Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

нихӑҫан сăмах пирĕн базăра пур.
нихӑҫан (тĕпĕ: нихӑҫан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑшне пӗсехерен ярса тытса, хӑшне кӑкӑрӗ ҫумне чӑмӑртаса, юлашки вӑйне пухса, хистенсе, хӑрушлӑха пӑхмасӑр, хӑйӗн пурнӑҫне шеллемесӗр нихӑҫан та курман, нихӑҫан та илтмен, нихӑҫан та пӗлмен, шӑйӑрӑлса-аманса пӗтнӗ, пӗр пӗлми ҫынсене шывран сӗтӗрчӗ те сӗтӗрчӗ Аркадий.

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш экзамен // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 70–96 с.

Каялла нихӑҫан та, нихӑҫан та, нихӑҫан та ҫаврӑнса кӗтме пултарайманнине вӗлерет вӑл.

Он убивает то, что уж никогда, никогда, никогда не возвратится.

XXI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Нихӑҫан та вӗҫленмӗ вӑл, нихӑҫан та.

Куҫарса пулӑш

35 // Владимир Кузьмин. Владимир Кузьмин. Виҫӗ юман: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 144 с.

Думитрупа пӗрле нихӑҫан та хӑна йышӑнса, хӑна пухса курманскер, тен, нихӑҫан та йӗркеллӗн хӑнана-мӗне кайса та, хӑна пӑхса та курманскер, вӑл хӑнасем килеҫҫӗ тенӗрен хавасланса ҫапла капӑр тумланнӑ ӗнтӗ, ҫапла тӑрӑшса тирпейленнӗ.

Куҫарса пулӑш

XIX // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 94–253 с.

— Пичче, эпӗ урӑх нихӑҫан та, нихӑҫан та ал ҫӗклемӗп ҫын ҫине, — терӗ хӗрача, ҫӗрелле пӑхса.

Куҫарса пулӑш

XVI // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 94–253 с.

Ҫумӑр нихӑҫан та чарӑнас ҫук пек ҫӑвать, Ҫтаппан нихӑҫан та шӑпланас ҫук пек калаҫать.

Куҫарса пулӑш

II // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 5–93 с.

Нихӑҫан та ӳкӗнмӗп, нихӑҫан та!

Куҫарса пулӑш

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

Эпир тек нихӑҫан та, нихӑҫан та уйрӑлмастпӑр, ҫапла вӗт? — хӗрарӑма ҫине-ҫинех чуптурӗ Борис.

Куҫарса пулӑш

Тӗлӗкри пек тӗлпулу // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ӑшӑ ҫумӑр: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 128 с. — 113–121 с.

Эпӗ сана вара нихӑҫан та, нихӑҫан та улталамӑп, чунӑм, савниҫӗм.

Куҫарса пулӑш

11 // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ӑшӑ ҫумӑр: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 128 с. — 3–83 с.

Акӑ мӗн, Алексей Данилович, кун пек кадрсемпе нихӑҫан та план тулмасть, илтетӗр-и, нихӑҫан та.

Куҫарса пулӑш

2 // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ӑшӑ ҫумӑр: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 128 с. — 3–83 с.

— Эсӗ манӑн хӗн-асапа нихӑҫан та пӗлмен, нихӑҫан та пӗлеймӗн.

 — Ты не знала никогда моих мук и никогда не узнаешь их.

I сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

— Анчах Эстер нихӑҫан та, Горн, нихӑҫан та хӑйӗн йӑнӑшӗсемшӗн ӳкӗнмест!

— Но никогда, слышите, Горн, никогда Эстер не раскаивается в своих ошибках!

VII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Шурӑ ҫын Тухӑҫран килнӗ; пуян, шурӑ ҫын; вӑл пирӗн патӑмӑрта нихӑҫан та пулман, эпир ӑна нихӑҫан та курман.

Белый человек прибыл с Востока; богатый белый человек; он никогда не был у нас, и мы его никогда не видали.

XIV. Н' Комбе король // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Иртнӗлӗх нихӑҫан та, нихӑҫан та урӑх килмест!

Никогда, никогда больше не повторится оно!

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Вӑл ҫакӑнта пулкаланӑ, анчах шурӑ хунарлӑ йӑлтӑркка алӑксенчен пӗринчен те нихӑҫан та кӗрсе курман, нихӑҫан та выляман.

Он бывал в этом квартале, но никогда не заходил ни в один яркий подъезд с белыми фонарями, никогда не играл.

VI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Тата нихӑҫан та, — илтетӗр-и, атте? — нихӑҫан та хама унти пек лайӑх туйса курман!

И никогда, — слышите вы, отец? — никогда не было так хорошо, как там!

V сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

— Ну, вӑт… — терӗ Фью (унӑн тулли ятне чӗлхе хуҫӑласран хӑрамасӑр каламашкӑн вулакан хӑтланса пӑхтӑр-ха), — яланах кӑмӑлсӑрлӑх… чупкалу… нихӑҫан та, мистральпе тупа тӑватӑп, ну, тата аквилонпа, нихӑҫан та шӑп мар, лӑпкӑ мар…

— Ну, вот… — сказал Фью (пусть читатель попробует величать его полным именем без опасности для языка), — всегда неудовольствие… беготня… и никогда… клянусь мистралем, ну, и аквилоном… никогда, чтоб тихо, спокойно…

Уы-Фью-Эой ҫул ҫӳревҫӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 377–380 с.

Халиччен никам та нихӑҫан та курман, никам та нихӑҫан та сӑнаса пӑхман социализма тума тытӑнни, пурнӑҫӑн чи тӗпӗнчен пуҫласа плансем тӑвакан Халӑх хуҫалӑхӗн совечӗ таранах ҫӗнӗ пурнӑҫ тума пикенни — ҫак вӑхӑтран пуҫласа пурнӑҫӑн чи реальни форми пулса тӑрать.

Творчество никем никогда не испробованного, никем никогда не виданного социализма, творчество от самых низов жизни до планирующих проблем Совета народного хозяйства — становилось отныне реальной формой жизни.

2 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Анчах манӑн ӗҫ нихӑҫан та ӑнмасть, нихӑҫан та.

Но мне никогда не везет, никогда!

XXVI сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Юратушӑн кунашкал хыпса ҫуннине Лось ҫапла уҫӑмлӑн нихӑҫан та туйман, юратӑвӑн ҫакнашкал ултавне, хӑйне хӑй хӑрушла ылмаштарнине — хӗрарӑмпа — нихӑҫан та ӑнланман; арҫын чун-чӗрин ылханӗ.

Никогда ещё Лось с такою ясностью не чувствовал безнадёжную жажду любви, никогда ещё так не понимал этого обмана любви, страшной подмены самого себя — женщиной: — проклятие мужского существа.

Лось пӗччен юлать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех