Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

мӑнастирти (тĕпĕ: мӑнастир) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Воевотӑ, сан тусу, Мӑнастирти шуйтанпа Ӗҫе ӗҫлет пӗр касу; Ҫичӗ ял ҫынни ҫавӑнпа Туртса илчӗ Ҫавала — Кайрӗ улӑх каялла».

Куҫарса пулӑш

XII. Элек // Николай Шупуҫҫынни. Шупуҫҫынни Н.В. Еркӗн: поэма. — Мускав: СССР-ти халӑхсен тӗп издательстви, 1930. — 176 с.

«Ҫичӗ ялӗ пухӑнсан Шупашкара Шуртантан Ҫын суйласа ямалла, Мӑнастирти пуҫлӑха Парне кӳртсе памалла, Шуртан ҫулнӑ улӑха Шурне пама пулмалла.

Куҫарса пулӑш

XI. Ӗшнере // Николай Шупуҫҫынни. Шупуҫҫынни Н.В. Еркӗн: поэма. — Мускав: СССР-ти халӑхсен тӗп издательстви, 1930. — 176 с.

Чиркӗве кӗрсен куҫа хупатӑп та мӑнастирти чиркӳ пек туйӑнать.

Куҫарса пулӑш

Ача ҫуртне хупни // Ираида Петрова. Петрова, И. А. Татюк: повесть: кӗҫӗн ҫулхи шкул ачисем валли. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1969. — 126 с.

Мӑнастирти пек кичем.

Скучно, ровно в монастыре.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Каравеловран кая мар иккен апла эс те, манах вӑл сӗм авалхи выльӑх пек тетчӗ Каравелов, ӗмӗр ҫывӑрма юратаканскер имӗш, мӑнтӑрланса кайнӑ ҫын, хӑйӗн пурнӑҫне мӑнастирти кушак аҫисемпе калаҫсах ирттерекен ҫын имӗш!..

Ты, не хуже Каравелова, вдолбил себе в голову, что монах — это какое-то заплывшее толстым слоем жира допотопное животное, которое только ест да спит и коротает жизнь в беседах с монастырскими котами!..

XII. Симӗс енчӗк // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Эппин мӑнастирти тияккӑн патне?

— А к дьякону в монастырь?

XXVIII. Вериговӑра // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех