Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

намӑсрах (тĕпĕ: намӑс) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫапах та — ҫак этемӗн ӗлккен манерӗсем, интеллигент сӑн-пичӗ сассин сапӑр шанӑҫлӑхӗ чӑннипех аптӑратать — вӑл ҫакӑнта палӑрчӗ: сасӑсем шӑпланчӗҫ, ҫак тӗслӗхе тивӗҫтерекен анекдотсемпе намӑсрах калавсем пуласса тимлӗн те тунсӑхлӑн кӗтни физиономисенче уҫӑмлӑнах сӑнланчӗ.

Однако солидные манеры этого человека, интеллигентная внешность и спокойная уверенность голоса произвели впечатление, выразившееся в том, что возгласы утихли и в физиономиях отразилось напряженное, тоскливое ожидание целого ряда анекдотов и пикантных повестушек, приличествующих случаю.

Йӗрекен ҫын // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 285–290 с.

— Эсӗ каласа парсан, мана ҫирӗм хут намӑсрах пулать!

— Да мне в двадцать раз стыдней будет, если ты скажешь!

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Хӑйне ҫеҫ хисепленипе намӑсланса кӳреннӗскер, тӗрӗссипе йышӑнма намӑсрах пек пулсан та, халӗ айванла пек туйӑнакан кӗвӗҫӳ унӑн уҫӑ та таса ҫулне йӑлтах пӳлсе лартнӑ пулнӑ иккен.

Оскорбленное самолюбие, обида и, как ни стыдно в этом признаться, что-то вроде глупой ревности заслоняли ему ясную и чистую дорогу.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Кайран пушшех те начар, пушшех намӑсрах асаилӳсем пуҫланчӗҫ.

Потом пошли воспоминания еще хуже, еще позорнее.

XLIII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Аксинья хӑраса ӳкнӗ Пантелей Прокофьевич ҫине пӗтӗм кӑкрипеле хирсе пырать, старике хӑйӗн хура куҫӗсен ҫулӑмӗпеле ҫунтарать, пӗринчен пӗри хӑрушӑрах, намӑсрах сӑмахсем вӑркӑнтарать.

Аксинья напирала на оробевшего Пантелея Прокофьевича грудью (билась она под узкой кофточкой, как стрепет в силке), жгла его полымем черных глаз, сыпала слова — одно другого страшней и бесстыжей.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫапах та виҫҫӗмӗш класра ларса ҫӳреме намӑсрах тесе шутланӑ, пӗрремӗш класра ларса ҫӳреме хаклӑ пулнӑ.

Однако в третьем классе ездить считалось «неприлично» в такой же мере, как в первом классе «кусалось».

VI. «Тургенев» пароход // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех