Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

макӑртӑр (тĕпĕ: макӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ан тив, макӑртӑр.

Куҫарса пулӑш

XVII // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 2-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Йӗтӗр, макӑртӑр

Пусть поплачет…

VIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Нянькӑн суйласа тӑмалли ҫук, улпут ачи ан макӑртӑр, пӑхас пулать ӑна, хуҫи мӗн хушать, ҫавна ту.

Няньке тут выбирать не приходится, ее дело — забавлять барчонка и ухаживать за ним, как господа прикажут.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

«Мӗн калассине калатӑр — ку чуна ҫӑмӑллатать. Макӑртӑр. Нимех те мар» — шутларӗ вӑл.

«Пусть выскажется — это облегчит. Пусть поплачет. Ничего», — думал он.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Ан тив, макӑртӑр, — терӗ Анфиса Марковна пӗрре алӑ сулнипех пурне те хӗрӗ патӗнчен сирсе.

— Пусть плачет, — рассудила Анфиса Марковна, одним жестом руки отстраняя всех от дочери.

XVI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех