Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Доска умне ҫитсе, вӑл пурӑ ярса тытнӑ, унтан, чӗвен тӑрса, аллинчи пурӑпа тӗрткелешме, шаклаттарма, чӑкӑртаттарма — доска ҫине вӗтӗ те уҫӑ мар паллӑсем тума пикеннӗ.

У доски он схватил мел и, привстав на носки сапог, с шумом, скрипя и соря мелом, стал тыкать им в доску, набрасывая на нее мелкие, неясные знаки.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Пурӑ ӑҫта кайса кӗнине тӗплӗн пӗлменнишӗн ӑна айӑплама ҫук, мӗншӗн пурӑ санӑн кӗсйӳнте выртнӑ, ӑна ӗнтӗ Одинцов пӗлме пултарайман.

— Что он не разобрался, куда делся мел, то в этом его обвинять нельзя, потому что мел лежал у тебя в кармане и этого Одинцов предполагать, конечно, не мог.

33 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Одинцов, пусма картлашкисем тӑрӑх хӑвӑрт чупса хӑпарнипе тӑвӑнса ҫитнӗскер, пурӑ илсе килчӗ, хӑй хумханса кайнӑ, пуррине тӳрех учителе пама шутларӗ.

Одинцов, запыхавшийся от бега по лестнице, принес мел и от волнения протянул его прямо учителю.

19 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Алӑка питӗр, тухтӑрӑн алли-урине ҫыхса ларт, куҫне тутӑрпа хупла, унтан пӗр сӑмах та каламастӑп тесе тупа тутар, кайран унӑн аллине ылтӑн тултарнӑ енчӗк тыттар, вара ӑна тӳрӗрен мар, тӗттӗмре, ҫурт хыҫӗсемпе уттар; кунта ӑна кимӗпе илсе кил, анчах каллех тӳрӗрен мар, вак утравсем хушшинче ытларах аташтарса ҫӳре: ӑна ухтарма манса ан кай, пурӑ катӑкне кӑларса ил, кайран, хулана каялла леҫсен, кӑларса пар, унсӑрӑн вӑл ҫав пурӑпа сирӗн сулла тупмалли хӗрессем лартса тухать.

Запри дверь, свяжи доктора по рукам и по ногам, надень ему на глаза повязку, и пусть поклянется молчать как могила, а потом сунь ему в руку кошелек, полный золота, и веди его не прямо, а в темноте, по задворкам; привези его сюда в челноке — опять-таки не прямо, а путайся подольше среди островков; да не забудь обыскать его и отбери мелок, а отдашь после, когда переправишь обратно в город, а то он наставит мелом крестов, чтобы можно было найти наш плот.

Хӗрӗхмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Динозавртан юлнӑ пайсене Аргентинӑра вырӑнти палеонтологсем Хосе Фернандо Бонапарте тата Родольфо Кориа чарса кӑларнӑ, 1993 ҫулта вӗсем ӑна Argentinosaurus huinculensis ҫӗнӗ тӗс тесе палӑртнӑ; динозавтран юлнӑ тупӑннӑ юлашкисем пурӑ тапхӑрӗн вӑтам вӑхӑтӗнче (99,6—89,8 млн ҫул каялла) шутланма пултараҫҫӗ.

Ископаемые остатки обнаружены в Аргентине местными палеонтологами Хосе Фернандо Бонапарте и Родольфо Кориа и описаны как новый вид Argentinosaurus huinculensis в 1993 году; найденные остатки относятся к середине мелового периода (99,6—89,8 млн лет назад).

Аргентинозавр // Аҫтахар Плотников. https://cv.ruwiki.ru/wiki/%D0%90%D1%80%D ... 0%B2%D1%80

Попов васкамасӑр пурӑ татӑкӗ илнӗ те прибор схемине доска ҫине ӳкерсе хунӑ.

Куҫарса пулӑш

Хӑватлӑ вӑй // В. Е. Сорокин. «Тӑван Атӑл». — 1962, 3№ — 85–91 с.

Пичӗ пурӑ пек шуралса кайрӗ, вӑйӗ пӗтсе кайнипе пуҫне усрӗ.

Куҫарса пулӑш

Чӑтӑмлӑхӑн та вӗҫӗ пур // Николай Сорокин. Сорокин Н.М. Тӑлӑх арӑм минтерӗ. Савнисен романӗ. – Шупашкар: «Ҫӗнӗ Вӑхӑт», 2019. – 216 с.

4. Пӗр-пӗр уяр кун пурӑ илӗр те класс чӳречи раминчен урайне ӳкнӗ мӗлке хӑш енне ӳкнине тата унӑн тӑршшӗне кӑнтӑрла умӗн, шӑп кӑнтӑр тӗлӗнче тата, кӑнтӑрла иртсен паллӑ тӑвӑр.

4. В один из солнечных дней обозначьте мелом на полу направление и длину тени от оконной рамы класса: до полудня, в полдень и после полудня.

Ҫынсен енсене хӗвел тӑрӑх тупма мӗнле вӗренсе ҫитнӗ // Никифор Ваҫанкка. Географи: пуҫламӗш шкулӑн тӑваттӑмӗш класӗнче вӗренмелли кӗнеке / Л. Г. Терехова, В. Г. Эрдели; РСФСР Ҫутӗҫ халӑх комиссариачӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 132 с.

Тепӗр кунне ирхине (хӑй сӗткенӗпе самаях кӳпчесе вӑй илнӗ чӗрӗ тӗнче тӑп; ҫулҫӑсен пӑшӑл-пӑшӑлӗ илтӗнмест; вӗсем тата тӗллӗн-тӗллӗн курӑксем ҫинче типсех ҫитеймен сывлӑм симӗссӗн-хӗрхӗлтемӗн ялтӑрать; кайӑк-кӗшӗк ҫутҫанталӑк ырлӑхӗпе сапӑрланни те палӑрмасть; кӗвӗлнӗ турӑх тӗслӗ шӗвеке пӗлӗтсем ҫӗр каҫа ҫӗр ҫинех «йӑшса йӑтӑнма» ӗлкӗрнӗ, ҫавӑнпа йывӑҫ, курӑк шӑршиллӗ сывлӑш нӳрӗ, йывӑр; катаран, Атӑл ҫинчен сулхӑн варкӑш туртӑнкалать; хулана тирпейлесе илемлетекенсен, ӗҫлеме иплӗ тумланнӑскерсен, ушкӑнӗ ҫӑка вуллисене пурӑ (е акшар?) шӗвекӗпе шуратать), пӗрремӗш экзамена ҫула тухса, вӗсем, Альберт палӑртнӑ автобус-троллейбуссем чарӑнмалли хӳшӗ умӗнче тӗл пулчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш экзамен // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 70–96 с.

Технолог каллех пурӑ тытать.

Технолог опять брался за мел.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Унӑн пурӑ пек шурӑ пичӗ ҫинчи куҫӗсем кӑвак ҫулӑмпа ҫиҫсе йӑлтӑртатрӗҫ.

На его лице, белом, как известь, голубым пламенем горели глаза.

Пӗрремӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Пӳрнесем ҫине пурӑ ҫӑнӑхӗ пек шурӑ йӗр тӑрса юлчӗ.

Куҫарса пулӑш

Каҫхи лӗпӗш // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Катӑлнӑ уйӑх: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 112 с. — 110 с.

Тути пӗтӗмпех кӑвакарса кайнӑ, пичӗ пурӑ пек шуралнӑ.

Куҫарса пулӑш

III // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Катӑлнӑ уйӑх: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 112 с. — 3–19 с.

«Йӗпе сӑмса… — вӗчӗрхеннӗ вӑл пурӑ катӑкне тӗпретнӗ май.

«Молокосос… — думал он, сердито ломая мелок.

Тавӑру // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/lib/haylav/7548.html

Ҫурҫӗр енче хускалми ешӗл кӗтӳ пек вӑрман хуралса ларать, вӑл пурӑ сакӑлтисен катине горизонт таранах ҫавӑрса ытамланӑ; унта та кунта ту ҫурӑкӗсем, имшеркке вӗтлӗхсем.

На севере неподвижным зеленым стадом темнел лес, огибая до горизонта цепь меловых скал, испещренных расселинами и пятнами худосочных кустарников.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Урания пурӑ пек шуранка.

Урания побледнела.

I сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

— Сирӗн хӗрӳлӗхӗр… — терӗ Энниок хӑрах урипе ташласа, — сирӗн хӗрӳлӗхӗр тӑмсай вӗренекен пуҫӗ ҫинче пурӑ татки ванса тӗпреннӗ пек арканӗ.

— Ваш порыв, — сказал Энниок, танцуя одной ногой, — ваш порыв разобьется, как ломается кусок мела о голову тупого ученика.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Кунта ӗнтрӗк ҫапнӑ; хулӑн пусмапа карнӑ лутра кантӑксем ҫутӑ кӗртмеҫҫӗпе пӗрех; мӑйӑр йывӑҫӗнчен тунӑ пысӑках мар бильярд пушӑ класри ачасем вӗренмелли пурӑ хӑмилле тӗксӗммӗн курӑнать.

Здесь были сумерки; низкие окна, завешанные плотной материей, почти не давали света; небольшой ореховый биллиард выглядел хмуро, как ученическая меловая доска в пустом классе.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Рифсем хыҫа юлчӗҫ, малта океан выртать, сулахайра пурӑ хысаксем — вӗсем шурӑ сурӑх кӗтӗвӗсем евӗр — бухтӑна хуплаҫҫӗ.

Рифы остались сзади, впереди лежал океан, слева — меловые утесы, похожие на кучки белых овец, скрывали бухту.

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Питӗ инҫетре, пурӑ пек шурӑ тӑвайкки ҫинче ҫил арманӗ курӑнать.

Очень далеко на меловой возвышенности виднелась мельница.

6 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.