Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пуҫланинчен (тĕпĕ: пуҫла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кашни сферӑрах пысӑк ӗҫсем пур: Шупашкарти Хӗвеллӗ микрорайонта, Ҫӗрпӳ округӗнчи Чурачӑкра, Канаш округӗнчи Янкӑлчра шкулсем тума пуҫланинчен тытӑнса тӗп хулари «Волга» стадионӑн вӗҫленсе пыракан реконструкцийӗ таран.

Куҫарса пулӑш

Уяв савӑнӑҫ кӑна кӳтӗр // Николай КОНОВАЛОВ. http://hypar.ru/cv/news/uyav-savanac-kana-kyter

Туллин сываласси чире мӗнле ир тупса палӑртнинчен, диагноза мӗнлерех хӑвӑрт лартнинчен, мӗнле хӑвӑрт сипленме пуҫланинчен килет.

Куҫарса пулӑш

Вӑхӑтра тӗрӗсленнине нимӗн те ҫитмест // Светлана ЧИКМЯКОВА. http://putpobedy.ru/publikatsii/11859-v- ... te-citmest

Ана эпир Квикка йӑвинчен тухса хӑй те апат ҫӗклеме пуҫланинчен пӗлтӗмӗр.

Куҫарса пулӑш

Твиккапа Квикка чапа тухрӗҫ // Герасим Харлампьев. Харлампьев, Г. Д. Утарта: пӗчӗк калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1964. — 84 с. — 67–74 с.

Ӗҫтешсем сире кӗвӗҫме пуҫланинчен ан тӗлӗнӗр.

Не удивляйтесь, что коллеги начнут вам завидовать.

40-мӗш эрнери гороскоп // Софья Савнеш. Чӑваш халӑх сайчӗ

Ал-ура хыта пуҫланинчен.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей Павӑлӗ: хроникӑллӑ роман. 3-мӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984. — 240 с. — 3–231 с.

Ҫавӑнпа та насус ҫинчен илтсенех ашшӗ пир пек шуралса кайса пӗтӗм кӗлеткипе чӗтреме пуҫланинчен нимӗн тӗлӗнмелли те ҫук.

И потому нечего удивляться, что он побледнел как полотно и даже задрожал всем телом, когда услыхал про насос.

Ку вӑл шӑматкун, июнӗн вуниккӗмӗшӗнче, Бакхорвари суту-илӳ вӑхӑтӗнче пулса иртнӗ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Нимӗҫ ҫарӗсем хӑйсем ҫине ӑнсӑртран снарядсем пӑр ҫунӑ чухнехи пек тӑкӑнма пуҫланинчен хӑраса ӳкнӗ.

Немецкие войска были ошеломлены градом снарядов, который внезапно обрушился на них.

«Германи ҫарӗн хура кунӗ» // В. Сергеев. Дрожжин Олег. Ухӑран — танка ҫитиччен. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 110 с.

Ҫав водниксем пӗр хеперсӗр калаҫса тӑраҫҫӗ, Костя хӑй хыпаланнинчен хӑех хӑраса ӳксе юриех хуллен, тайкаланса утма пуҫланинчен кулаҫҫӗ вӗсем; амӑшӗн ирӗксӗрех Костьӑна ҫаннинчен туртма тивет:

Водники так беззаботно разговаривают и смеются, что Костя ужасается своей торопливости и начинает шагать нарочито медленно, вразвалку, так что матери приходится дернуть его за рукав:

Килтен кайни // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Ҫумӑр ҫунине эпӗ сӑмсапа алӑ ҫине темиҫе тумлам ӳкнинчен, ҫамрӑк хурӑнсен ҫыпҫӑнакан ешӗл ҫулҫисем ҫине тем шапӑртатма пуҫланинчен кӑна пӗлтӗм; хурӑнсем, хӑйсен кӑтра турачӗсене ним сикми усса, тап-таса ҫутӑ тумламсене савӑнса йышӑннӑн, савӑннипе аллейӑна уҫӑ шӑршӑпа тултарнӑн туйӑнать.

Я знал, что шел дождик, только потому, что несколько капель упало мне на нос и на руку и что что-то зашлепало по молодым клейким листьям берез, которые, неподвижно повесив свои кудрявые ветви, казалось, с наслаждением, выражающимся тем сильным запахом, которым они наполняли аллею, принимали на себя эти чистые, прозрачные капли.

XXII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Миша асламӑшӗ пӳрте кӗрсен кӑпӑшка пӳремечсем ҫав тери час пӗтнинчен, ачасем хӑвӑрт калаҫма пуҫланинчен тӗлӗнсе кайрӗ.

Когда бабка вошла в избу, она только диву далась, как быстро исчезли ее пухлые шаньги и как тараторили языки.

