кая юлчӗҫ…
Была некоторая заминка, а теперь все равно поздно…

Саккӑрмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Вӑл, хӑй тӗллӗн тем ҫинчен шухӑшланӑ май, пӗчӗкҫӗ таза шыв ячӗ те чӑлхисене ҫурӗ, вара вӗсене типме тесе халӗ те сивӗнме ӗлкӗреймен сӑмавар ҫине ҫакса хучӗ.
Она налила воды в тазик, думая о чем-то своем, постирала носки и положила их сушить на еще горячий самовар.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Ҫул хӗрринче хӑмаран ҫапса тунӑ, вӑхӑт нумай иртнипе симӗсленсе кайнӑ пӗчӗкҫӗ ҫурт ларать.
У дороги стоял сколоченный из горбылей, позеленевший от времени домик.

Анишора урам хӗрринчи пӗр пӗчӗкҫӗ пӳрте ертсе пынӑ икӗ ҫамрӑк та, ремесленнӑй шкулта вӗренекенскерсем, Виктора питех те кӑмӑлларӗҫ.
познакомившихся с ним в домике на окраине, куда привела их Анишора.

Ун патӗнче паҫӑртанпах вырӑнтан хускалмасӑр тӑнӑ Урсэкие пӗчӗкҫӗ кӑмака патне пычӗ, хӗрсе кайнӑ паяльнике кӑларчӗ, верстак ҫинчен тӗрлӗрен детальсем илсе, чупнӑ пекех каялла таврӑнчӗ.
Урсэкие, который все время, не трогаясь с места, стоял возле него, бросился к печурке, вынул из нее раскаленный паяльник и, схватив с верстака кучу деталей, бегом направился обратно.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Вӗренекенсем васкамасӑр хӑйсен пӗчӗкҫӗ кӑмакисем патнелле утрӗҫ, анчах ҫав самантрах, пӗр-пӗринпе калаҫса татӑлнӑ пек, вӗсем каялла ҫаврӑнса тӑчӗҫ те мастер ҫине тем ыйтса пӗлесшӗн пулнӑ пек сӑнаса пӑхрӗҫ.
Ученики не спеша разошлись к своим печуркам, но тут же, словно сговорившись, повернули головы и обратили вопросительный взгляд на мастера.

Вырӑнтан вырӑна куҫармалли пӗчӗкҫӗ кӑмакасем патӗнче вӗри ҫапнипе хӗрелнӗ ачасен пит-куҫӗсем хаваслӑн йӑлкӑшма пуҫларӗҫ.
Глаза ребят, разрумянившихся от жара передвижных нечурок, блестели радостью.

Ҫав детальсене токарьсем станоксем ҫинче турӗҫ, унтан вӗсене слесарнӑй мастерскойра хырса якатрӗҫ, юлашкинчен жестянщиксем тӑхлан тумлатса вӗсем ҫумне пӗчӗкҫӗ пружинӑсем ҫыпӑҫтарчӗҫ.
Детали эти вытачивались токарями, затем проходили технологический процесс в слесарной и, наконец, поступали к жестянщикам, которые монтировали к ним тонкие пружинки, припаивавшиеся капелькой олова.

Ҫавӑн пекех сӑмсипе пӗчӗкҫӗ хӗресе хыпнӑ.
И тоже держит крестик в клюве.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика