Шырав
Шырав ĕçĕ:
«Лаша сӑмаха падеж тӑрӑх улӑштарса пӑхар: лашан, лашапа, лашара. Мӗншӗн лашен, лашапе, лашаре мар?
Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 134–165 c.
Тӳсет шӑн-сивве вӑл, чӑтать тип-шара; Итле, санӑн вилӗм шӑп ҫак лашара…»И холод и сеча ему ничего… Но примешь ты смерть от коня своего».
Пӗлӳҫӗ Олег ҫинчен хунӑ юрӑ // Митта Ваҫлейӗ. Александр Пушкин. Пӗлӳҫӗ Олег ҫинчен хывнӑ юрӑ. — Тӑван Атӑл, 1955, 1(55)№, 115–116 с.
Унӑн куҫӗсенчен ҫӳлерехре тарӑн лакӑмсем пур, малти сулахай ури ҫинче — хура бинт, ҫав лашара темле аҫасӑр аман тунсӑхӗ тата икӗпитлӗхӗ пурри палӑрать.
Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.
Пӗтӗм шанчӑк та лашара ҫеҫ, киле ҫиттӗр, киле.
Амур // Любовь Мартьянова. Тантӑш, 2015.12.10, 50(4464)№
Страницăсем:
- 1