Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӗлнӗн (тĕпĕ: пӗл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫав вӑхӑтра чӗре теме сиснӗн «пӑлханчӗ», ҫак ҫынна тахҫанах пӗлнӗн туйӑнчӗ.

Куҫарса пулӑш

Ҫыру // Ӑсан Уҫӑпӗ. Ӑсан Уҫӑпӗ. Тӗлӗкри те пирӗнпех: повеҫсемпе калавсем. Шупашкар: «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2014. — 142 с. — 119–121 с.

Эпир хӑрушсӑрлӑх техника инженерӗ пулма ӗҫре палӑрнӑ пысӑк ӑстасене, стройкӑра мӗн пулса иртнине алӑ ҫинчи пилӗк пӳрнене пӗлнӗн пӗлсе тӑракансене, ӗҫ вырӑнӗнче кирлӗ тивӗҫлӗ йӗркене пӑсакансене асӑрхаттарма та, вӗрентсе калама та пултаракансене шанатпӑр.

Куҫарса пулӑш

Кайӑксем вӗҫекен тӳперен… // Ӑсан Уҫӑпӗ. Ӑсан Уҫӑпӗ. Тӗлӗкри те пирӗнпех: повеҫсемпе калавсем. Шупашкар: «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2014. — 142 с. — 5–54 с.

Ҫавӑн пекех пурӑнан пурнӑҫра манан тем тӗрлӗ ҫынпа та тӗл пулма тивнӗ, вӑл шутрах хӑйсене ҫав тери нумай пӗлнӗн кӑтартакансемпе те.

На своем веку я много встречал разных серьезных людей.

I // Юрий Артемьев. Сент-Экзюпери Антуан де. Пӗчӗкҫеҫ принц: аллегориллӗ повесть-юмах. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 64 с.

Лашманов шӑпланчӗ, хӑйӗн шухӑшӗ пирки иккӗленме кирлӗ маррине пӗлтернӗн, вӑл каланипе пурте килӗшнине пӗлнӗн яланхилле хушса хучӗ:

Куҫарса пулӑш

XXIV // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 94–253 с.

Юрласса та вӑл васкамасӑр, хӑйне никам та чараймасса пӗлнӗн юрларӗ:

Куҫарса пулӑш

Килтеш ялӗ пӗтни // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

— Хайхискер хӑй темӗскерле пысӑк вӑрттӑнлӑх пӗлнӗн туйине ҫӳлелле ҫӗклесе пӗлӗтелле кӑтартрӗ.

Куҫарса пулӑш

Ҫӗр ҫыннӑн — ҫӗр шухӑш // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

Мӗн хӑйне астума пуҫланӑранпах пӗлнӗн туйӑнать халӗ ӑна Эверккине.

Куҫарса пулӑш

XIV // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

Эпӗ ун енчен тӗрлӗ ыйту кӗтетӗп, вӑл вара хӑйне мана тахҫантанпах пӗлнӗн тытать; мана кунашкал манер килӗшет.

Я ожидал расспросов с его стороны, но этот человек вел себя так, как если бы давно знал меня; мне такая манера нравилась.

XI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

— Ӑнсӑртлӑх парни, — унӑн шухӑшне пӗлнӗн каласа хучӗ Энниок ал шӑлли патӗнче тӑрмашса.

— Все дело случая, — как бы угадывая его мысли, сказал Энниок, продолжая возиться у полотенца.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Анчах кунта, кӳлӗ ку енчи ҫаранлӑха, килес умӗн юлашки икӗ кун хушшинче ҫав пӗр-пӗрне хирӗҫлекен икӗ туйӑм виҫҫӗмӗшпе, пушшех те кӑткӑссипе, улшӑнса ылмашрӗ: Зиновьева Ленин юри ҫеҫ хӑйне патвар та хаваслӑ пек кӑтартнӑн, тӗрӗссипе вара вӑл революципе ӗҫ тухманнине, хӑйсене асаплӑ шӑла кӗтнине, ку чухнехи пилатсем — Плехановсем, Потресовсем тата Черновсем ҫакӑншӑн хӗпӗртесе ним чӗнмесӗр ларнӑ хушӑра Вӑхӑтлӑх правительство палачӗсем вырӑссен телейсӗр Робеспьерӗпе унӑн юлташӗсене асаплантарса вӗлерессине пӗлнӗн туйӑнчӗ.

Но в последние два дня перед переездом сюда, на заозерный сенокос, эти два противоречивых чувства сменились третьим, еще более сложным: Зиновьеву стало казаться, что Ленин только искусно притворяется бодрым и неунывающим, а в действительности знает, что революция не удалась, что они обречены, что палачи Временного правительства при злорадном молчании современных пилатов — Плехановых, Потресовых и Черновых — казнят неудавшегося русского Робеспьера и его товарищей.

3 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Анчах унӑн илемӗ тата ҫинҫе те пиҫӗ шӑмшакӗн чеченлӗхӗ ӑна шиклентернӗ, — ҫӗмӗрсе, ватса пӑрахасран хӑратнӑ; кунсӑр пуҫне, унӑн лӑпкӑ, ачаш сасси, ҫутӑ, анчах темӗнле сыхласа тӑнӑнах пӑхакан куҫӗ Фоман хӗрӳ шухӑшне сӗвӗрӗлтерсе тӑнӑ; Медынская — йӗкӗтӗн чунне витӗр курнӑн, шухӑшӗсене витӗр пӗлнӗн туйӑннӑ…

Но красота и эта хрупкость тонкого и гибкого тела ее возбуждали в нем страх изломать, изувечить ее, а спокойный, ласковый голос и ясный, но как бы подстерегающий взгляд охлаждал порывы Фомы: ему казалось, что Медынская смотрит прямо в душу и понимает все думы…

V // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӑл Ксавье де-Моктепэнӑн романӗ пулнӑччӗ, унӑн мӗнпур романӗсем пек вӑрӑмскерччӗ, ҫынсем тӗлӗшӗнчен тата пула-пула иртекен япаласем тӗлӗшӗнчен пит пуянскер, шутсӑр хӑвӑрт каякан, эпӗ пӗлнӗн пурӑнӑҫа кӑтартса параканскер.

Это был роман Ксавье де Монтепэна, длинный, как все его романы, обильный людьми и событиями, изображавший незнакомую, стремительную жизнь.

VIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

— Тепӗр чухне тата сасартӑк хӑвна хӑв ватӑ ҫын евӗрлӗ курӑнса каятӑн, ҫӗр ҫул пурӑннӑ ҫын пекех вара, ыран мӗн пулассине те, тепӗр ҫултан мӗн пулассине те пӗтӗмпех пӗлнӗн туйӑнса каять, чӑнахах та ҫапла!

— А то иной раз сам себе стариком покажешься вдруг, словно сто лет прожил и всё знаешь, что и завтра будет, и через год, право!

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Эпӗ хӑйпе килӗшес ҫуккине малтанах пӗлнӗн, мана тӳсӗмлӗн итлесе пӗтерме хатӗрленчӗ тейӗн.

Он словно бы заранее был уверен, что я не соглашусь с ним, и приготовился терпеливо выслушать меня.

18 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Ӑна урампа иртсе пыракан ҫынсем пурте ун ҫине пӑхнӑн тата вӑл юриех шкула кайманни ҫинчен пӗлнӗн туйӑнать.

Ему все время казалось, что все прохожие на улице смотрят на него и подозревают, что он нарочно не пошел в школу.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Тепӗр чух вӑл ӑна Воропаев хӑйне пӗлнинчен те тарӑнрах пӗлнӗн туйӑнатчӗ.

Иной раз ей даже начинало казаться, что она знает его глубже, чем он сам себя.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

— Раҫҫейри пирӗн ҫын тинех тем тӗпчесе пӗлнӗн туйӑнать, Стемп господин, — терӗ вӑл папкӑна Арчибальд умнелле шутарса.

— Наш человек в России наконец-то сумел выяснить кое-что, господин Стэмп, — сказал он, подвинув папку по направлению к Арчибальду.

Таҫта — чикӗ леш енче // Галина Матвеева. Килти архив

Секретарӗ пушӑ марччӗ, кабинета минутсеренех моряксем, летчиксем, радистсем, инженерсем, столярсем, агрономсем, художниксем кӗре-кӗре тухрӗҫ, — хӑшӗ килсен те вара вӑл вӗсен ӗҫне пӗлнӗн курӑнмалла, авиацие, агрономие, живопиҫе, радио ӗҫне питӗ ӑста пӗлнӗ пек пулмалла.

Секретарю было некогда: в кабинет поминутно заходили моряки, лётчики, радисты, инженеры, столяры, агрономы, художники, — и всё время нужно было делать вид, что он прекрасно разбирается в авиации, агрономии, живописи и радио.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех