Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пулӗччӗ (тĕпĕ: пул) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Лӑпкӑ ҫанталӑкра кунта утса пыма та пулӗччӗ, шыв ку тӗлте ӑна кӑкӑр таран кӑна.

В тихую погоду здесь можно бы идти на ногах, вода в этом месте доходила ему по грудь.

XIV // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

— Эх, ку пӑрахут та хӑйӑр ҫине кӗрсе ларсан, пит лайӑх пулӗччӗ.

— А хорошо бы, если этот пароход тоже сел на мель.

XIV // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Партизансемшӗн питех те юранӑ пулӗччӗ вӑл.

Шибко пригодился бы он партизанам.

XII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

— Пысӑк пуянлӑх пулнӑ пулӗччӗ вӑл паян…

— Большое было бы это богатство нынче.

XII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Палланӑ пулӗччӗ те…

Узнала бы и…

XI // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ильсеяр ӑна тӳрех палласа илнӗ пулӗччӗ.

Ильсеяр сразу узнала бы его.

XI // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ӗлӗкхи пек пулсан, вӑл, мӗн те пулин шыраса, унталла та кунталла чупкаланӑ пулӗччӗ, пӗрре ҫыр ҫине чупса улӑхӗччӗ, тепре ҫыран хӗррине сиксе анӗччӗ, халӗ ак, хӑйӗн кашни утӑмне шутласа пусать.

В другое время он бы прыгал из стороны в сторону, взбирался бы по обрыву и снова сбегал, а теперь шел прямо, рассчитывая каждый свой шаг.

X // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

— Аттене акӑ ҫакӑнта лартнӑ пулӑттӑм, асатте унта ларнӑ пулӗччӗ…»

— Папу бы посадила вот тут, а дедушка сел бы там…»

IX // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Актуша, паллах, хӑйӗн йӑвинче выртма канлӗрех те пулнӑ пулӗччӗ, анчах ҫук, вӑл будка патӗнчен пӗр утӑм та пӑрӑнмарӗ, кунӗн-ҫӗрӗн куҫ хупмасӑр хуҫа пӳртне хуралларӗ.

Конечно, Актушу было бы удобнее лежать в своей конуре, но он не отходил ни на шаг от будки, стерег дом.

IX // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Чунӑма ҫӑмӑлрах пулнӑ пулӗччӗ.

Легче бы на душе стало.

VII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ҫакӑнта вӑл, лӑпланса, тен, хӑйӗн пурнӑҫне те вӗҫленӗ пулӗччӗ, анчах революци пӗтӗм пурнӑҫа тепӗр май ҫавӑрса ячӗ.

И, возможно, так и смирился бы, прожил бы до конца своих дней, да революция все перевернула.

VII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ильсеяр, паллах ӗнтӗ, Марфа инке ӗлӗк те вӗсем патне будкӑна темиҫе хутчен те кӗрсе тухни ҫинчен каланӑ пулӗччӗ, анчах ун чухне Ильсеяр вӑл Громов арӑмӗ иккенне пӗлмен.

Ильсеяр, конечно, могла бы сказать, что тетя Марфа и раньше несколько раз заходила к ним в будку, только Ильсеяр не знала, что она жена Громова.

VII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Юратман пулсан, сан аслаҫу халӗ те тӗрмере тертленнӗ пулӗччӗ, сире халӗ кӳлсе тӑратнӑ лаша та кӗтмӗччӗ…

Если бы не так, твой дедушка еще мучился бы в тюрьме, вас бы сейчас не ожидала запряженная лошадь…

V // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Тепӗр чухне пулсан, Ильсеяр пуканесем курма чупсах кайнӑ пулӗччӗ, анчах халӗ унӑн пукане шухӑшӗ мар.

В другое время Ильсеяр бегом побежала бы смотреть на кукол, но сейчас ей было не до игрушек.

IV // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ильсеяр ыттисемпе пӗрле хӑй те юрласа янӑ пулӗччӗ, анчах та вӑл ҫак чаплӑ, хӑй пӗрремӗш хут илтекен юррӑн сӑмахӗсене пӗлмест.

Ильсеяр тоже присоединилась бы к пению заключенных, да она еще не знала слов этой прекрасной, впервые услышанной песни.

IV // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ун вырӑнне мещен тесен — тӗрӗсрех пулнӑ пулӗччӗ, мӗншӗн тесен — ҫыннинче мӗн кирли пурте пур, анчах мӗнпурри — пӗтӗмпех хутӑшса, пӑтранса кайнӑ…

Надо бы говорить — мешанин, потому — всё в человеке есть, а всё — смешано, переболтано…

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

— Пӗрисем: пӗтӗм ҫӗре хресченсене памалла, теҫҫӗ; теприсем — ҫук, мӗнпур заводсене рабочисене парсан лайӑхрах пулӗччӗ, теҫҫӗ; виҫҫӗмӗшӗсем тата — пурне те хамӑра парӑр, эпир вара тӗрӗс валеҫсе хурӑпӑр! — теҫҫӗ.

— Одни говорят: надобно всю землю крестьянам отдать; другие — нет, лучше все заводы рабочим; а третьи — отдайте, дескать, всё нам, а мы уж разделим правильно!

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

— Халь чей ӗҫсе ларма аван пулнӑ пулӗччӗ ҫав!

— Хорошо бы теперь почайничать!

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Тата гимнази уҫсан аван пулӗччӗ, тесе те калаҫкаларӗҫ: ял ҫултан ҫул чухӑнлансах пырать, суту-илӳпе пурӑнма йывӑрланса килет, ремесло ӗҫӗ начартарах та начартарах тӑрантарма пуҫларӗ, ачасене кӗпӗрнере вӗрентес — хаклӑ вӗрентни кирлех тата вӗсене: тухтӑрсемпе адвокатсем, вӗреннӗ халӑх, яланах тутӑ пурӑнать.

Говорилось тоже, что хорошо бы и гимназию иметь: деревня год от году всё беднеет, жить торговлей становится трудно, ремесло кормит всё хуже, в губернии учить детей — дорого, а учить их надобно: доктора, адвокаты и вообще учёный народ живёт сытно.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Павел Гатчинӑра тискерленсе кайнӑ ҫын пулнӑ, унӑн ӗлӗкхи пурнӑҫран рыцарьле туртӑмсем кӑшт ҫеҫ, тӗксӗммӗн палӑракан пулса юлнӑ; вӑл ҫемҫе кӑмӑллӑ Бенгали тигрӗ пулнӑ; кичем те юратса пӑрахнӑ, ялан ҫилленнӗ, ҫынсем ялан ҫиллентерекенскер, вӑл трон ҫине малтарахран лекмен пулнӑ пулсан, ухмаха ернисен ҫуртне лекнӗ пулӗччӗ.

Павел был человек одичалый в Гатчине, едва сохранивший какие-то смутные рыцарские порывы от прежнего состояния; это был бенгальский тигр с сентиментальными выходками, угрюмый и влюбленный, вечно раздраженный и вечно раздражаемый, он, наверное, попал бы в сумасшедший дом, если бы не попал прежде на трон.

Малалла ҫырас вырӑнне каласа пани // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 30–98 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех