Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пусмипе (тĕпĕ: пусма) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сумлӑн уҫса хунӑ алӑк патнелле капӑр ҫурт пусмипе ҫапла утса анаҫҫӗ.

Так спускаются по лестнице роскошного дома к почтительно распахнутой двери.

III сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Урама тухсан вӑл пичетлемелли «Ундервуд» машина ҫакӑн йышши «Ремингтонран» мӗн енӗпе аванраххи пирки лӑпкӑн та тимлӗн, тӗлсӗррӗн шухӑшласа утрӗ, ҫӗр кӑмрӑкӗпе кирпӗч ванчӑкӗ тӑкса тултарнӑ пушӑ темиҫе вырӑнтан иртсен Ангр ҫулӗн кивӗ чул пусмипе кӗпер ҫине хӑпарчӗ, унтан хула варринелле тӑсӑлакан урамсем патне тухрӗ.

Выйдя на улицу, он очень тихо, бесцельно, сосредоточенно думая о преимуществах пишущей машины Ундервуд перед такой же Ремингтон, пересек несколько пустырей, усыпанных угольным и кирпичным щебнем, и поднялся по старым, каменным лестницам Ангрской дороги на мост, а оттуда прошел к улицам, ведущим в центр города.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Вӑт, тӗрӗслекенсем килнӗ тӗле эпир чӳречерен тухатпӑр та пӗр метр айккинерехри пушар пусмипе анатпӑр, вӑхӑтлӑха таҫта ӗҫпе кайнӑ пулатпӑр…

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Картишӗнче юр хырса, ҫенӗх пусмипе хапхаран картапа нӳхрепе кайма ҫул тӑватӑп.

Во дворе разгребаю дорожки — от крыльца и ворот к сараю, погребу.

3. Пирвайхи ӗҫсем // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Крыльпа пусмипе малтан Савантей хӑпарчӗ, Эпселемӗ аялта чарӑнса тӑчӗ.

Первым на крыльцо ступил Савандей, поднялся по ступенькам, Эпселем остался внизу.

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Анчах пирӗн профессор ҫав чиркӗвӗн чан ҫапакан ҫӳлӗ тӑррине питех те кӑмӑлларӗ: унӑн тӑррине тулашӗнчен йӗри-тавра винт пек ҫавӑрӑнса улӑхмалли пусмипе уҫӑ площадки курӑнса тӑрать.

Но внимание профессора привлекла его довольно высокая колокольня, вокруг шпица которой, обвиваясь спиралью, возносилась под самые небеса наружная лестница.

VIII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Картлашка ҫинчен хӑйӗн пӳлӗмнелле хӑпарса пынӑ пекех, вӑл тӑшман пульли ҫуса тӑракан траншейӗн пусмипе те ҫаплипех хӑпарса каять.

Он одинаково спокойным шагом поднимался по лестнице в свою комнату и по скату траншеи, обстреливаемой неприятелем.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӑл перрон тӑрӑх ҫӳренӗ, Мускава каякан пуйӑсӑн ҫутӑ чӳречисем ҫине пӑхнӑ, вара, вакунсем чӗтренсе тапрансассӑн вӑл вакунӑн ҫӳлӗ пусмипе юнашар хӑвӑрт хӑвӑртрах та хӑвӑртрах кайнӑ, вӑл, суранлӑ аллисем ыратнине пӑхмасӑр, вӗсемпе туртӑнса ҫӗкленнӗ те, тамбура кӗрсе, ывӑннӑскер, стена ҫумне тӗршӗннӗ.

Он ходил по перрону, смотрел на освещенные окна поезда, отправлявшегося на Москву, и, когда судорожно дернулись вагоны, быстро зашагал рядом с высокой подножкой, потом он подтянулся, перемогая боль в раненой руке, и, войдя в тамбур, в изнеможении прислонился к стене.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех