Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пурӑнакан сăмах пирĕн базăра пур.
пурӑнакан (тĕпĕ: пурӑнакан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Лакейсем пурӑнакан пӳлӗмсенче, кухньӑсенче калаҫаҫҫӗ!

По лакейским, по кухням толки идут!

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

(Кӗҫӗн Раҫҫейре, паллӑ ӗнтӗ, хӗр пурӑнакан ҫуртӑн хапхине кӑна тикӗтпе вараласан та, уншӑн вӑл нихӑҫан тасатса пӗтерейми, калама ҫук пысӑк намӑс.)

(Известно, что в Малороссии мазанье дегтем даже ворот того дома, где живет девушка, сопряжено для нее с величайшим несмываемым позором.)

XII сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Вӑхӑтӑн-вӑхӑтӑн вӑл пурнӑҫ яланах пӗр чӑрмавсӑр пулнине ӗненме пуҫланӑ, вара ӑна тӗлӗкӗнче каллех ырӑ та туслӑ, ним шухӑшсӑр ҫынсем пурӑнакан Обломовка, терраса ҫинче ларни, тулли телейпе шухӑша путни курӑннӑ.

По временам он начинал веровать в постоянную безоблачность жизни, и опять ему снилась Обломовка, населенная добрыми, дружескими и беззаботными лицами, сиденье на террасе, раздумье от полноты удовлетворенного счастья.

XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Илья Ильич тарҫӑсем пурӑнакан пӳрте кӗрсе пӑхать: унта кутниксем ҫинче, урайӗнче, ҫенӗкре, пурте ҫума-ҫумӑн выртса тухнӑ; ача-пӑчасене асӑрхакан та ҫук; вӗсем картишӗнче шуса ҫӳреҫҫӗ, хӑйӑр ҫинче чакаланаҫҫӗ.

Илья Ильич заглянул в людскую: в людской все легли вповалку, по лавкам, по полу и в сенях, предоставив ребятишек самим себе; ребятишки ползают по двору и роются в песке.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Тарҫӑсем пурӑнакан пӳрте ҫӗҫӗсем хӑйрама каятӑп, — тесе хирӗҫ тавӑрать лешӗ, улпучӗ ҫине ҫаврӑнса пӑхмасӑрах.

— Несу ножи точить в людскую, — отвечает тот, не взглянув на барина.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Тарҫӑсем пурӑнакан пӳртрен йӗке кӑлтӑртатни тата хӗрарӑмӑн ҫинҫе сасси илтӗнет: те йӗрет вӑл, те пуҫне килсе кӗнӗ хурлӑхлӑ юрра пӗр сӑмахсӑр ӗнӗрлет.

Из людской слышалось шипенье веретена да тихий, тоненький голос бабы: трудно было распознать, плачет ли она или импровизирует заунывную песню без слов.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Чей ӗҫнӗ чухне Обломов хӑйсем патӗнче пурӑнакан ватӑ инкӗшне, сакӑрвунӑ ҫулалла ҫитнӗ карчӑка курать; карчӑк хӑйӗн хыҫӗнче тӑрса тарҫӑ ӗҫне тӑвакан хӗрне, ватлӑха пула пуҫне чӗтретекенскерне, пӗр чарӑнмасӑр мӑкӑртатса вӑрҫать.

Около чайного стола Обломов увидал живущую у них престарелую тетку, восьмидесяти лет, беспрерывно ворчавшую на свою девчонку, которая, тряся от старости головой, прислуживала ей, стоя за ее стулом.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Хӑйсенчен сакӑрвунӑ ҫухрӑмра «кӗпӗрне», урӑхла каласан, кӗпӗрне хули пуррине вӗсем пӗлеҫҫӗ; анчах хӑшпӗрисем ҫеҫ унта кайкаласа килнӗ; унтан инҫерех, лере, Саратов, Нижний хулисем пуррине пӗлеҫҫӗ, Мускав тата Питӗр пуррине, Питӗр леш енче французсем е нимӗҫсем пурӑннине пӗлеҫҫӗ, лерелле вара вӗсемшӗн, ӗлӗк-авалхи ҫынсенни пек, тӗттӗм тӗнче, аҫтахасем, икӗ пуҫлӑ ҫынсем, улӑпсем пурӑнакан паллӑ мар ҫӗршывсем пур пек туйӑнать; унтан тӗксӗм тӗнче пуҫланать те, юлашкинчен, ҫӗр чӑмӑрне ҫӗклесе тӑракан пулӑ патне ҫитсен, вӗҫленет.

Они знали, что в восьмидесяти верстах от них была «губерния», то есть губернский город, но редкие езжали туда; потом знали, что подальше, там, Саратов или Нижний; слыхали, что есть Москва и Питер, что за Питером живут французы или немцы, а далее уже начинался для них, как для древних, темный мир, неизвестные страны, населенные чудовищами, людьми о двух головах, великанами; там следовал мрак — и, наконец, все оканчивалось той рыбой, которая держит на себе землю.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Вӑл е кайри пӳлӗмре тӗлӗрнӗ, е ӗҫлӗ ҫынсем пурӑнакан ҫурта, кухньӑна пакӑлтатса ларма кайнӑ, апла пулмасан, аллисене кӑкӑрӗ ҫине хӗреслетсе тытса, сехечӗ-сехечӗпе хапха умӗнче, ыйхӑллӑн шухӑша кайса, тавраналла пӑхкаласа тӑнӑ.

Он или дремал в прихожей, или уходил болтать в людскую, в кухню; не то так по целым часам, скрестив руки на груди, стоял у ворот и с сонною задумчивостью посматривал на все стороны.

VII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Малтанах, ашшӗ-амӑшӗ ҫӗре кӗриччен, вӑл хӗсӗкрех пурӑннӑ, икӗ пӳлӗм йышӑннӑ, ялтан хӑйпе пӗрле илсе килнӗ Захар ятлӑ тарҫипех ҫырлахнӑ; анчах ашшӗ-амӑшӗ вилсен, Ази ҫывӑхнеллех вырнаҫнӑ инҫетри кӗпӗрнесенчен пӗринче пурӑнакан виҫҫӗр аллӑ хресченӗн пӗртен-пӗр тивӗҫлӗ хуҫи пулса тӑнӑ.

Сначала, при жизни родителей, жил потеснее, помещался в двух комнатах, довольствовался только вывезенным им из деревни слугой Захаром; но по смерти отца и матери он стал единственным обладателем трехсот пятидесяти душ, доставшихся ему в наследство в одной из отдаленных губерний, чуть не в Азии.

V сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ватӑ улпутсем вилнӗ, вӗсен сӑнӳкерчӗкӗсем килте юлнӑ та халӗ таҫта мачча ҫинче йӑваланса выртаҫҫӗ пулӗ; ӗлӗкхи пурнӑҫпа чаплӑ хушаматсем ҫинчен калакан халапсем манӑҫа тухсах пыраҫҫӗ, е ялта пурӑнакан ватӑсен асӗнче ҫеҫ упранаҫҫӗ.

Старые господа умерли, фамильные портреты остались дома и, чай, валяются где-нибудь на чердаке; предания о старинном быте и важности фамилии всё глохнут или живут только в памяти немногих, оставшихся в деревне же стариков.

I сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Крылов хӑй пурӑнакан Васильевски утрав ҫинчи Университет урамӗнчи хваттерне кӗрсен тӳрех кабинета иртнӗ.

Крылов открыл дверь в свою квартиру на Университетской набережной на Васильевском острове и сразу прошел в кабинет.

Вӑтӑр иккӗмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Куҫса пынӑ хыҫҫӑн кӑштахран Алексей Николаевич пурӑнакан ҫурт умне машина ҫитсе чарӑннӑ.

Через некоторое время после приезда у дома, где жил Алексей Николаевич, останавливается машина.

Вӑтӑр иккӗмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Час-часах тӗтрепе хупланакан Лондон хулине вӑл аван пӗлнӗ, унӑн ӗҫлӗ, пуян ҫынсем пурӑнакан кварталӗсенче те, чухӑнсен урамӗсенче те пулнӑ.

Он хорошо знал Лондон с его шумной деловой частью, кварталами богачей, грязными трущобами бедноты и вечным туманом.

Ҫирӗм тӑххӑрмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Кронштадтра пурӑнакан Макаров адмирал Инҫет Хӗвелтухӑҫӗнчи лару-тӑрупа кулленех интересленсе тӑнӑ.

Адмирал Макаров, живя в Кронштадте, все время интересовался дальневосточными событиями.

Ҫирӗм пӗрремӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Петр Александровичпа Вера Иосифовна Шиффсем пурӑнакан хваттерте ҫине-ҫинех шӑнкӑрав илтӗнсе тӑрать.

В квартире Петра Александровича и Веры Иосифовны Шифф то и дело раздаются звонки.

Вунҫиччӗмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Кичемлӗх пуснӑран, — ку мана маларах килӗшмен пек туйӑнсаччӗ пулин те, — эпӗ вырӑнти интеллигенципе: вунпилӗк ҫухрӑмра пурӑнакан ксендзпа, ун патӗнче службӑра тӑракан «пан органистпа», ҫакӑнти уретникпе тата отставкӑна унтер-офицер йышӗнчен тухнӑ кӳршӗ именири кантурҫӑпа паллашма хӑтланкаларӑм, анчах ман кунран ним те пулса пӗтеймерӗ.

От скуки — хотя это сначала казалось мне неприятным — я сделал попытку познакомиться с местной интеллигенцией в лице ксендза, жившего за пятнадцать верст, находившегося при нем «пана органиста», местного урядника и конторщика соседнего имения из отставных унтер-офицеров, но ничего из этого не вышло.

I сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Крыловсем хӑйсем патне килсен Филатовсемпе Сеченовсем — пӗр-пӗринпе ялан туслӑ пурӑнакан тӑвансем — ухутана ҫӳренӗ Теплый Стан ҫывӑхӗнчи рашчасемпе вӑрмансенче тӗрлӗ кайӑк-кӗшӗк — ӑсансем, вальдшнепсем, хир чӑххисем, ҫавӑн пекех мулкачсемпе тилӗсемӳ6 кашкӑрсем ҫителӗклех пулнӑ.

С приездом Крыловых Филатовы и Сеченовы, семьи которых находились в неизменной дружбе, обычно выезжали на охоту, в теплостанских рощах и перелесках водилось немало дичи — тетеревов, вальдшнепов, куропаток, а также зайцев, лисиц, волков.

Пиллӗкмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Маргарита пурӑнакан ҫурт тӗлне ҫитеспе Федор чарӑнса тӑчӗ те юлташӗ ҫине айӑплӑн пӑхса илчӗ.

Около дома Маргариты Федор остановился и виновато посмотрел на Женю.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Вӗсем Маргарита пурӑнакан ҫурт тӗлне ҫитрӗҫ.

Через минуту они подошли к дому Маргариты.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех