Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Малтанхи юр ларсанах Откан аппа, пӑшалне ҫакса, вӑрманалла тухса курма шутларӗ.

Куҫарса пулӑш

Ял тавра кашкӑрсем ҫӳреҫҫӗ // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

— Хӑш-пӗр кактуссем ҫеҫкене ларсанах хӑраҫҫӗ, пулӑсем те пур ун йышшисем.

Куҫарса пулӑш

Пурнӑҫ йывӑҫҫи // Михаил Сунтал. Сунтал Михаил. Ҫӑтмах. Фантастикӑллӑ повесть. Шупашкар, 2009. — 120 с.

Ӗҫлекенсем канма ларсанах, вӑл кӗсйинчен блокнот туртса кӑларатчӗ те самантрах е тутӑр ҫыхакан хӗрарӑм пуҫне, е пӗшкӗннине, е ҫава ҫупнине ӳкерсе илетчӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Юрий Скворцов. Скворцов, Ю. И. Ҫул юлташӗ: калавсемпе кӗске повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 184 с. — 128–184 с.

— Халӗ чиперех, анчах асту, ҫиелти сийне микрометрпа тӗрӗслесех тӑр, допуск ҫав тери пӗчӗк унта, каскӑч кӑшт ларсанах брак кайма пултарать.

Куҫарса пулӑш

11 // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ӑшӑ ҫумӑр: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 128 с. — 3–83 с.

Хӗл ларсанах вара, Атӑл урлӑ ҫул уҫӑлнӑ-уҫӑлманах, пӗр вырсарникун эпӗ кушакран та пӗчӗкҫӗ Арӑсланӑмпа, хамӑн юратнӑ йытӑпа, упа шӑтӑкӗ патне ҫитсе те тӑтӑм.

Куҫарса пулӑш

Пӑшалсӑр эпӗ пӗр кунта виҫӗ упа тытрӑм // Георгий Орлов. «Тӑван Атӑл». — 1969, 2(136)№ — 76-80 с.

Кӑшт ларсанах: — Манӑн тата тепӗр лаптӑк, кӑҫал ҫӑка каснӑ вырӑн пур-ха. Унта та кӗрсе тухӑпӑр. Ҫула майлӑ ҫеҫ, нумай утмалла мар, — терӗ.

Куҫарса пулӑш

Уй куҫлӑ, вӑрман хӑлхаллӑ // Юлия Николаева. Николаева Ю.Ф. Уй куҫлӑ, вӑрман хӑлхаллӑ: калавсем. — Шупашкар, 2002. — 72 с.

Куна Ваҫли Анук хӑй вырӑнне ларсанах асӑрхаса илчӗ те вӑл Микулана ӗлӗкхи пекех юратнине ӗненчӗ.

Куҫарса пулӑш

III // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Предани тӑрӑх, Раҫҫей патши пирки вӑл ҫапла каланӑ пулать: «Патшана ларсанах ӑна «халӑх нушисем» кӗтеҫҫӗ, каярахпа вара тулӑх та чечеклӗ пурнӑҫ пулать унӑн».

Куҫарса пулӑш

Пуху // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

Ыттисем пекех, вӑл та тимлесех тутар калаҫнине итлет, анчах пӗр самант хускалмасӑр ларсанах аялти тути усӑнса анать, куҫне ыйхӑ карса илет.

Как и остальные, он тоже слушает татарина, но вот нижняя губа его отвисла, глаза затуманились…

Таркӑнсем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

— Ҫакӑнта, — терӗ Синкрайт, — урӑхла каласан — эсир кимме кӗрсе ларсанах, — Бутлер Геза хул пуҫҫинчен ярса тытрӗ те силлеме, ӳкӗте кӗртме хӑтланчӗ:

— Здесь, — говорил Синкрайт, — то есть когда вы уже сели в лодку, Бутлер схватил Геза за плечи и стал трясти, говоря:

XXIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Елиспа тетӗшӗ — Алюш тырӑ пучаха ларсанах ачасемпе пӗрле колхоз хирне хӑра-хӑрах тырӑ пучахӗ е пӑрҫа хутаҫҫи шӗкӗлчеме кайкалатчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Ӗне сутнӑ кун // Николай Ларионов. https://chuvash.org/lib/haylav/7558.html

Чалӑшса кайнӑ керосинка ҫине ҫуллӑ хӑрӑм ҫыпҫӑнса пӗтнӗ чайникне лартса, вӑл тахҫантанпах ҫуман алшӑллипе аллисене шӑлкаларӗ те, стена ҫинчен темӗнле эрешлесе пӗтернӗ, этем пуҫла шӑлсӑр качака кӗлеткиллӗ пӗр чӗлӗм илсе ун ӑшне табак тултарчӗ, ҫӗтӗлсе пӗтнӗ пружинлӑ кресло ҫине ларчӗ, вӑл ларсанах тухса тӑракан пружинӑсем чанкӑртатса кайрӗҫ.

Поставив на кособокую фитильную керосинку залепленный жирной сажей чайник, он вытер руки о полотенце, не стиранное бог знает с какого времени, снял со стены причудливую трубку, с которой беззубо скалился резной козел с человечьей головой, набил трубку махоркой и сел на драное, зазвеневшее выпершими пружинами кресло.

VIII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Эпир ларсанах директор пире ҫапла каларӗ:

Когда мы сели, директор и говорит нам:

II сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Вӑл ҫыру ҫырасшӑнччӗ, анчах сӑмахсем унӑн кӑмӑлне пӑхӑнмаҫҫӗ, халь-халь ҫыратӑп тесе ларсанах шутсӑр пысӑк ӗшенӳ пусарса хурать.

Он захотел написать письмо, но слова не повиновались так, как он хотел, и великое утомление напало на него при первом серьезном усилии.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 153–160 с.

Аня пукан ҫине вырнаҫса ларсанах пӳрте яштака пӳллӗ, сарлака хул-ҫурӑмлӑ арҫынпа Лена килсе кӗчӗҫ.

Как только Аня уселась на стул, в избу вошли стройный, широкоплечий мужчина вместе с Леной.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Вӑл мана тӗккелесе хӑпартрӗ, анчах эпӗ лаша ҫурӑмӗ ҫине ларсанах лаши чумпа тытӑнчӗ.

Он подсадил меня на спину лошади, а она не стала дожидаться его и поскакала.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Урама тухса хапха умӗнче пӗр сехет ларсанах ҫак пур извозчиксем, дворниксем, рабочисем, чиновниксем, купецсем ман пек тата эпӗ юратакан ҫынсем пек пурӑнманнине, урӑххине ӗмӗтленнине, урӑх ҫӗрелле кайнине ӑнланма пулатчӗ.

Стоило выйти на улицу и посидеть час у ворот, чтоб понять: все эти извозчики, дворники, рабочие, чиновники, купцы — живут не так, как я и люди, излюбленные мною, не того хотят, не туда идут.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Нимӗнех те ытлашши ҫук пулин те, асаттесем чухне тунӑ сӗтел-пукансем кӑмӑла лӑплантараҫҫӗ: ларсанах ҫывӑрас килет.

Что-что, а мебель у дедов была располагающая: только сядь — уже ко сну клонит.

XXVI сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Вӑл пысӑк чул илчӗ те, шӑна пахчаҫӑ пичӗ ҫине пырса ларсанах, пӗтӗм вӑйпа печӗ.

Взял он в лапы большой камень, и как только муха опять села садовнику на щеку — изо всей силы бросил в нее камнем.

Пахчаҫӑ, ҫӗлен тата упа ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Эпӗ тӑрса ларсанах, шыв хумӗ мана пуҫ тӳпинчен пуҫласа ура тупанне ҫитичченех йӗпетсе пӑрахрӗ.

Я поднялся, и меня сейчас же с ног до головы обдало волной.

XXIV сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.