Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Виҫҫӗмӗш кунне тин тӗтре витӗр ун тавра салтак пуҫӗсем хускални курӑннӑ пек пулчӗ, пӗр чарӑнми янӑракан хӑлхара такамсем мӑкӑртатни илтӗнчӗ.

Куҫарса пулӑш

«Вилнӗ-шим эпӗ?..» // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

«Кредит» тесе мӑкӑртатни ҫеҫ илтӗнчӗ ӑна.

Куҫарса пулӑш

XXIV сыпӑк // Василий Алентей. Алендей, Василий. Курӑксене тайса ҫил вӗрет: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1969. — 254 с.

— Турунов хушать пулсан, мӗн тӑвас-ха ман, — хыҫра илтӗнсе юлчӗ Ваҫка-Васка ҫиллӗн мӑкӑртатни.

Куҫарса пулӑш

XIV // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 94–253 с.

— «Образованисӗр хресчене»… — илтӗнет чаршав хыҫӗнчен Анюк ҫилӗллӗн мӑкӑртатни.

Куҫарса пулӑш

II // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 5–93 с.

Ҫак вӑхӑтра тулта, ҫенӗкре, малтан тем шӑкӑлт-шӑкӑлт туни, унтан пӑвӑнчӑк саспа такам таҫта курӑнман аслати уҫӑмсӑр, хавшак кӗмсӗртетнӗ пек мӑкӑртатни, аялти-ҫӳлтине асӑнсах ятлаҫни илтӗнсе кайрӗ.

Куҫарса пулӑш

Трофим // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 96–116 с.

Тулта ҫынсем мӑкӑртатни илтӗнсе каять.

С улицы ворвались людские приглушенные голоса.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Васкаса мӑкӑртатни, юрланӑ пек кӗл туни, вӗсене юри-мари хӑтланнӑ пек, улталанӑ пек туйӑнать.)

Торопливое бормотание, пение молитвы им кажется чем-то ненастоящим.

Турӑпа ҫӳреме тухни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Урайӗнчи михӗсем ҫинче тӑвӑрланса ларакан аран-аран вырнаҫкаланӑ ҫынсен ушкӑнӗнчен мӑкӑртатни, вӑрҫкалани тата хӗстерекен кӳршисене чышкаланисем те илтӗнкелеҫҫӗ.

С полу же, с мешков, из плотной кучи устроившихся кое-как то и дело доносилось ворчание, ругательства и тычки в сторону напиравших соседей.

I сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Ун пирки секретарь евитленӗренпе ҫирӗм минута яхӑн иртрӗ, анчах кабинетӑн ҫӳллӗ шурӑ алӑкӗнчен йышӑну пӳлӗмне ҫав-ҫавах шӑппӑн та пӗр саслӑн мӑкӑртатни ҫеҫ тухать.

Прошло около двадцати минут, как секретарь доложил о нем, но из-за высокой белой двери кабинета все еще проникало в приемную монотонное глухое бормотанье.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 198–207 с.

Малтан шӑппӑн, унтан шавлӑн мӑкӑртатни йӗрӗнчӗк-усал сӑмах ҫаврӑнӑшӗсене куҫрӗ.

Сначала тихое, потом громкое бормотанье вылилось сложным арсеналом отвратительных бранных фраз.

III. Блемер Тарта тупать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Го Цюань-хай куҫне хӗсни тата лавҫӑ мӑкӑртатни ӑна пӗтӗмӗшпех йӗркерен кӑларса пӑрахрӗҫ.

Подмигивание Го Цюань-хая и бормотание возчика совсем сбили его с толку.

VIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Шалта кровать чӗриклетни, хӗрарӑм хӑравҫӑллӑн мӑкӑртатни илтӗнчӗ.

 — В доме послышался скрип кровати и испуганный женский шепот.

26 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ҫав вӑхӑтра кукамай пӳлӗмӗн алӑкне шалтлаттарса хупни, пусма тӑрӑх хӑпаракан Гаша мӑкӑртатни илтӗнчӗ.

В это время в комнате бабушки послышался стук дверью и ворчливый голос Гаши, приближавшейся по лестнице.

XVIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Пур енчен те тутлӑн анаслани, айӗнчи ҫыхӑсене тӳрлетсе чаштӑртаттарни, тутисене чаплаттарни, кӗхлеткелени, ыйхӑллӑн мӑкӑртатни — ҫирӗп ҫынна та ураран ӳкерекен ыйхӑ кӗвви — илтӗнсе тӑрать.

Со всех сторон неслись глубокие блаженные вздохи, похрустывание расправляемых связок, чмоканье, кряхтенье, сонное бормотанье — темная музыка сна, способная свалить даже свежего человека.

V // Михаил Рубцов. Диковский, С. В. Калавсем; Хв. Уярпа М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 70 с. — 43–69 с.

Кровать ҫинче мӑкӑртатни илтӗнет.

А с кровати доносится бормотанье.

Чир // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Темле ним ҫыхӑнусӑр мӑкӑртатни ҫеҫ илтӗнсе кайнӑ.

Послышалось только какое-то бессвязное бормотанье.

LXI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ҫав ирхи шӑв-шавра кӑлӑклани, нӑриклетни, кранклатни, вӗрни, ҫухӑрни тата ҫак тӗрлӗ-мерлӗ сасӑсене тӑрӑхласа мӑкӑртатни — пурте илтӗнет.

В этом утреннем концерте слышится и клохтанье, и хрюканье, и карканье, и лай, и визг, и насмешливое бормотание, дополняющее эти разнообразные звуки.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Тепӗр пӳлӗмӗнче такам тӗлӗкре мӑкӑртатни, нӑшлаттарса ҫывӑрни тата хӑрлаттарнӑ сасӑ илтӗнет.

За дощатой перегородкой кто-то сонно бормотал, слышались посапывание и храп.

40 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Вӑрттӑн мӑкӑртатни те лӑпланнӑ пек туйӑннӑ.

Воркотня как будто затихла.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Вара пурин куҫӗ умне те сӑмахпа асӑнман, анчах чӗрене кӗрсе юлнӑ сӑнсем тухса тӑраҫҫӗ: тӗксӗм те ансӑр пусмасем, чан ҫапакан манахӑн хытанка кӗлетки, унӑн чирлӗ сӑн-пичӗ, вӑл ҫиллессӗн кӑшкӑркалани, пурнӑҫ шӑпи пирки вӗчӗрхенсе мӑкӑртатни…

И то, о чем никто не решался заговорить, ясно вставало у всех в воображении: мрачные переходы, тонкая фигура звонаря с чахоточным румянцем, его злые окрики и желчный ропот на судьбу…

IV // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.