Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пытаратӑп (тĕпĕ: пытар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Мана чӑннипех аптӑратаҫҫӗ, чӑн та, эпӗ ҫакна пытаратӑп, ҫавӑнпа та Дэзи валли кӗнеке шырас сӑлтавпа каютӑран тухрӑм.

Я был чрезвычайно смущен, хотя скрывал это, и ушел под предлогом выбрать для Дэзи книги.

XX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

«Аяккарах чакмалла, варӑ лере, Галицире, эпӗ французсен шӑммисене шӑтӑка пытаратӑп» тесе вӑл тӗрӗс каланӑ.

Он был прав, говоря: «Надо отходить дальше, и там, в Галиции, я погребу кости французов…»

VI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ, Иван Яковлев. Брагин М.Г. Фельдмаршал Кутузов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 162 с.

— Эпӗ сиртен мӗн те пулин пытаратӑп пулсан, мана ҫакӑнтах аҫа ҫапса пӑрахтӑр…

— Пусть разразит меня гром, если я что-нибудь утаиваю от вас…

VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Вӗсем тапаланнине пӑхма шел, анчах ман ӗҫ суту-илӳ ӗҫӗ, хӗрхенӳсӗрскер; эпӗ кайӑксене запас решеткесем ӑшне куҫаратӑп та михӗ ӑшне пытаратӑп, — тӗттӗмре вӗсем шӑп лараҫҫӗ.

Жалко видеть, как они бьются, но моё дело торговое, суровое; я пересаживаю птиц в запасные клетки и прячу в мешок, — во тьме они сидят смирно.

VII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

— Эхер эпӗ сиртен нимӗн те пытармасса сӑмах патӑм пулсан, сире те эпӗ пытаратӑп тесе шутлама сӑлтав ҫук.

— Ежели я дал слово ничего не скрывать от вас, то вы и не имеете причин подозревать во мне скрытность.

XIV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ак, шухӑшласа выртатӑп халь, шухӑшӑма — пытаратӑп.

Вот сейчас думаю, а мысли эти скрываю.

11 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Чӑнахах пытаратӑп.

А и то сказать — правда, что хороню…

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Ҫак виле шӑтӑкне, казаксем, хама хунӑ пекех хуратӑп, хама пытарнӑ пекех пытаратӑп!..

Как самого себя я кладу в могилу эту, казаки, как самого себя хороню!..

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

— Хӗрача ҫӑпанне пытарнӑ пек, эпӗ хамӑр лашасене ҫынсенчен пытаратӑп, — хурланса ӑнлантарчӗ Петр Матвеич конюх Василие.

— Я наших коней от людей прячу, как девка чирий, — скорбно объяснил Василию конюх Петр Матвеевич.

3. Вӗрен-кантра // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Эпӗ ӑна пытаратӑп, ун хыҫҫӑн хампа мӗн пуласса пӗлместӗп!

Я его схороню, и что со мной будет, не знаю!

XXXV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

— Акӑ ҫакна, — вӑл михӗсемпе, ҫыхӑсемпе, ещӗксемпе тиенӗ урапи ҫине кӑтартрӗ, — тиесе каятӑп, басурмансен аллине ан лектӗр тесе вӑрмана пытаратӑп

 — Вот это, — она указала на телегу, тесно нагруженную мешками, узлами, ящиками, — увезу, упрячу в лес, чтобы басурманам не досталось…

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Ачусене хӗрхенсе пытаратӑп ҫылӑхна, — терӗ Аниккей, анчах ун сасси паҫӑрхи пекех хаяррӑн илтӗнчӗ.

— Ради детей покрою твой грех, — проговорил Аникей, но голос его по-прежнему дышал угрозой.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Эпӗ Клисурӑ ишӗлчӗкӗсен айне хама пытаратӑп.

Я похороню себя под развалинами Клисуры.

XXXVII. Икӗ юханшыв // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах хальхинче ӑна эп шанчӑклӑрах вырӑна пытаратӑп: пурте вӑрӑ мар-ҫке — сан пек пирӗштисем вӗсем ҫилле хывмаҫҫӗ.

Только я упрячу их в более надежное место: не все же воры — такие ангелы незлобивые, как ты.

XII. Симӗс енчӗк // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эпӗ вӗсене, вилнисене, кӑмака айне пытаратӑп, упаленсе тухатӑп та пытаратӑп, кӑмака айне ҫӑва турӑм…

Я их, которые издохнут, в подпечке хороню, выползу и хороню, там у меня кладбище…

Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.

Эпӗ алӑсене пытаратӑп та карчӑка ӳкӗтлетӗп: «Ҫитет, асанне, ҫитет… пӑрах… эпӗ пуп мар… манпа унашкал юрамасть… Мӗн ыратать санӑн?»

Я прячу руки и убеждаю старуху: «Да полно, бабка… оставь… я не поп… мне это не полагается… Что у тебя болит?»

I сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Ҫапла ӗнтӗ, эпӗ хамӑн вӑрттӑн шухӑшӑмсене пуринчен те пытаратӑп.

Итак, я скрыл свою тайну от всех.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех