Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пукан сăмах пирĕн базăра пур.
пукан (тĕпĕ: пукан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Мӗнле майпа? — кӑшкӑрчӗ Обломов, пӗр аллине хӑна еннелле тӑсса, тепринпе пукан шутарса лартса.

Какими судьбами? — воскликнул Обломов, протягивая одну руку гостю, а другою подвигая стул.

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Илья Ильич урисене хӑй айнелле хуҫлатса хурса, пукан ҫине вырнаҫса ларчӗ те шухӑша кайма та ӗлкӗреймерӗ, шӑнкӑрав сасси илтӗнчӗ.

Илья Ильич уселся на стуле, подобрал под себя ноги и не успел задуматься, как раздался звонок.

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ӑна виҫсе пӑхма та хӑтланнӑ, ҫакна валли питӗ айванла меслет шутласа тупнӑ: пукан лартнӑ та ун ҫине чей тултарнӑ стакан вырнаҫтарнӑ.

Ее пытались измерить, притом весьма примитивно: просто ставили табурет, а на него — стакан с чаем (чтобы уровень был лучше заметен).

Вӑтӑрмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

— Ларӑр, — тет ӑшшӑн сӗтел хушшинчи ҫын аллипе пукан ҫине кӑтартса.

— Прошу садиться, — приветливо проговорил человек за столом, жестом указывая на стул.

Вунпӗрмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Ҫывӑрма выртас умӗн кашни воспитанник хӑйӗн кӑвак фланельрен ҫӗленӗ ҫӗкленсе тӑракан ҫухаваллӑ, сукна пакунлӑ кӗпине тата хура брюкине койка ҫумӗнчи пукан ҫине майласа хурать.

Синяя фланелевая рубашка с мягким стоячим воротником, с узкими белыми суконными погонами и черные брюки с вечера аккуратно сложены каждым воспитанником на табурете возле своей койки.

Виҫҫӗмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Хӗр ача пӗр кӗтеселле хӗсӗнсе пукан ҫине вырнаҫрӗ те рюкзакӗнчен кӗнеке кӑларса вуланҫи пулчӗ.

Маргарита забилась в угол на лавочке, достала из рюкзака учебник, открыла его и сделала вид, что читает.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Чи малтанах Федор пукан ҫинче шукалама пуҫларӗ.

Первым заерзал на стуле Федор.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Пуҫне бархат калпак тӑхӑннӑ, зонтик айӗнче хутланакан пукан ҫине каялла тайӑлса ларса, вӑл хӑй умӗнче карӑнса тӑракан пир ҫине сӑрӑпа картина ӳкерет.

В бархатном берете, сидел под зонтиком на складном полотняном стульчике и, откинувшись, ударял длинной кистью по холсту на мольберте.

XLV. Ҫиле май // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл, сӗтел ҫине пукан лартса, ҫав премӗксем патнелле кармашса ҫитесси ҫинчен шутлама пуҫланӑччӗ.

Он подумывал уже, как бы поставить стул на стол и оттуда попытаться достать их.

XLI. Ёлка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл чылай ҫӳлте ҫакӑнса тӑрать, ҫавӑнпа пукан ҫине хӑпарма лекрӗ.

Он висел довольно высоко, и пришлось подставить стул.

XLI. Ёлка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

«Борис — йӗкехӳре тус» пӳлӗмре шӗлепкине хывмасӑр, пукан хӗррине ҫеҫ ларнӑскер, сывмар куҫӗсемпе кӗтесселле пӗр хускалмасӑр пӑхса ларать.

«Борис — семейство крыс», присевший на край стула посредине гостиной, в котелке, сдвинутом на лоб, смотрел в угол косо и неподвижно больными глазами.

XXXIX. Аркату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл, вӑраннӑ пек пулса, пукан ҫине хӑпарчӗ те турӑша хӑйпӑтса илме тытӑнчӗ.

Она очнулась, полезла на стул и стала порывисто снимать икону.

XXXIX. Аркату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Пулма пултараймасть! — кӑшкӑрса ячӗ аппӑшӗ хӑй, чӗрине тытса, пукан ҫине ларчӗ.

— Не может быть! — вскрикнула тетя и села на стул, держась за сердце.

XXXIX. Аркату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Петя кӗчӗ те, унпа юнашар пукан ҫине, аллисене чӗркуҫҫисем ҫине хурса ларчӗ.

Петя прошел и уселся рядом на стуле, чинно сложив на коленях руки.

XXXIX. Аркату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ашшӗ пукан ҫинче ларнӑ, аллисене пуҫӗ хыҫне хунӑ, куҫлӑхне хывнӑ.

Отец качался в качалке, заложив за голову руки и сбросив пенсне.

XXXIX. Аркату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл аллине тӑсса хӑнисене пукан ҫине ларма сӗнчӗ, хӑй кӗтессерех тӑрса хытах мар сасӑпа: — Эсир мана мӗн те пулин пӗлтерес тетӗр-и? — терӗ.

Он широким жестом предложил сесть на стул и, отойдя в угол, глухо сказал: — Вы имеете мне что-нибудь сообщить?

XXXIV. Подвалра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Халӗ ӗнтӗ пӗчӗк пукан икӗ кайри ури ҫинче ҫеҫ тайкаланса тӑнӑ.

Теперь маленький стул качался на двух задних ножках.

XXVIII. Кутӑн аппа // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пуп пукан хыҫӗ ҫине шухӑша кайнӑ табак туртакан ҫын пек таянчӗ.

Священник откинулся на спинку стула в мечтательной позе курильщика.

XXVIII. Кутӑн аппа // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврик пукан ҫине, урайне ҫитмен урисене хутласа ларчӗ.

Гаврик сел на табуретку и скрючил не достававшие до земли босые ноги.

XXIII. Гаврик пичче // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Адмирал кӗтмен ҫӗртен тухса кайнине ҫеҫ каласа хӑварас тетӗп — сасартӑк тӑчӗ те вӑл, тухрӗ, ман пукан ҫумӗпе иртнӗ чух, вӑл пӗшкӗнчӗ, мана ура ҫине тӑма памасӑрах: — Капитан, паян ман пата кӗрсе тухсамӑрччӗ, — терӗ шӑппӑн.

Скажу только, что адмирал исчез совершенно неожиданно: вдруг встал и вышел. Проходя за моим стулом, он наклонился и, не давая мне встать, сказал негромко: — Прошу вас сегодня зайти ко мне, капитан.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех