Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Вӑрттӑн мӑкӑртатрӗҫ.

Куҫарса пулӑш

IV сыпӑк // Василий Алентей. Алендей, Василий. Курӑксене тайса ҫил вӗрет: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1969. — 254 с.

— Чуниллисем! — мӑкӑртатрӗҫ унӑн шурса кайнӑ тутисем.

— Убийцы! — бормотали его побелевшие губы.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Ун кӑвакарнӑ тутисем тем мӑкӑртатрӗҫ.

Куҫарса пулӑш

2. Тыткӑна лекнӗ тӗкӗрҫӗ // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

— Тӗлӗнмелле! — мӑкӑртатрӗҫ ҫамрӑксем.

Куҫарса пулӑш

I // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

Ромаҫ ман ҫине витрепе шыв сапрӗ, мужиксем пирӗн йӗри-тавра пухӑнса тӑрса, хисеплӗн мӑкӑртатрӗҫ:

Ромась поливал меня водою из ведра, а мужики, окружив нас, почтительно бормотали:

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Грузчиксем кӑмӑлсӑр пулса мӑкӑртатрӗҫ, ятлаҫса пычӗҫ, ҫумӑра, ҫиле, пурӑнӑҫа ылханчӗҫ, сивӗпе нӳрлӗхрен пытанма пикенсе палуба тӑрӑх кахаллӑн шӑвӑнчӗҫ.

Грузчики ворчали и ругались, проклиная дождь, ветер, жизнь, лениво ползали по палубе, пытаясь спрятаться от холода и сырости.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Турӑ амӑшӗ, антихрист ҫинчен карчӑксем темскер мӑкӑртатрӗҫ.

Что-то о богородице и антихристе причитывали бабы.

XXVI сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

— Килхушши каллех кӗрлесе кайрӗ, крыльца патӗнчен хапха патне ҫитичченех, малтисенчен пуҫласа хыҫала ҫитичченех кӗрлеҫҫӗ; ретсем тӑрӑх салхуллӑн сасӑ ҫӳрет, ӑнланма та ҫук — те чӑнласах, те юри: — Килӗшетпӗр! — тесе мӑкӑртатрӗҫ.

Двор дрогнул опять, весь, от крыльца до ворот, от последнего человека и до первого; по рядам прошло глухо, не понять — вправду или нарочно, все или никто: — Согласны!

X сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Петрӑн ҫывӑрас килмест, хутран-ситрен вӑрӑмтунасем ҫырткалаҫҫӗ, стена хыҫӗнче виҫӗ саспа темле ҫынсем мӑкӑртатрӗҫ; Петра вӑл ҫынсем — пекарь Мурзин, ури ыратакан купец тата кастарнӑ арҫын сӑнлӗ ҫын пулнӑ пек туйӑнчӗ.

Не спалось, покусывали комары, за стеною бормотали в три голоса какие-то люди, Пётру подумалось, что это, должно быть, пекарь Мурзин, купец с больною ногой и человек с лицом скопца.

II сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Пӗрисем, куҫӗсене тартса ӑнланмалла мар мӑкӑртатрӗҫ, теприсем Ульяновсене валли ҫуна ҫинче кӑна мар, православи ҫӗрӗнче те вырӑн ҫук, терӗҫ.

Одни, отводя глаза в сторону, бормотали что-то несвязное, другие грубо отвечали, что для Ульяновых нет места не только в санях, но и на православной земле.

Ҫыру // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Анчах та таврара тата шӑпрах пулса тӑчӗ, ҫынсем хӑйсене хӑваласа тарӑхтарса ҫитернӗ кашкӑрсем пек ҫилӗпе тулашрӗҫ, мӑкӑртатрӗҫ, уйрӑм хаяр сӑмахсем пере-пере ячӗҫ.

Но стало тише, люди ворчали, огрызались, как затравленные волки.

XII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Унтан пӗри тупӑкӑн пӗр енне, тепри тепӗр енне тӑчӗ, вара иккӗшӗ те чӗркуҫленчӗҫ, ҫамкисене тупӑк ҫумне тӗксе, кӗлӗ вулама тытӑнчӗҫ, анчах сасӑпа мар, хӑйсен ӑшӗнче мӑкӑртатрӗҫ.

Потом один стал по одну сторону гроба, а другой — по другую, и оба опустились на колени, а лбами уперлись в гроб и начали молиться, только не вслух, а про себя.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

— Чупса ҫӳрет каллӗ-маллӗ, — мӑкӑртатрӗҫ ун ҫине.

— Бегает тут взад-вперед! — заворчали на него.

Иккӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Кулса ашкӑнма юратакан ачасем евӗр, ушкӑнпа кӗпӗрленсе чуптарчӗҫ шухӑ флейтӑсемпе кларнетсем, ҫӗнтерӳ хавасӗпе кӑшкӑрса, юрлаттарса ячӗҫ ҫӳллӗ пӑхӑр трубасем, параппанӑн хупӑнчӑк панлатӑвӗсем тата хытӑраххӑн васкатрӗҫ вӗсен ахаль те хивре ыткӑнӑвне, нӑкӑ, лӑпкӑ, пархӑтлӑ сассисемпе ӑшшӑн та евӗклӗн мӑкӑртатрӗҫ вӗсен хыҫӗнчен ӗлкӗрсе пырайман йывӑр тромбонсем.

Точно шаловливые, смеющиеся дети, побежали толпой резвые флейты и кларнеты, с победным торжеством вскрикнули и запели высокие медные трубы, глухие удары барабана торопили их блестящий бег, и не поспевавшие за ним тяжелые тромбоны ласково ворчали густыми, спокойными, бархатными голосами.

XV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.