Ҫаран ҫинчи парӑс // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Хам ҫӳлелле ҫӗкленнине хула пӗчӗкҫӗрен пӗчӗкҫӗ пулса пынинчен, инҫетрен инҫе курӑна пуҫланинчен анчах пӗлсе пыратӑп.

Я только потому замечал, что лечу кверху, что все меньше и меньше становилась подо мной картинка города и дальше становилось видно.

Сывлӑш ҫинче вӗҫсе ҫӳрекен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫакна эпӗ капралӑн тӑвӑлса ҫитнипе хӗрелнӗ пит-куҫӗ сасартӑк шуралса кайнинчен, калаҫнӑ чухне вӑл такӑнма пуҫланинчен, ҫапла туса вӑл итлекенсене пурне те тӗлӗнтерсе янинчен (пӳлӗмре вӗсем саккӑрӑн пулчӗҫ, иккӗшӗ капрал хыҫҫӑнах юнашар пӳлӗмрен кӗчӗҫ), юлашкинчен, вӑл манран тӳрех: — Эсӗ апла хӗрли пулатӑн-и? — тесе ыйтнинчен пӗлтӗм.

Я понял это по внезапной бледности, залившей багровое до того лицо капрала, по тому, как он стал запинаться, очевидно, удивив этим всех слушавших, — их было теперь в помещении восемь человек; двое вошли сразу вслед за капралом из соседнего помещения, — и, наконец, по его прямому вопросу: — Так вы красный?

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Хӗрачасем ашшӗшӗн тунсӑхланӑ пулсан та, хӑйсене лӑпкӑраххӑн та шӑппӑн тытма пуҫланинчен, вӗсен калаҫӑвӗнче ҫӗнӗ темӑсемпе ҫӗнӗ сӑмахсем тупӑннинчен Авдотья тӗлӗнчӗ.

К удивлению Авдотьи, девочки, несмотря на тоску по отцу, стали спокойнее, ровнее, в разговоре у них появились новые темы и новые слова.

1. «Пирӗн колхозшӑн чи кирли» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Наталья хӑйӗн пӗртен-пӗр упӑшкине сӑмахсӑр ыталарӗ, пӗтӗм кӗлеткипе ун ҫумне тӗршӗнчӗ, унӑн хулпуҫҫийӗсем чӗтре пуҫланинчен вара Григорий вӑл макӑрнине тавҫӑрса илчӗ.

А Наталья молча обнимала своего единственного, прижималась к нему всем телом, и по тому, как вздрагивали ее плечи, Григорий понял, что она плачет.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Отставкӑна кӑларма ыйтатӑп, — терӗ Бахолдин шӳтлӗн, анчах ун сулахай пит ҫӑмарти сасартӑк вашаклӑн туртӑнкалама пуҫланинчен ӑна шӳт тума ҫӑмӑл пулманни курӑнчӗ.

— Мое прошение об отставке, — с шутливой живостью ответил Бахолдин, но по тому, как левая его щека вдруг стала нервно подергиваться, видно было, что эта шутливость дается ему нелегко.

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫавӑнпа Татьяна ӑнланса илме пултараймарӗ: те унӑн ыйтӑвӗнчен, те ҫумӑрӑн сайра та, анчах шултра тумламӗсем кантӑк ҫинче, пӳрт тӑрринче шӑпӑртатма пуҫланинчен кулчӗ Кондратьев, — пирӗн йӑнӑш ҫавӑнта: Хворостянкин ҫумӗнче нумай вӑхӑт хушши парти руководителӗ мар, ҫемҫешке ҫын, хӑравҫӑ, йӑпӑлти, пӗр сӑмахпа каласан, парти ӗҫне ертсе пыма ниепле те шанса пама ҫук ҫын пулнӑ, анчах эпир, — куншӑн пире намӑс, — ҫав ҫынна шаннӑ… —

Поэтому Татьяна ничего и не поняла: Кондратьев улыбнулся то ли из-за его вопроса, то ли из-за начавших барабанить стекло и крышу дома редких, но крупных капель дождя, — в том наша ошибка, что долгое время возле Хворостянкина находился не партийный руководитель, а мягкотелая мямля, трус и подхалим, — словом, такой человек, которому никак нельзя было доверить бразды партийного правления, а мы, к стыду своему, доверили… —

I // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫук, манӑн пурнӑҫ сӳнме пуҫланинчен тытӑннӑ.

Нет, жизнь моя началась с погасания.

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Вӗсем пӗр-пӗрин патне ҫырусем сайра ҫырчӗҫ, анчах та ку вӗсем пӗр-пӗрине кӑмӑллама пӑрахнинчен, пӗрне-пӗри манма пуҫланинчен килмен.

Они переписывались редко, но не потому, что их симпатии ослабели и они стали забывать друг друга, — нет.

10 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех