Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

почеркӗпе (тĕпĕ: почерк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Хӗрарӑмсем, ача ҫуратма пӑрахатпӑр! Эсир килӗшетӗр-и?» — ҫырса хучӗ вӑл пиллӗкмӗш класра вӗренекен ача почеркӗпе.

Куҫарса пулӑш

Чӑтӑмлӑхӑн та вӗҫӗ пур // Николай Сорокин. Сорокин Н.М. Тӑлӑх арӑм минтерӗ. Савнисен романӗ. – Шупашкар: «Ҫӗнӗ Вӑхӑт», 2019. – 216 с.

«Хисеплӗ хӗрарӑмсем! — ҫырса хучӗ вӑл ятарласа ача-пӑча почеркӗпе, унтан, шухӑшласа тӑнӑ хыҫҫӑн «хӗрарӑмсем» тенине туртса хурса «тӑлӑхсем» тесе тӳрлетрӗ.

Куҫарса пулӑш

Чӑтӑмлӑхӑн та вӗҫӗ пур // Николай Сорокин. Сорокин Н.М. Тӑлӑх арӑм минтерӗ. Савнисен романӗ. – Шупашкар: «Ҫӗнӗ Вӑхӑт», 2019. – 216 с.

Чӗтрекен аллисемпе салтак арӑмӗ адресне упӑшкин почеркӗпе ҫырнӑ виҫкӗтеслӗхе уҫрӗ.

Куҫарса пулӑш

Вилӗм йыхравӗ // Николай Сорокин. Сорокин Н.М. Тӑлӑх арӑм минтерӗ. Савнисен романӗ. – Шупашкар: «Ҫӗнӗ Вӑхӑт», 2019. – 216 с.

Ун пӗлӗвӗпе, ун почеркӗпе ӑна туртса илсех вулӑс тиекне лартмалла.

С другой стороны, с его-то грамотой и почерком.

Ҫил-тӑманлӑ каҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Вӑл мӗн пур япалана хӑйӗн тикӗс почеркӗпе ҫырса тухрӗ, мул мӗн чухлӗ тайнине тата виҫине, паллах, ҫывхартуллӑн ҫеҫ палӑртрӗ.

И составил опись всего своим ровным почерком, указав приблизительно вес и меру сокровищ.

V. Мул тӑвӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Ку — шупкаланнӑ кивӗ ҫыру, ҫепӗҫ те вӗри сӑмахсемпе, юратупа тулнӑскер… — унӑн аллипе, унӑн почеркӗпе шӑрҫаланӑскер, вӑл кӑмӑлланӑ симӗсрех хут ҫинчи ҫыру, Мария Клера адресланӑскер…

Это было старое, выцветшее письмо, полное нежных, горячих слов и ласки; письмо, писанное его рукой, его почерком, на его любимой, зеленоватой бумаге, — адресованное Марии Клер.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 314–319 с.

«Хулана ылхан! — ҫырать хӑйӗн сикекен, тӑвӑр почеркӗпе Хонс.

«Проклятье городу! — писал Хонс своим прыгающим тесным почерком.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 331–337 с.

Хӑш-пӗр чухне вал слон почеркӗпе ҫав тери кукӑр-макӑрлантарса ҫыратчӗ те, ҫыракан патаксем доска ҫине те аран шӑнӑҫса ларатчӗҫ.

Порой он писал таким размашистым, слоновьим почерком, что единицы не помещались на доске.

Класри доска умӗнче // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Хитре те вӗт почеркӗпе илемлӗн чӗркелесе страницӑна ҫырса тултарсан, чернила типессине кӗтсе, вӑл хуллен вулатчӗ:

Написав страницу красивым мелким почерком, с фигурными росчерками, ожидая, когда высохнут чернила, он тихонько читал:

XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Апла пулин те вӑл хӑйӗн вӗтӗ почеркӗпе лекцисене пурне те пӗр сиктермесӗр тӗплӗн ҫырса пырать.

Несмотря на то, он, однако, тщательно записывал своим мелким почерком без исключения все лекции.

XXXVI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Стеклов хӑйӗн хитрех мар почеркӗпе ҫырнӑ икӗ страницӑсӑр пуҫне, протокола пӗтӗмпе тенӗ пекех ҫавӑн пек лӑпӑр-лапӑрла ҫырса кайнӑ.

Почти весь протокол, кроме первых двух страниц, коряво исчерканных рукой Стеклова, состоял из этой тарабарщины.

21 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Ӑна ача почеркӗпе ҫырнӑ.

Написано детским почерком.

7 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Хӑйӗн ӑнланмалла тата илемлӗ почеркӗпе вӑл Владимир Ильич патне ҫыру ҫырчӗ:

Своим понятным и красивым почерком он написал письмо Владимиру Ильичу:

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Антон Антонович Бородулин, хӑйӗн пӗр тикӗс те хитре почеркӗпе ҫырнӑ хутсене айккинелле тӗксе хучӗ те, Аршинцевӑна юри кӑмӑллӑн пек кулса кӗтсе илчӗ: ура ҫине тӑчӗ, куҫлӑхне ҫамки ҫине улӑхтарса лартрӗ, вара, суккӑртарах пӗчӗк куҫӗсене аран-аран уҫса, ҫапла каларӗ:

Антон Антонович Бородулин отодвинул бумаги, написанные его ровным и красивым почерком, встретил Аршинцеву притворно ласковой улыбкой; даже встал, поднял на лоб очки и, с трудом открывая маленькие, подслеповатые глаза, сказал:

XXIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех