Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

лӑпланмасӑр (тĕпĕ: лӑплан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Темиҫе сехет хушши ӗнтӗ пӗр лӑпланмасӑр ҫил-тӑман ашкӑнать.

Уже несколько часов продолжалась снежная буря, не ослабевая.

Хӗлле тундра тӑрӑх кайни // Чӑваш кӗнеке издательстви. Географи: пуҫламӗш шкулӑн тӑваттӑмӗш класӗнче вӗренмелли кӗнеке / Л. Г. Терехова, В. Г. Эрдели; РСФСР Ҫутӗҫ халӑх комиссариачӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 144 с.

Вӑл, ҫапла шухӑшланипе ҫеҫ лӑпланмасӑр, мӑшӑрӗпе ачисене сӑмахпа тӗксе ӳпкев тума та хатӗрччӗ ӗнтӗ, анчах пӗррехинче чӳрече умӗнчех, урамра, йытӑ ҫури вӗрсе ячӗ те, амӑшӗ те, хӗрачипе ывӑлӗ те кантӑк патне чупса пычӗҫ, пӗр хушӑ пӑхса тӑрсан-тӑрсан вара салхуллӑн, сӑмах чӗнмесӗр пӑрӑнса кайрӗҫ: ҫук, Бианка мар…

Куҫарса пулӑш

III // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 306–337 с.

— Намӑс курмалла ан пултӑрччӗ… — терӗ те Пруткин лӑпланмасӑр, ҫавӑнтах, такамӑн тарӑхарах каланӑ сӑмахӗсене илтсе, сасартӑк шӑпланчӗ.

Куҫарса пулӑш

VII // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 94–253 с.

Пӗтӗм ҫӗрте ҫапаҫу пуҫланас пек тӑрать те, самана лӑпланмасӑр та пӗрлешейместпӗр пуль эпӗр.

К тому же во всем свете начинается большая драка, пока все не успокоится, мы с тобой вряд ли поженимся.

Савтепипе Ухтиван // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫапах, унпа лӑпланмасӑр, хушса каларӗ:

Однако он счел нужным сказать:

X сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Ӑшӗ лӑпланмасӑр ҫуннӑ вӑхӑтсенче, иртсе кайнӑ ӗмӗр ҫинчен шухӑшлани пусса ҫитернӗ вӑхӑтсенче, вӑл сӗтел сунтӑхӗнчен ылтӑн сехетне кӑларса илнӗ те, алтупанӗ ҫине хурса пӑхса тӑнӑ.

В минуты сентиментальные, когда думалось как-то особенно грустно об уходившей жизни, он вынимал из ящика стола золотые часы и держал их в руке.

5. Ватӑ ҫарҫынни // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

— Мӗнле, мӗнле, мӗнле? — ҫаплах лӑпланмасӑр, Ленӑна калла таврӑнма чӗнчӗ вӑл.

— Как, как, как? — все не унимался он и звал Лену обратно.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Нимӗнпе лӑпланмасӑр ӑша ҫунтаракан хӗрарӑм хуйхи-суйхипе йӳҫӗхсе иртеҫҫӗ кунсем.

Отравленная бабьим неусыпным горем, разматывалась пряжа дней.

15 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл, пурнӑҫа лайӑх пӗлекенскер, Ольгӑн уҫӑмлӑ мар ӑсӗпе кӑмӑлне пӗлме тӑрӑшать, кунсерен унӑн ҫӗнӗрен-ҫӗнӗ енӗсене тупса тӗпчет, ҫапах вӗҫне-хӗрне тухаймасть; Ольга канӑҫа пӗлмесӗр кунсерен ӑс ыйтнине, унӑн чунӗ пӗр лӑпланмасӑр пурнӑҫ тутине пӗлме туртӑннине Штольц тӗлӗнсе те пӑшӑрханса сӑнать.

Он, с огнем опытности в руках, пускался в лабиринт ее ума, характера и каждый день открывал и изучал все новые черты и факты, и все не видел дна, только с удивлением и тревогой следил, как ее ум требует ежедневно насущного хлеба, как душа ее не умолкает, все просит опыта и жизни.

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ҫывратса ямалла пӗрпек кӗрлекен моторсен шавӗнче мӗнпур шухӑшсем арпашӑнса кайрӗҫ, тӗлӗрме тытӑннӑ Алексейӑн юлашки шухӑшӗ ҫакӑ пулчӗ: ҫӗр ҫинче вӑрҫӑ та, бомбӑсем ҫурӑлни те ҫук; урасем те пӗр лӑпланмасӑр асаплӑн сурса ыратмаҫҫӗ пек, Мускавалла вӗҫекен самолёт та ҫук; ҫаксем пурте Алексее, хӑй тахҫан катари Камышин хулинче, ача чухне тӗлӗнмелле кӗнекере вуласа курнӑ пек ҫеҫ туйӑнчӗҫ.

Под убаюкивающий, ровный гул моторов все начало плыть, терять очертания, растворяться в серой мгле, и последней мыслью засыпающего Алексея была странная мысль о том, что нет ни войны, ни бомбежки, ни этой мучительной, непрерывной, ноющей боли в ногах, ни самолета, несущегося к Москве, что все это из чудесной книжки, читанной в детстве в далеком городе Камышине.

19 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех