Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пурӑнам (тĕпĕ: пурӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ватӑлса ҫитиччен, пит-куҫӑм ҫуркаланса пӗркелениччен пурӑнам, ҫапах чакмӗ ман чӗрери юрату, пушанса юлмӗ ман чӗре.

Куҫарса пулӑш

VI // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 254–305 с.

Кунтах пурӑнам.

Куҫарса пулӑш

V // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 254–305 с.

Сана ҫакӑншӑн тавӑрмасан ҫӗр ҫинче те пурӑнам мар.

Куҫарса пулӑш

1. Юнлӑ пукрав // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

«Сан кил вырӑнне вӗтрен пустармасан тӗнчере те пурӑнам мар» терӗ тет пӗррехинче Энчухха юнаса.

Говорят, она так и пригрозила: на земле не стану жить, пока твой дом не сгорит дотла.

Янтул несӗлӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Кунне виҫшер хут кӗҫҫе питӳнтен пыра-пыра лачлаттарса сурмасан ҫут тӗнчере те пурӑнам мар.

Не я буду, ежели на дню три раза не плюну в твою бесстыжую рожу!

Каҫхи сӑмах // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Халь ҫавна парӑнас пур ҫут тӗнчере те пурӑнам мар.

Куҫарса пулӑш

17. Вилнӗ ӗнен сӗчӗ тутлӑ // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Кӑштах яла кайса пурӑнам, тен, Шӗнерпуҫӗнчех ӗҫ тупӑнӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Манӑн тата мӗн те пулин юлчӗ пулсан, мана аҫа ҫапса вӗлертӗр, малашне ҫуртсӑр йытӑ вырӑнӗнче пурӑнам, ҫӳлти турӑ мана ҫемьесӗр мӗнсӗр тӑратса хӑвартӑр…

Пусть гром меня разразит, пусть стану я бездомной собакой в своем будущем перевоплощении, пусть небо лишит меня всего потомства, если у меня хоть что-нибудь осталось…

VIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ҫав вӑхӑтра эпӗ ӑнсӑртран хамӑн йӗпе тутӑра ӳкертӗм те ӑна илесшӗн пултӑм; анчах эпӗ пӗшкӗннӗччӗ ҫеҫ, шари ҫухӑрса яни мана шартах сиктерчӗ, ҫак ҫухӑру хытӑ хӑраса сехӗрленнине палӑртнӑран, эпӗ ӑна, ҫӗр ҫул пурӑнам та, ҫапах нихҫан та манас ҫук, ун ҫинчен аса илсенех манӑн шӑмшак сӑрӑлтатма тытӑнать.

В это время я нечаянно уронил свой мокрый платок и хотел поднять его; но только что я нагнулся, меня поразил страшный пронзительный крик, исполненный такого ужаса, что, проживи я сто лет, я никогда его не забуду, и, когда вспомню, всегда пробежит холодная дрожь по моему телу.

XXVII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

«Пӗр пилӗк ҫулсем пурӑнам, унтан тен, чиновник хӗрхенӗ те, лайӑх ӗҫленӗшӗн мана богадельнӑна вырнаҫтарӗ, ватӑ шӑмшакӑма канлӗрех пулӗ», — тесе шухӑшланӑ Серёжа асламӑшӗ.

«Послужу годков пять, а там, авось, чиновник пожалеет и за верную службу пристроит меня в богадельню, успокою там свои старые кости», думала бабушка.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Апла лариччен луччӗ тӗнчере те пурӑнам мар!

Так лучше мне не жить на свете!

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

— Пар-ха сана акӑ кружок е тата мӗн те пулин, вара Лев та май килсен «Мӗн эсир ӑна ӗҫпе тултартӑр? тесе хурать. А хӑй ҫинчен пулсан: «Больницӑра пилӗк ҫул выртса ирттериччен, луччӗ хӗрӳ ӗҫре пӗр ҫул ҫеҫ пурӑнам» тет.

— Вот дай тебе кружок и еще что-нибудь, и Лев при случае скажет: «Что вы его вьючите?» А сам говорит: «Лучше год прожить на горячей работе, чем пять прозябать на больничном положении».

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Аделаидӑра ансан, ӑна кӑмрӑк чавма чӗннӗ, унта нумай ӗҫлесе илетӗн, тенӗ, анчах вӑл, ҫӗр ӗҫлесе пурӑнам тесе, ун пек ӗҫе кӗмен, вара килнӗ хыҫҫӑн икӗ уйӑхран унччен алӑ перӗнмен пӗр участкӑна сухаламалӑх тасатса ҫитернӗ.

Высадился в Аделаиде; работе на шахте он предпочел нелегкий, но дающий верный достаток труд земледельца, и через два месяца по прибытии он завел свое хозяйство.

Улттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Эп хам пӗлнӗ пек пурӑнам!

А я буду жить, как умею!

Иккӗмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

— Атте-анне патӗнче пурӑнам пӑртак, вара шухӑшлӑп…

— Поживу у родных, а там видно будет.

XVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Мӗнле пурӑнам эпӗ пӗччен?..

Как я одна буду?

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кимӗпе те ярӑнма ҫӳремен, ҫинҫе пилӗклӗ хӗр-ҫӗвӗҫсене те курман т. ыт. те тейӗпӗр; ҫавӑн пекех шалпар та килӗшӳсӗр кӗпе тӑхӑннӑ ман арӑм килте ҫеҫ лартӑр, эпӗ те хама ӗҫлемелӗх мӗн чухлӗ апат-ҫимӗҫ кирлӗ, ҫавӑн чухлӗ кӑна ҫисе пурӑнам тейӗпӗр — вара эпӗ никама та юратса пӑрахман пулӑттӑм, манӑн пурнӑҫра нимӗн те пулман пулӗччӗ.

Не будь, с одной стороны, катаний на лодках, не будь портних с талиями и т. п., а будь моя жена одета в нескладный капот и сиди она дома, а будь я, с другой стороны, в нормальных условиях человека, поглощающего пищи столько, сколько нужно для работы, — я бы не влюбился, и ничего бы этого не было.

VII // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Ольга ӑна сыхлануллӑ пулнӑшӑн мухтаса ответ ҫырчӗ; май ҫук пулсан, вырсарникун та тухма хушмарӗ; эпӗ пӗр эрне хушши тунсӑхласа пурӑнам та, анчах эсӗ сывӑ юл, терӗ.

Она написала ему ответ и похвалила, что он поберегся, советовала остаться дома и в воскресенье, если нужно будет, и прибавила, что она лучше проскучает с неделю, чтоб только он берегся.

VI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Эпӗ сирӗн патӑртах пурӑнам, — терӗ ача, ниҫта кайса кӗме пӗлмесӗр.

Лучше пусть я у вас буду жить, – сказал мальчик с отчаянием.

5 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

145. Пӗтӗм чӗремрен тархаслатӑп: эй Ҫӳлхуҫа, илтсемччӗ мана, Эсӗ панӑ йӗркесене уяса пурӑнам.

145. Взываю всем сердцем [моим]: услышь меня, Господи, - и сохраню уставы Твои.

Пс 118 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех