Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Анчах ӗҫ унпа чарӑнса ларман, мӗншӗн тесен, тӳре-шарасем каланӑ пек, ку вӑл сӳнсе пыракан пушарӑн юлашки хӗлхемӗсем мар, ҫӗнӗрен амаланса каякан хӑватлӑ вут-кӑвар пулнӑ.

Однако желанного спокойствия не наступило, потому что, по словам самих чиновников, это были не угасающие искры былых пожаров, а начинающее возгораться пламя новых грядущих страшных гроз.

Шурча пупӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Хӗр ҫырӑва ӗненме те аптӑрать, ӑна хирӗҫлемест те; унӑн хӑравӗ чикӗрен каҫрӗ, харпӑр хӑйне тытма пӗлеслӗхе ҫутатнӑшӑн ун умӗнче, — ку вара шанманлӑх пӗлтерӗшӗллӗ, — хӑйне намӑслантарма кая юлман-ха; анчах пушарӑн куҫа шартаракан ҫутинче вӑранса кайнӑ чухнехилле сехӗрленӳ евӗрлӗ туйӑма ниепле те тытса чараймасть.

Ни верить письму, ни опровергнуть его девушка не могла; ее испуг перешел границу, перед которой еще можно стыдить себя за потерю самообладания, имеющую значение подозрения; не в ее власти было сдержать чувства, подобные ужасу при пробуждении в ярком свете пожара.

XX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Ромаҫ мужиксене хулпуҫҫисенчен туртса, тӗккелесе хӑвӑрт кӑна пӗр ҫӗре пухрӗ, унтан вӗсене икке уйӑрчӗ те, пушарӑн икӗ енӗпе те тӑракан ҫатан картасемпе хӳмесене ҫӗмӗрме хушрӗ.

Ромась быстро сбил мужиков в кучу, хватая их за плечи, толкая, потом разделил на две группы и приказал ломать плетни и службы по обе стороны пожарища.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Пуҫа ҫавӑракан ҫак тарӑнӑша кӗленче тӑрӑ витӗр пушарӑн сӳнӗк ҫути сӑрхӑнса кӗрет.

Тусклый свет зарева проникал сквозь стеклянную крышу в эту головокружительную глубину.

Контратака // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Пушарӑн сарлака хутлӑхӗ халӗ тепӗр енчен ҫывхарса килекен шӑрчӑксен линине ҫутатать; шӑрчӑксем горизонтран хумлӑн-хумлӑн вӗҫсе килеҫҫӗ те хула ҫийӗн ишеҫҫӗ.

Огромный сектор пожарища освещал теперь приближающиеся с противоположной стороны линии стрекоз: они взлетали волна за волной из-за горизонта и плыли над городом.

Контратака // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫывӑхри пушарӑн вӗри сывлӑшӗ ун питне кӑнтӑрти типӗ ҫил пек пырса ҫапрӗ.

Близкое пожарище пахнуло ему в лицо, словно южный суховей.

XXV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Чӗтренсе тӑракан пушарӑн юн тӗслӗ ҫутинче разведчиксем «Еurора» тесе ҫырса хунине вуларӗҫ.

Под вибрирующим, неестественно-кровавым светом зарева разведчики прочли: «Europa».

XV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Сасартӑк ачасем пӑхакан чӳречепе юнашар чӳречере, пушарӑн хӗрлӗ ҫутинче ҫӳллӗ кӗлетке курӑнса кайрӗ.

Вдруг в окне, по соседству с тем, возле которого стояли дети, на пурпуровом фоне пламени возникла высокая человеческая фигура.

III. Ачасем вӑранаҫҫӗ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Кӑнтӑрта ҫаплах вӑйлӑ пушарӑн хӗрлӗ хура янкарӗ мӑкӑрланса тӑчӗ.

На юге все еще стояла багрово-черная мгла пожарища.

LXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Горизонт ҫулӑм пек ялкӑшать, ҫавӑнпа уй-хир ҫине хӗллехи пек сӑрӑ мар, кӗрен мӗлке ӳкрӗ, сӑрт-тусем вара, шӑрӑх тӗтрипе витӗнсе, мрамор тӗслӗ пулса тӑчӗҫ; ту айӗнчи лутра вӑрмана хӗрлӗ тӗс пӗтӗмпех хупласа илнипе ун ҫине пысӑк пушарӑн ҫути ӳкнӗ пек туйӑнать.

Горизонт пылал пламенем, на поля упала тень, не серая, как зимой, а розовая; горы покрылись мраморным, знойным туманом; густой низкий лес под горой погрузился в красный цвет, как от какого-то громадного пожара.

VI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Машинӑна хирӗҫ пушарӑн тӗксӗм ҫути ӳкрӗ, эпир Международнӑйне тухрӑмӑр та, пӗтӗм хулана вут явса илнӗ пек курӑнчӗ.

Мрачное зарево пожара летело навстречу машине. Мы выехали на Международный, и стало казаться, что весь город охвачен огнём.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951