Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

лашисенчен (тĕпĕ: лаша) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тимуш Ваҫҫа аллинчи повесткӑсене пӑхкаласа тухрӗ те: — Ман ят ҫук кунта. Ҫулӗ ҫитмен тӗрӗҫ пулӗ. Паймук лаши ҫара юрӑхлӑ пулсан, ман мӗншӗн унпа пӗрле каяс мар? Буян мана итлет, эпир унпа офицер лашисенчен юлас ҫук! — кӗтмен ҫӗртен кӑшкӑрчӗ Тимуш.

Куҫарса пулӑш

6 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Астарот — малтан, ун хыҫҫӑн — Биг, хыҫалтан эпӗ ту ҫурӑкне кӗрсе вырнаҫрӑмӑр, утсене юхан шыв хӗрринче ҫисе ҫӳреме тӑлламасӑрах хӑвартӑмӑр; хамӑн ӑйӑршӑн канӑҫсӑрланмастӑп, пӗлетӗп: вӑл ҫулташӑмсен лашисенчен юлмасть, лешсем вара ҫапкаланчӑксен чӑн-чӑн лашисем, пӗрре йыхӑрсанах е шӑхӑрсанах чупса килеҫҫӗ.

Астарот — впереди, за ним — Биг и я — сзади — углубились в расселину, оставив лошадей без привязи пастись у ручья; я был спокоен за свою лошадь, зная, что она не уйдет от других, прибегающих, как настоящие лошади бродяг, на первый зов или свист.

V. Бигӑн ту ҫул // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Кӑпӑка ӳкнӗ лашисенчен пӑрӑнса, Кантюк кутӑнла чакса-чакса пычӗ те кӳлӗ хӗррине ҫитсе чарӑнчӗ.

Тот, отступая от взмыленных лошадей, пятился и пятился к озеру, вот он дошел до самой кромки берега и остановился.

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Куҫхаршисене ҫӗклентерсе, ыттисен лашисенчен асӑрханса, вӑл хӑйӗн лашине те коляскӑпа юнашар юрттарчӗ…

Подняв брови и насторожившись к топоту соседних лошадей, он заставил свою лошадь идти рядом с коляской…

II // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Хӑнасем тӗксӗм кӑвак сӑрӑпа ҫуталса йӑлтӑртатакан икӗ вӗр ҫӗнӗ автомобильпе килеҫҫӗ: таҫта, чылай хыҫалта, утӑ ҫулнӑ ҫӗртен таврӑнакансен лашисенчен ирте-ирте кайса, тройкӑсем пушӑлла хӑлтӑртатса ҫывхараҫҫӗ, пӗкӗсем айӗнче атаман чаплӑ тӗлпулу валли тулнӑ почта шӑнкӑравӗсем кичеммӗн тӗнкӗлтетеҫҫӗ.

Гости ехали на двух новехоньких, блещущих темно-синей краской автомобилях; где-то далеко позади, обгоняя едущих с покоса косарей, порожняком скакали тройки и уныло позванивали под дугами почтарские колокольчики, добытые для торжественного случая атаманом.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Лашисенчен орловски ӑйӑрсене ҫеҫ виҫҫӗшне илсе кайрӗҫ, ыттисене Сашка мучи ҫине шанса хӑварчӗҫ.

А из лошадей только трех орловских жеребцов взяли, остальных оставили на деда Сашку.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мишка хваттертен тухрӗ, утлӑ разведкӑн чи лайӑх лашисенчен пӗрине чиперах карлӑкран салтса чӗлпӗрӗнчен ҫавӑтрӗ те, ҫӗнӗ кавалерийски карабинӑн автанне шӗвӗр пӳрни ҫумӗнчех тытса, застава патӗнчен майӗпен уттарса иртрӗ, тӳррӗн кайса мӑн ҫул ҫине тухрӗ.

Мишка вышел, благополучно отвязал от коновязи одну из лучших лошадей конной разведки, шагом миновал заставу, все время держа указательный палец на спуске новенького кавалерийского карабина, — бездорожно выбрался на шлях.

XLVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ореховӑран пуҫласа ҫул тӑршшӗпех вӑл учӗсене ӑсран тухнӑ пек хӑваларӗ, лашисенчен икӗ еннелле шурӑ кӑпӑк сирпӗнсе пычӗ, урапа урӑм-сурӑм шӑлтӑртатнӑ май, кустӑрмасен шӑлӗсем те хутӑшса-пӗрлешсех кайрӗҫ тейӗн.

Всю дорогу от Ореховой скакал по-оглашенному, с лошадей по обе стороны сыпалось мыло, бричка тарахтела так, что на колесах спицы сливались.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тара ӳкнӗ лашисенчен пӑс мӑкӑрланать, хыҫалта — ҫуна йӗрӗсем ҫул ҫинче ҫуталса выртаҫҫӗ.

Дымились потные лошади, позади лежал сверкающий на земле след полозьев.

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл лашисенчен те ытларах чӗтрет, ҫак самантра хӑйӗн урисем кӑкӑр ӗмекен ача урисем пекех тӗрексӗррине туять.

Он дрожал больше, чем лошади, чувствовал, что на ногах он так же слаб сейчас, как грудной ребенок.

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех