Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӗтнӗскере (тĕпĕ: пӗт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл Сюльдяшова ҫаппа-ҫарамаслантарса йӗплӗ хулӑпа тӑнран кайиччен хӗнеттерчӗ те юнланса пӗтнӗскере шыв хӗррине кайса ывӑтма хушрӗ.

Куҫарса пулӑш

Вутпа вут, хутпа хут // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

Пӗррехинче анатоми кӗнекине, ҫӗтӗлсе пӗтнӗскере, уҫкаласа лараттӑм.

Однажды я раскрыл старую анатомию,

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 253–258 с.

Гутан сентре ҫинчен хаҫатне ҫӗклерӗ, ҫӗтӗлсе пӗтнӗскере Геллие тӑсса пачӗ.

Гутан взял с полки газету, протянул Гелли истрепанный номер.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Кӗсменсӗр кимӗпе Меннерс каҫченех ҫӳренӗ; урмӑш-тилӗрчӗк, ывӑнми хумсем ӑна тинӗсе кӑларса ывӑтассипе пӗрре ҫеҫ мар хӑратнӑ, хаяр кӗрешӳре ӑсран тухма пуҫланӑ лавккаҫа, кимӗ айккипе тӗпӗнчен ҫапӑна-ҫапӑна аманса пӗтнӗскере, Кассета каякан «Лукреци» пӑрахут ҫӑлнӑ.

До вечера носило Меннерса; разбитый сотрясениями о борта и дно лодки, за время страшной борьбы с свирепостью волн, грозивших, не уставая, выбросить в море обезумевшего лавочника, он был подобран пароходом «Лукреция», шедшим в Кассет.

I. Ӑрӑмҫӑ пӗлтерни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Старик ҫыпҫӑнакан лапра ӑшӗнчен хӑйӗн вӑрӑм шалчине, шыв айӗнче ҫитӗнекен симӗс курӑксен ҫипписемпе каркаланса пӗтнӗскере, аран-аран турта-турта кӑларать; шурлӑхри лили чечекӗн ҫаврака хулӑм ҫулҫисем те кимме малалла кайма кансӗрлеҫҫӗ.

Старик с трудом выдергивал из вязкой тины свой длинный шест, весь перепутанный зелеными нитями подводных трав; сплошные, круглые листья болотных лилий тоже мешали ходу нашей лодки.

Льгов // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 59–70 с.

Чӑнах та, ӑна, выҫӑпа аптранӑскере, асапланса пӗтнӗскере, ним тума аптраса ҫитнӗскере, хӑй пурнӑҫӗнче пирвайхи хут чип-чипер тӑнӑ ҫӗртех тӗлӗк курӑна пуҫланӑ.

И действительно, ему, голодному, истерзанному и потрясенному, первый раз в жизни привиделся сон наяву.

XXX // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Йӑваланасса вӑл, чӑнах та, нумаях йӑваланмарӗ, анчах шӑмшаккине утайми пуличченех ватрӗ, тусӗсем ӑна, юнланса пӗтнӗскере, килне ҫӗклесе ҫитерчӗҫ.

Пролетел он, правда, немного, увечий не получил, но избит был так, что дружки принесли его домой на руках, с ног до головы в крови.

IX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Унтан вара, темшӗн, Яшшӑн ҫара пуҫ чашкине, пылчӑк сирпӗтсе вараланса пӗтнӗскере, хӑйӗн вӑрӑм пӳрнисемпе хыпашласа пӑхрӗ те такама темскер тума хушрӗ.

Потом зачем-то ощупал длинными пальцами голый череп Яши, забрызганный грязью, и отдал какое-то приказание.

XX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Мӗнле пулӑшатӑн-ха ӑна, ванса пӗтнӗскере… — терӗ Маша.

— Как ей поможешь, если она помята… — ответила Маша.

30-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл ӑна ҫуса тасатнӑ, аялти кӗпе-йӗмӗпе ҫиелти тумне улӑштарса тӑхӑнтарнӑ, Андрюша каллех ҫур талӑк тап-таса, хӑйне йӗркеллӗ тытакан ача пек ҫӳренӗ; каҫа хирӗҫ вара, тепӗр чухне ире хирӗҫ те, ӑна, каллех вараланса, ҫуркаланса пӗтнӗскере, палласа илмелле марскере, кам та пулин сӗтӗрсе ҫитернӗ, е хресченсем утӑ лавӗ ҫине хурса килнӗ, е вӑл тепӗр чухне пулӑҫӑсемпе пӗрле кимӗре, тетел ҫинче ҫывӑрса килнӗ.

Она его обмоет, переменит белье, платье, и Андрюша полсутки ходит таким чистеньким, благовоспитанным мальчиком, а к вечеру, иногда и к утру, опять его кто-нибудь притащит выпачканного, растрепанного, неузнаваемого, или мужики привезут на возу с сеном, или, наконец, с рыбаками приедет он на лодке, заснувши на неводу.

I сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

45. Ун чухне никам та пӗтнӗскере ҫӑлаймӗ, ҫӗнтерсе тухнӑскере пӗтереймӗ, терӗ.

115. Тогда никто не возможет спасти погибшего, ни погубить победившего.

3 Езд 7 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех