Шырав
Шырав ĕçĕ:
пурнӑҫлаччӑр (тĕпĕ: пурнӑҫла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ӗне илсе парӑп вӗсене — ан тив, сӗт сутакансем пек пулса, хула тӑрӑх ҫӳреччӗр, пирӗн заданине пурнӑҫлаччӑр».Куплю им корову, и пусть под видом молочниц ходят по городу, выполняют задания…»
Пӗрремӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.
Сан кашни сӑмахна пурнӑҫлаччӑр.
XX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.
Вӗсем пурӑнатчӗҫ, анчах тӗллеве пурнӑҫлаймасӑрах вилнӗ пулӗччӗҫ; тӗллеве пурнӑҫлаччӑр тесен, туррӑн вара ҫӗнӗ ҫынсене ҫуратмалла.
XI // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.
Страницăсем:
- 1