Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

мӑкӑртатма (тĕпĕ: мӑкӑртат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кам ӗҫтерчӗ? — килӗнче мӑкӑртатма чарӑнмасть арӑмӗ.

Куҫарса пулӑш

Яла ҫӗнӗ ҫынсем килсен // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Шанмастӑр пулсан, ак хӗвел, ак ҫӑкӑр, — мӑкӑртатма чарӑнмарӗ Кулюкка.

Куҫарса пулӑш

Яла ҫӗнӗ ҫынсем килсен // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Пуҫ тайса тем мӑкӑртатма тытӑнчӗ.

Куҫарса пулӑш

Халӑх вӑйӗ // Михаил Сунтал. Сунтал Михаил. Ҫӑтмах. Фантастикӑллӑ повесть. Шупашкар, 2009. — 120 с.

Ывӑлӑм ҫине сиввӗнрех пӑхкалама та именместӗп, мӑкӑртатма та хӑтланатӑп…

Куҫарса пулӑш

Пенсие тухсан… // Сарра Баранова. Шухӑшлама вӑхӑт пур: калавсем. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1981. — 64 с. — 5–7 с.

Ҫемҫе те шурӑ пӳрнисемпе мана янахран тытса пуҫа ҫӗклерӗ те таттисӗр тем мӑкӑртатма пуҫларӗ.

Куҫарса пулӑш

Куҫ-тух, куҫ-тух… // Ираида Петрова. Петрова, И. А. Татюк: повесть: кӗҫӗн ҫулхи шкул ачисем валли. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1969. — 126 с.

Виҫҫӗмӗш кунне арӑмӗ мӑкӑртатма, тепӗр кунне вара ятлаҫма, часах ҫӗрти-ҫӳлтине хӑвармасӑр ахӑрма пикенчӗ.

Куҫарса пулӑш

Якку атте шӑпи // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

Иван Васильевич тусӗ, ун тантӑшӗ (вӑл та, патша пекех, ҫирӗм икке ҫеҫ кайнӑ мар-и) Курбский «суйласа илнӗ рада» ҫынни пулсан та дума пӗтсен ыттисем илтмеллех мӑкӑртатма пӑхрӗ.

Куҫарса пулӑш

5. Боярсен думи // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Ҫавӑнтах вӗсем ҫинчен манса кайса чӳрече патнелле пӑрӑнчӗ, хӑй тӗллӗн мӑкӑртатма пикенчӗ.

Куҫарса пулӑш

9. Ашшӗпе ывӑлӗ // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

— Мӗн полчӗ? — терӗ вут кутӗнчи калавҫӑ мӑкӑртатма чарӑнса.

— Вы чего? — очнулся и дремавший возле самого костра давешний рассказчик.

Выртмара // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Савтепи ӳсӗр ҫыннӑнни пек тӗтре карса илнӗ куҫӗсемпе Ивук ҫине пӑхса илет те каллех мӑкӑртатма тытӑнать:

Савдеби, взглянув на Ивука словно сквозь застилающую глаза пелену, снова прильнула к парню, продолжая свое:

Шыв хӗрринче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Някуҫ старик шӑпа тытмалли патаксене калпак ӑшне ярса кӗлӗ мӑкӑртатма пуҫларӗ.

Старик Нягусь, перемешивая в своем войлочном колпаке палочки-жребии, забормотал молитву.

Улӑхра // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Хӑйӗн шухӑшне уҫҫӑн калама именсе, хӑйпе хӑй калаҫнӑ пек, тытӑнать вара мӑкӑртатма.

И, не смея, выразить прямо свои мысли, старик начинает нудно говорить сам с собой.

Канӑҫсӑр чун // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Брелок умӗнче тӑнӑран Матиа Линзӑна курмасть; лешӗ хӑй тӗллӗн темӗн мӑкӑртатма, стенана тӗпчеме тӑруках чарӑнчӗ те питӗ хӑвӑрт пӗшкӗнчӗ, креслӑн малтанах пӑрса хунӑ йывӑр юман урине ҫӗклесе тарҫа тӑнлавӗнчен шаплаттарчӗ.

Матиа, стоя лицом к Брелоку, не видел, как Линза, потеряв вдруг охоту бормотать что-то про себя, разглядывая стену, быстро нагнулся, поднял тяжелую дубовую ножку от кресла, вывернутую заранее, размахнулся и ударил слугу по темени.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 305–313 с.

— Мӗн эсир, Семен Иванович! — тесе мӑкӑртатма пуҫларӑм, хама шанманнипех урланнӑ пек пулса, — мӗн калаҫатӑр эсир!

— Что вы, Семен Иванович! — забормотал я, съежившись от обидного подозрения: — Что вы!

III сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Вӑл ҫав тери хумханать тата ӑна хур турӗҫ, ҫавӑнпа та унӑн ҫӑварӗ, ҫыхӑнусӑр темӗн мӑкӑртатма уҫӑлнӑскер, тутин чӗтревлӗ хусканӑвӗпе сасӑсӑрах хупӑнчӗ.

Он был так взволнован и унижен, что рот его, открытый было для бессвязного лепета, закрылся судорожным движением губ без звука.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 345–359 с.

Эмилӗн ашшӗ пӗртен-пӗр япалашӑн кӑна — бархат шкатулкӑшӑн мӑкӑртатма пултарать.

Единственная покупка Эмиля, по поводу которой его папа мог ещё ворчать, была бархатная шкатулка.

Ку вӑл шӑматкун, июнӗн вуниккӗмӗшӗнче, Бакхорвари суту-илӳ вӑхӑтӗнче пулса иртнӗ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Эмиль ашшӗ сӑмса айӗн мӑкӑртатма пуҫларӗ.

Папа Эмиля стал бормотать.

Ку вӑл шӑматкун, июнӗн вуниккӗмӗшӗнче, Бакхорвари суту-илӳ вӑхӑтӗнче пулса иртнӗ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Сехри хӑпса ӳкнипе чӗтре-чӗтре, шӑлӗсене шакӑртаттарса мӑкӑртатма тытӑннӑ вӑл:

Дрожа и стуча от испуга зубами, он бормотал:

Малалли пулать… // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

Мана хамӑр малалла шуни майӗпе чарӑнса пынӑ пек, вӑл пачах чарӑнса ларас самант ҫав тери ҫывӑх пек туйӑнать, — вара пароход мӑкӑртатма, унӑн кустӑрми ҫунаттисемпе ҫӑра шыва ҫапса пыма чарӑнать, пур сасӑсем те йывӑҫ ҫинчен ҫулҫӑсем тӑкӑннӑ пек тӑкӑнса пӗтеҫҫӗ, пурпа ҫырса хуни шӑлӑннӑ пекех ним палӑрми пулаҫҫӗ те мана ним хускалман сывлӑш, шӑплӑх хӑватлӑн ҫавӑрса илмелле пек туйӑнать.

Мне кажется, что движение постепенно замирает и близок момент, когда оно совсем остановится, — пароход перестанет ворчать и бить плицами колес по густой воде, все звуки облетят, как листья с дерева, сотрутся, как надписи мелом, и владычно обнимет меня неподвижность, тишина.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Унтан ҫилӗпе мӑкӑртатма тытӑнчӗ:

Потом — заворчал:

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех