Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Вӑрах вӑхӑт тӑнӑ тӑвӑллӑ ҫанталӑкра кӳлӗ ҫийӗ хумсемпе тулашнӑ чухнехи пек асаплӑн туртӑннӑ сӑн-питсем, акӑ, сасартӑк ҫил чарӑнса, хумсем сирӗлсе кайнӑ евӗр, ерипен лӑпланса якалчӗҫ те майӗпен ҫутӑла-ҫутӑла килчӗҫ, питри хурлӑх йӗрӗсем хӗвеллӗ, савӑк тӗспе ылмашрӗҫ.

Куҫарса пулӑш

6 // Юрий Скворцов. Скворцов, Ю. И. Ҫул юлташӗ: калавсемпе кӗске повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 184 с. — 128–184 с.

Шурӑ пурҫӑн кӗпе ӑна питӗ килӗшет: сӑн-пичӗ ҫутӑрах курӑнать, питри кашни шухӑш йӗрӗ палӑрнӑ пек.

Куҫарса пулӑш

3 // Юрий Скворцов. Скворцов, Ю. И. Ҫул юлташӗ: калавсемпе кӗске повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 184 с. — 83–127 с.

Уй тавра ҫаврынза питри ведь?»

Поля же все обошли?

Турӑпа ҫӳреме тухни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ҫакнашкал шухӑш хура питри шур куҫсене аса илтерет; тинтерех ҫеҫ пурӑнма пуҫланӑ хӗр ҫав куҫсем тинкернине чӑтса ҫитерейместех; яланлӑхах ӑн ҫухатни е ухмаха ерни, тен, вилӗм хӑй, — Моргиана йышӑнӑвӗнчен пӗртен пӗр ҫаксем ҫеҫ тухса тӑраҫҫӗ.

Такая мысль напоминала белые глаза на черном лице; их взгляда не могла бы перенести девушка, едва начавшая жить; беспамятство или безумие, может быть, сама смерть, единственно вытекали из решения Моргианы.

XXII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Шамир питри ула-чӑлана пӗтерет, сывлӑш ҫулне тасатать, уйӑх ҫаннисене канлӗ ыйхӑ парать, наркӑмӑш ҫывӑхӗнче тарлать.

Шамир сгоняет пестрый цвет с лица, очищает дыхание, дает спокойный сон лунатикам и отпотевает от близкого соседства с ядом.

VIII сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.