Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

парӑнманни (тĕпĕ: парӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тиечук парӑнманни Миххана тарӑхтара пуҫларӗ.

Куҫарса пулӑш

III // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Пӗр вӑхӑтра ман аттене сыватнӑ Захарьин ятлӑ профессор ҫапла ӗнентерсе калатчӗ: чи кирли вӑл — пур пӗтӗм эмелсенчен те кирлӗреххи — чире парӑнманни, тем пулсан та сывӑ пулма шутлани, тетчӗ.

Профессор Захарьин, лечивший в свое время моего отца, утверждал, что самое главное — главнее всяких лекарств — это не поддаваться ощущению болезни: решить быть здоровым во что бы то ни стало.

XXII сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Ӑна кӑшт та пулин лӑплантарса хавхалантарас тесе, савӑнӑҫлӑ хыпарсем пӗлтерме тӑрӑшаҫҫӗ, кашни меллӗ самантрах ун патне чупа-чупа пыраҫҫӗ, хамӑр ӗҫсем ӑнӑҫлӑн пыни ҫинчен, боецсем паттӑрӑн ҫапӑҫни ҫинчен, тӑшмана парӑнманни ҫинчен кала-кала параҫҫӗ.

И всем хотелось позаботиться, чтобы комиссар их не волновался; при каждой возможности прибегали к нему, успокаивали, что всё в порядке, все держатся хорошо.

Веселый ятлӑ салари ҫапӑҫу // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Акӑлчансем вӑрҫӑра нихҫан та парӑнманни ҫинчен мана учитель каласа панӑччӗ.

Учитель мне говорил, что англичане никогда не проигрывали войны.

30 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Кунта, пӗчӗк хупахра, оркестр тӑван мар юрӑсене илемлӗ каланӑ май, Горелкин мана хӑйӗн тӗлӗнмелле историне, тыткӑна лекнӗ совет салтакӗ тӑван ҫӗршывран аякра пулсан та парӑнманни, хӗҫпӑшалне пӑрахманни, ҫапӑҫма чарӑнманни ҫинчен каласа пачӗ.

И тут, в маленьком кабачке, под звуки оркестра, игравшего хорошие, тягучие, мелодичные, но чужие песни, Горелкин рассказал мне свою историю, удивительную историю советского солдата, попавшего в плен, увезённого далеко от родины, но и тут, за тысячи километров от своей армии, не признавшего себя побеждённым, не сложившего оружии и не переставшего воевать.

Пӗр хуларан // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 249–269 с.

— Вӗсем парӑнманни ҫинчен эпӗ пӗлсех тӑтӑм вӗт-ха!

— Я ж так и знал, что они не сдались!

XXVI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Чи кирли — йӗркеллӗ пурӑнни, тӗрлӗ йӑпанчӑка парӑнманни.

Главное дело: жить нормально и не поддаваться увлечениям.

XX // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.

Ҫакӑнтан пуҫланса кайрӗ вӑл: пӗрре Володя пионерсен сборӗнче челюскинцӑсене Пысӑк ҫӗртен чул мар, пӑр уйӑрни ҫинчен, вӗсем ҫурҫӗр тӗттӗмлӗхӗнче мӗнле пурӑнни ҫинчен, ҫутҫанталӑк хӑрушлӑхне парӑнманни ҫинчен каласа пачӗ.

Началось это с того, что как-то на пионерском сборе Володя рассказал про челюскинцев, которые тоже были если не камнем, то льдами отрезаны от Большой земли и жили также в темноте полярной ночи, но не сдались стихии.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

— Пуринчен те ытларах парӑнманни ку.

– Самый неподходящий из всех.

«Пирӗннисем» // Леонид Агаков. Юлиус Фучик. Асаплӑ вилӗм уменхи сӑмах. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953

Ӑхӑ, вилсен те парӑнманни

Ага, тот, который умрёт, но не сдастся…

Тӑваттӑмӗш курӑну // Владислав Николаев. Килти архив

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех