Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Пиншаку мӗншӗн лӳчӗркенчӗк? — ярса илчӗ вӑл мана.

Куҫарса пулӑш

Вӗрентеҫҫӗ // Геннадий Мальцев. Мальцев Г.С. Уй куҫлӑ, вӑрман хӑлхаллӑ: кулӑшла каласем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 80 с. — 23–26 с.

— Карло атте, санӑн пиншаку ӑҫта? — тесе ыйтать Буратино.

— Папа Карло, а где твоя куртка? — спросил Буратино.

Буратино хӑйӗн ҫӑмӑлттай шухӑшӗсене пула чут ҫеҫ пӗтмест. Карло ашшӗ илемлӗ хутсенчен унӑн валли тумтир ҫыпӑҫтарса тӑвать тата саспаллисен кӗнекине илсе парать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Унтан, пӑртак тӑрарахпа: «Аттене пиншаку пирки пӗр сӑмах та ан асӑнтар, каласан та — вӑлтса калама ҫеҫ пулать», — тесе хушса хучӗ.

И чуть погодя добавила: — Только ты отцу ни слова не говори про пиджак, а коль и скажешь — только обиняком, намеками, понял?»

IV. Ҫӑлӑнӑҫ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.