Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пуҫсенчен (тĕпĕ: пуҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Гент ҫаврӑнса тӑчӗ, анчах кӑштахран ҫав арабсемпе тӗл пулчӗ, — вӗсем усӑнчӑк, тачка туталлӑ хура пуҫсене ҫӳҫӗнчен сӗтӗрсе пыраҫҫӗ; пуҫсенчен тусан ҫине юн тумлать, чӑмаккаланса юлать.

Гент отвернулся, но немного спустя встретил тех же арабов, тащивших за волосы черные головы с отвисшими большими губами, из голов капала на пыль кровь, катясь шариками.

XI. Вӗлерме хӑтланни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Пирӗннисене тӑллаҫҫӗ; вӗсем йӗреҫҫӗ, кӑшкӑрашаҫҫӗ, хурахсем вара пуҫсенчен, хул пуҫҫисенчен пушӑпа ҫапаҫҫӗ.

Наших стали заковывать, они плакали и кричали, а разбойники били по головам и плечам кнутами.

VIII. Цаупере чура // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Ҫул пуҫсенчен пӗри вилни парӑннисенче хӑрушла курайманлӑх ҫуратать, пурте ҫапӑҫма пуҫлаҫҫӗ…

Смерть одного предводителя вызовет ненависть к побежденной стороне, и резня возобновится…

Ҫул пуҫсен ҫапӑҫӑвӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 302–303 с.

Стрелоксем, колоннӑна пӗтерӗр, пуҫсенчен перӗр.

Стрелки, очищай колонны, стреляй по головам.

II сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ, Иван Яковлев. Брагин М.Г. Фельдмаршал Кутузов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 162 с.

— Хӑвӑртрах хӑтӑласчӗ хуть ҫак ӳсӗр пуҫсенчен.

— Хотя бы скорее избавиться от этих пьяных рож.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Анне тутлӑ апатпа сӑйлать, хуралнӑ кӗпе-йӗмсене ҫӑвать, кашнинех кӑкӑрӗ ҫумне чӑмӑртаса пуҫсенчен ачашлать.

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Тепӗр самант — атӑсем ҫав ачаш мамӑк пуҫсенчен хӑш-пӗрне ним хӗрхенӳсӗр таптаса ватмалла.

Еще мгновение — и сапоги безжалостно раздавят несколько нежных, пушистых головок.

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Кирлех пулсан, эпӗ луччӑ пӑшал тытатӑп та — шат та шат! ун кӳпчекӗпеле пуҫсенчен.

А понадобится, я уж лучше возьму ружье да прикладом — бац-бац по башкам.

I // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

29. Вӗсем ҫапла хӑтланнӑ вӑхӑтра тӳлек пуҫсенчен пӗри, варринчи, вӑранчӗ, вӑл ытти икӗ пуҫран пысӑкрахчӗ.

29. Когда они покушались, одна из покоящихся голов, которая была средняя, пробудилась, и она была более других двух голов.

3 Езд 11 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех