Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ҫавӑн пек каҫсенче — кӗнекесем пулӑшмастчӗҫ, вара эпир Павӑлпа иксӗмӗр ҫынсене хамӑр майсемпе йӑпатса савӑнтарма тӑрӑшаттӑмӑр: хамӑр питсене хӑрӑмпа, сӑрсемпе сӗреттӗмӗр, сӳспе капӑрлататтӑмӑр та, хамӑр шухӑшласа кӑларнӑ тӗрлӗ комедисем выляса, ҫынсене култарса, кичемлӗхпе паттӑррӑн кӗрешеттӗмӗр.

В такие вечера — книги не помогали, и тогда мы с Павлом старались развлечь людей своими средствами: мазали рожи себе сажей, красками, украшались пенькой и, разыгрывая разные комедии, сочиненные нами, героически боролись со скукой, заставляя людей смеяться.

XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Ҫавӑн йышшисенчен урӑхраххисем те пурччӗ: вӗсем никама та асаплантармастчӗҫ те, пулӑшмастчӗҫ те.

Была и другая разновидность того же типа: эти по своей инициативе никого не истязали, но и не помогали никому.

IV сыпӑк // Леонид Агаков. Юлиус Фучик. Асаплӑ вилӗм уменхи сӑмах. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953