Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

мӑшлатма (тĕпĕ: мӑшлат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кӑштах тӑрсан иккӗшӗ те мӑшлатма пуҫларӗҫ, ашшӗ патне аякка — вӑрҫа кайрӗҫ пулас.

Куҫарса пулӑш

Лиля // Николай Сорокин. Сорокин Н.М. Тӑлӑх арӑм минтерӗ. Савнисен романӗ. – Шупашкар: «Ҫӗнӗ Вӑхӑт», 2019. – 216 с.

Блюм сасартӑк куҫ харшисене ҫӗклерӗ те мӑшлатма пикенчӗ, — пуҫне темӗнле ҫӗнӗ шухӑш пырса кӗчӗ тейӗн.

Блюм вдруг поднял брови и засопел, словно его осенила какая-то новая мысль.

IV. Хейлӗн юлашки пӑнчи // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Москалев пушшех те мӑшлатма тытӑнать, анчах та, ҫавӑнтах вӑл тавлашма кирлӗ маррине ӑнланса илчӗ:

Москалев гуще засопел, но понял, что ссориться не надо.

4 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Сталин тавлашма тытӑнасса кӗтнипе вӑл сӑмсипе мӑшлатма пуҫларӗ.

Он засопел носом, ожидая, что Сталин начнет спорить.

4 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Илюха мӑшлатма тытӑнчӗ.

А Илюха засопел:

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Илюха кӳренчӗ те мӑшлатма тытӑнчӗ.

Илюха обиделся и засопел:

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Шӑпах ҫак вӑхӑтрах Гусев, тепӗр куҫран сӑнаканскер, хӑрушла мӑшлатма пуҫларӗ те Лось еннелле ҫаврӑнчӗ, — тарланӑ, хӗп-хӗрлӗ.

Почти в то же время, Гусев, наблюдавший в другой глазок, страшно засопел и обернулся, — потный, красный.

Ҫӗр // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Вӑл каллех мӑшлатма пуҫларӗ, алӑк патнелле таплатрӗ.

Он опять засопел и пошёл к двери.

Контратака // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Кӗҫ Найда чупса ҫитрӗ, пӑшал пени ӑнӑҫлӑ пулнӑшӑн хӳрипе сулса саламларӗ, мана чуптӑвасшӑн пулчӗ, анчах кӑшт вӑхӑт иртсен каллех унӑн-кунӑн сиккелеме, йынӑшма, ҫаврӑнкалама, мӑшлатма тапратрӗ те татах хӑвалама кайрӗ.

Подвалила Найда, хвостом приветствуя удачный выстрел, полезла целоваться, а через некоторое время снова заюлила, повизгивая, закружилась, засопела и потянула дальше.

Гришка Хват // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 18–40 с.

Ульсон Маклай ҫине пӑхрӗ те сӑмсипе мӑшлатма пуҫларӗ.

Ульсон смотрел на Маклая и посапывал носом.

Ҫӗрле // Михаил Рубцов. Чумаченко А.А. Уйӑх ҫынни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Ача куҫне чарса пӑрахрӗ, мӗскӗннӗн мӑшлатма пуҫларӗ.

Мальчик закатывал глаза и жалобно хныкал.

Шапа хуранӗсенчен тунӑ мӑй ҫыххи // Михаил Рубцов. Чумаченко А.А. Уйӑх ҫынни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

— Ну-у-у?.. — темрен хӑраса ӳкнӗ пек тӑстарса каларӗ те мӑн ҫамкаллӑ хыткан Самохин, портфелӗнче тем шыраса, ним чӗнмесӗр хучӗсене чӑштӑртаттарма, ҫав тери хытӑ мӑшлатма пуҫларӗ…

— Да ну-у?.. — испуганно протянул большелобый тощий Самохин и страшно засопел, роясь в портфеле, молча шелестя бумагами…

26-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ҫавӑнпах ӗнтӗ эпӗ тухатмӑшпа ҫине тӑрсах паллашма шут тытни ун кӑмӑлне калама ҫук хытӑ пӑсса ячӗ, ку унӑн ытти чухнехинчен вӑйлӑрах мӑшлатма пуҫланинченех лайӑх палӑрчӗ, ҫакӑнпа пӗрлех тата вӑл, крыльца ҫине тухнӑ чух, йыттине — Пӑчӑра — аякӗнчен пӗтӗм вӑйӗпе вирлӗн тапрӗ.

Поэтому моя решимость познакомиться с ведьмой привела его в отвратительное настроение духа, которое он выразил только усиленным сопением да еще тем, что, выйдя на крыльцо, из всей силы ударил ногой в бок свою собаку — Рябчика.

II сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех