Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӑхкалакан (тĕпĕ: пӑхкала) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Халь аяккалла пӑхкалакан поэтсем пӑркаланаймарӗҫ ӗнтӗ, ирӗксӗрех тимлӗн итлерӗҫ, калаҫӑва хутшӑнчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Тулӑх тапхӑр // Влас Паймен. «Тӑван Атӑл». — 1974, 2№ — 50–65 с.

Каллех ним калама та аптрарӗ Мирун пичче, пӗрре ашшӗ ҫине, тепре шофер ҫине кӑн-кан пӑхкалакан Мӗтри те сӑмах чӗнмерӗ.

Куҫарса пулӑш

Ӑшӑ ҫил // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 29-35 с.

Колоние Горна вӗлерме хӑтланнӑ ҫав ҫын ятне мӗншӗн панӑ — ӑнланмалла мар; халӗ ҫак хутлӑх уншӑн карта хушшинчен пӑхкалакан, сапласа пӗтернӗ ҫӗтӗк-ҫатӑк тумлӑ ҫын евӗр сӑнарланчӗ.

Колония, неизвестно почему названная именем человека, только что охотившегося за ним, представилась ему заштопанным оборванцем, выглядывающим из-за изгороди.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Хутран-ситрен ӑна ялсенче алӑкран хӗрарӑмсем чӗнеҫҫӗ, кӑсӑкланаҫҫӗ: чирлӗ сӑнлӑ, йӗри-тавра тӗлӗнмеллерех пӑхкалакан ҫак ача хыҫҫӑн такам хӑваламасть-и?

Иногда в деревнях его окликали с порога женщины, желая узнать, не гонится ли кто-нибудь за этим мальчиком с воспаленным лицом, оглядывающимся как бы намеренно странно.

VII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Тӑхтаман туйӗнчи пек урлӑ-пирлӗ пӑхкалакан ҫынсем курӑнсах кайманччӗ.

Куҫарса пулӑш

Ҫын вӑрлакансем // Н. Пушкин, Н. Никитин. «Капкӑн», 1962, 7№, 10 с.

Гарвей хаяррӑн йӗлпӗрет, йӗри-тавра пӑхкалакан Редж ӑнланмасӑр янахне сиктеркелет; Сигби хыттӑн ахӑлтатса кулса ячӗ — тепӗр ҫеккунт, тата тепре, — урмӑшу-тилӗрӳ пуртта лекнӗ патакла хуҫӑлчӗ, мӗншӗн тесен Аян сӑмахӗсем иккӗленӳсӗр ӗненӳпе янӑрарӗҫ; самант питех те тӗл килчӗ.

Гарвей сурово улыбнулся, Редж с недоумением дернул подбородком, оглядываясь; громко захохотал Сигби — еще секунда, другая, и бешенство сломилось, как палка, встретившая топор, потому что слова Аяна звучали непоколебимой уверенностью; момент был великолепен.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Сасартӑк ташлакансем хушшинче вӑрӑ пек кӑн-кан пӑхкалакан ҫӑхан сиккелесе ҫӳрени курӑнса кайрӗ.

Вдруг среди пляшущих людей появилась ворона; она прыгала по земле, воровски озираясь по сторонам.

Вуту юханшывӗ хӗрринче выҫӑпа аптрани // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 45–57 с.

— Секретарь лару пуҫланнӑранпа Макар ҫине малтанхи хут пӑхса илчӗ, хӑйӗн унӑн-кунӑн ҫапӑнса пӑхкалакан сивӗннӗ куҫӗсемпе пӗр самант ун ҫине пӑхса тӑчӗ.

— Секретарь впервые за время заседания взглянул на Макара, на несколько секунд задержал на нем блуждающий, отчужденный взгляд.

32-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех