Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

памастӑн (тĕпĕ: пар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫывӑрма памастӑн, тӑмсай! — тенӗ сасӑ илтӗнчӗ юнашар пӳлӗмрен.

Спать не даешь, болван! — раздался голос из соседней комнаты.

Кантур // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 128–147 с.

«Ҫӗр червонец памастӑн пулсан халех кӑшкӑратӑп!»

— А как не дашь ста червонных, сейчас закричу!

XI // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Никама та ыйхӑ памастӑн.

Никому спать не даешь.

Автанпа шакалсем ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

— Эсӗ пӗрре те канӑҫ памастӑн, пӗрмаях авӑтатӑн, ҫӗр хута шавлатӑн.

— Никогда от тебя покоя нет — все кукарекаешь да шумишь по ночам.

Автанпа шакалсем ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Ҫывӑрма выртман чӗрчунсем пурте сан юрруна итлеҫҫӗ халь, эсӗ вара ху юррупа никама та ҫывӑрма памастӑн, сан сассуна илтнисем ӳсӗрӗлнӗ пек пулса каяҫҫӗ.

Все те, что не спят, слушают твое пение, а ты поешь так, что заснуть невозможно, и кто услышит твой голос, тот словно пьянеет.

Кушак пуҫла тӑманапа саранча ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

— Мӗн эсӗ мана калама памастӑн! — ҫиленсе кайрӗ Курочкин.

— И зачем ты меня перебиваешь! — рассердился Курочкин.

Кӑвайт умӗнче // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

— Мӗншӗн эсӗ тухса ху ҫинчен каласа памастӑн? — ыйтрӗ унран Сяо Сян.

— Почему ты не хочешь выступить и рассказать свою биографию? — спросил его Сяо Сян.

XVIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Ҫынна сӑмах калама памастӑн.

— Слова сказать никому не даешь.

XVI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

«Мӗншӗн памастӑн?» — тесе ыйтрӑм эпӗ санран.

Я спросил: «Почему?»

VIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Итле-ха, Дуремар, — терӗ ҫӗлен пуҫӗ, — эсӗ пирӗн питех те илемлӗ кӳлӗре пурӑнакансене пурне те хӑратса ӳкернӗ, эсӗ шыва пӑтрататӑн, эсӗ мана ирхи апат тунӑ хыҫҫӑн выртса ирттерме канлӗх памастӑн

— Послушай, Дуремар, — сказала голова, — ты перепугал всё население нашего прекрасного пруда, ты мутишь воду, ты не даёшь мне спокойно отдыхать после завтрака…

Пьеро хӑй мулкач ҫине утланса ларса, Ухмахсен Ҫӗршывне мӗнле пырса кӗни ҫинчен каласа кӑтартать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Анне, эсӗ вӗсене мӗншӗн шаркку памастӑн?

Честное слово, мама, почему ты не отрежешь им жаркого?

25 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Эсӗ мана темшӗн нимӗн те каласа памастӑн.

Ты ничего мне не рассказываешь.

23 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Ачине чӗркеме эсӗ мӗншӗн хӑв япалусене памастӑн ӑна?

— Дай ей дерюгу завернуть ребенка.

15 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Мӗншӗн-ха эсӗ, Вася, мана хӑвӑн кӗпӳсене ҫума илсе килсе памастӑн, — терӗ Маша пӗр минут шарламасӑр ларнӑ хыҫҫӑн, — пӑх, епле хуралса кайнӑ, — хушса хучӗ вӑл, унӑн кӗпи ҫухинчен тытса.

— Что это ты, Вася, мне свои рубашки не принесешь постирать, — сказала Маша после минутного молчания, — а то, вишь, какая черная, — прибавила она, взяв его за ворот рубашки.

XVIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Мӗншӗн вӗсене памастӑн?

Почему ты им не дашь?

6 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Павлушкӑна темле тесе йышӑнсан та, эпӗ ӑна никама та памастӑн.

Каким бы Павлушку ни признали, никому я его не отдам.

44 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Эсӗ авӑ Стеклова иртсе ҫӳреме те памастӑн, ӑна Кӑлӑк-чӑх тесе ят патӑн, анчах та вӑл пурпӗр тухса каймасть.

Ты, например, Стеклову проходу не даешь, прозвал его Клушкой, однако он не уходит.

17 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Пӗлсе тӑрсан — хӑвна пӑшӑрханма памастӑн.

Зная, не позволяешь тревоге овладеть собой.

8 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Эсӗ ҫав ҫын вӗлеренсене ҫапма та памастӑн!

А ты даже ударить этих убийц не позволяешь!

XIII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Эпӗ сана хамӑн ӗҫӗмшӗн кӳрентерме памастӑн.

Я не заставлю тебя отвечать за чужое дело.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех