Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӗтнӗскер (тĕпĕ: пӗт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анлӑ пӗве тӑршшӗпех хӑвалӑх, хӑмлапа ҫыхланса явӑнса пӗтнӗскер, ҫын кӗрейми ашкӑрса ӳсет.

Куҫарса пулӑш

Ял тавра кашкӑрсем ҫӳреҫҫӗ // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Ҫав вӑхӑтра Кулюкка, пӑракапа вараланса пӗтнӗскер, чаршав хыҫнелле сикрӗ:

Куҫарса пулӑш

Ял тавра кашкӑрсем ҫӳреҫҫӗ // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Анчах, аманса пӗтнӗскер, хӑй те нумай тытӑнса тӑраймасть, тӑрӑнса анать.

Куҫарса пулӑш

8 // Владимир Кузьмин. Владимир Кузьмин. Виҫӗ юман: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 144 с.

Эпӗ вара, тусанланса, хуралса пӗтнӗскер, сан патна утса пытӑм.

Куҫарса пулӑш

Пурнӑҫ пуҫламӑшӗ // Василий Игнатьев. Игнатьев В.Г. Шӑпчӑк катинче: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 188 с. — 37–56 с.

Аркадирен инҫех те мар пӗр арҫын, юнланса пӗтнӗскер, куҫне чалӑртса, халсӑррӑн охлатса та ахлатса, лӗк тутаркаласа, тарӑннӑн хашлаткаласа ларать.

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш экзамен // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 70–96 с.

Амӑшӗ ачисемпе йӗркеллӗ калаҫни те, вӗсене шеллесе, хура-шур йӗрлекелесе пӗтернӗ шуранка, ҫухӑнчӑк тырӑ пӗрчи пек ырханланнӑ пичӗ тӑрӑх вӗри куҫҫуль юхтарса, ыталаса макӑрни те пулкалать-ха, анчах унран ытларах сивӗ, хавшак ҫилӗ тапса тӑрать: ачисем ытлашши алхаскаласан, йӳнсӗрленсен е ӑнсӑртран вӑл-ку япалана, ӗҫе майсӑр тусан, ӳпки ҫеҫ мар, психикипе нервисем те пӑсӑлса, сулчӑланса пӗтнӗскер, вӗсене чӗрре кӗрсех ятлани те, купарчаран ҫатлаттаркалани те пулкалать.

Куҫарса пулӑш

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

Унтан хайхи, вӑйӗ пӗтнӗскер, ура ҫине аран-аран тӑчӗ те, сулкалана-сулкалана утса тарӑн вар пуҫне тухсан, каллех тӑп чарӑнчӗ.

Куҫарса пулӑш

Пӑшалсӑр эпӗ пӗр кунта виҫӗ упа тытрӑм // Георгий Орлов. «Тӑван Атӑл». — 1969, 2(136)№ — 76-80 с.

Анчах вӑл, тутӑхса пӗтнӗскер, йӑр-йӑр сӳтӗлмест, ҫавӑрмассерен татӑла-татӑла каять.

Куҫарса пулӑш

Шӑнкӑрч вӗлли // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

Хӑй, йытӑ пек, ҫаплах енчен енне ҫаврӑнкалать-ха, юнланса пӗтнӗскер, сылтӑм аллипе пуҫне хуплать.

Но он все равно рыскает глазом по сторонам, словно загнанная собака, правой рукой пытается прикрыть от побоев голову.

Шахрун // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Вӑл, аманса пӗтнӗскер, темиҫе кун вӗри апат ҫименскер, Атӑл леш енче, ҫармӑс ялӗнче, пуян мӑрса Мамич-Бердей кӗлетӗнче ӗнтӗркесе ларчӗ.

Куҫарса пулӑш

9. Атӑл леш енче // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

— Кӑшт ҫӑмӑлрах пек-и ӗнтӗ сан шӑм-шаку, Яхуте? — терӗ Шалт-шалт Пачури, ӗнер унпа пуринчен ытларах асапланса пӗтнӗскер.

Куҫарса пулӑш

15. Инҫе ҫул // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Лутра ҫыран, хушӑк-ҫурӑкпа ҫӗмӗрӗлсе пӗтнӗскер, ҫӳлте кам ҫӳренине курма чӑрмантарать, анчах паллӑ марскер — Пенкале асӑрхаттарнӑн — йывӑҫсен мӗлкинчен хӑех тухса тӑчӗ.

Низкий обрыв, изборожденный трещинами, мешал рассмотреть что-либо, но неизвестный предупредил Пенкаля и вышел из тени деревьев.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 360–374 с.

Чӑтлӑх витӗрех сиктернӗрен тӗмсемпе, туратсемпе ҫапӑнса пӗтнӗскер — вӑл ырса ҫитрӗ те вӑрман чиккинче чарӑнчӗ.

Проскакав заросли, избитый кустами и сучьями, он в изнеможении остановился на границе леса.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 345–359 с.

Вӑл татӑкӑн-татӑкӑн сывлать: ырханланса кайнӑскер, аманса пӗтнӗскер, пичӗ ҫинче — юнлӑ сурансем; вӑл халӗ хӑрушӑ.

Из груди его вырывалось хриплое, отрывистое дыхание; разбитый, осунувшийся, с кровавыми подтеками на лице, он был страшен.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 310–317 с.

Чул сарнӑ ҫул, улма-ҫырла хуппипе, улӑмпа тата хаҫат таткисемпе ҫӳпӗленсе пӗтнӗскер, хунар юписен тӗпӗсене ҫап-ҫутӑ ҫаврашкасемпе ытамланӑ; ҫынсем кумаҫҫӗ; сӑмса кӑкӗ таранччен пӗркеннӗ ҫӳллӗ хӗрарӑмсем вӑраххӑн иртеҫҫӗ; вӗсен нӳрӗ йӑлтӑрккапа карӑннӑ хура куҫӗсем йӑлӑхтармӑш чӑптапа ҫарамас ачасен кӗтӗвӗ патне тата апельсин шывне ӗҫнӗ май сухалне шӑлкаласа ларакан таса мар автан — ҫемье автанӗ — патне васкаҫҫӗ.

Мостовая, усеянная шелухой фруктов, соломой и клочками газет, окружала подножья уличных фонарей светлыми дисками; сновали прохожие; высокие, закутанные до переносья женщины шли медленной поступью; черные глаза их, подернутые влажным блеском, звали к истасканным циновкам, куче голых ребят и грязному петуху семьи, поглаживающему бороду за стаканом апельсиновой воды.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Юлашкинчен тертленсе пӗтнӗскер, шӑнса кӳтнӗскер ҫакнашкал тӗттӗм кӗтесре кама та пулин унӑн сӑнӗн паллисене тата вӑл тарнине пӗлме ҫӑмӑлах мар терӗ те — темӗн сиксе тухас тӑк шӑпипе револьверне шанса Гелли енне ҫаврӑнчӗ:

Наконец, сам измученный и озябший, рассчитывая, что в подобной глуши мало шансов знать кому-либо его приметы и бегство, а в крайнем случае положившись на судьбу и револьвер, он повернулся к Гелли.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Вӑл ҫаврака пит-куҫлӑ, тӑлпан ҫын, йӑлтах ҫӑнӑхпа вараланса пӗтнӗскер, ыйхӑллӑ сӑнпа ҫиллессӗн пӑхса тӑрать.

Был он коренаст, круглолиц, сонный, сердитый, весь запачканный мукой.

5 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Хӗҫӗ хӑй, пӗтӗмпех тутӑхса пӗтнӗскер, кӑвакрах тӗслӗ курӑнатчӗ.

Меч лежал весь ржавый, будто изглоданный, и какого-то зеленоватого цвета.

V сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Таткаланса, лучӑрканса пӗтнӗскер, вӑл, кӑкӑрӗпе сӗтел хӗррине ҫапӑна-ҫапӑна, пукан ҫинче сулланса ларнӑ, хӑй ҫав вӑхӑтрах темскер мӑкӑртатнӑ.

Оборванный и измятый, он закачался на стуле, ударяясь грудью о край стола, и стал что-то шептать.

XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Тӑрмаланса пӗтнӗскер, кӗске ҫӳҫлӗскер, вӑл тин ҫеҫ шывран кӑларса пӑрахнӑ кӑртӑш евӗр пулнӑ…

Растрепанный, с короткими волосами на голове, он походил на ерша, выброшенного из воды.

XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех