Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ҫулӗпе Макҫӑм Ҫтаппанран кӗҫӗнтерех те, пурнӑҫ йывӑрлӑхне пула ватӑрах пек курӑнать.

Куҫарса пулӑш

IV // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

«Чернышев патне часах ҫитекен мар ун пек япаласем…» — тет те Бенкендорф тӗленсе ытти кӗҫӗнтерех фигура-хыпарсене хускататъ.

До Чернышева подобные новости обычно доходят с опозданием, — с намеком говорит Бенкендорф и выпускает новости-фигуры менее важные.

Пролог // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Йӑмӑкӗ Татьяна сасартӑк Воргородран хӑйне валли каччӑ — типшӗм, хӗрлӗрех ҫӳҫ-пуҫлӑ, инженер картузӗ тӑхӑннӑ ҫынна илсе килчӗ; вӑл ҫӑмӑл, хӑвӑрт утакан, питӗ хаваслӑскер, Татьянӑран икӗ ҫул кӗҫӗнтерех пулнӑ, Татьянӑран пуҫласа, ӑна килте пурте тӳрех Митя тесе чӗнме тытӑннӑ.

Сестра Татьяна вдруг привезла из Воргорода жениха, сухонького, рыжеватого человечка в фуражке инженера; лёгкий, быстрый на ногу, очень весёлый, он был на два года моложе Татьяны, и, начиная с неё, все в доме сразу стали звать его Митя.

IV сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

— Мӗнех, — тавӗрать Таиҫ, — эпӗ Яхруҫран ним чухлӗ те кая мар, пилӗк ҫул унтан кӗҫӗнтерех те.

Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Мӗтри аппӑшӗнчен икӗ ҫул кӗҫӗнтерех пулнӑ.

Митраша был моложе сестры на два года.

I // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Пӳртре Нинкӑран кӗҫӗнтерех тата икӗ ача чӗтресе ларать.

В избе дрожали еще двое детишек поменьше Нинки.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Петртан ултӑ ҫул кӗҫӗнтерех пулин те, унтан пӗр пуҫ ҫӳллӗш ҫӳллӗрех пулнӑ, сӑмси ашшӗнни пекех — хурчканни евӗр кукӑр та усӑнчӑкрах, кӑшт чалӑшрах хушӑксенче сенкер куҫ шӑрҫисем ҫунса тӑраҫҫӗ, питҫӑмартисен лаптак шӑммисем хӗрелсе пыракан сарӑ-хӑмӑр тирпе витӗннӗ.

На полголовы выше Петра, хоть на шесть лет моложе, такой же, как у бати, вислый коршунячий нос, в чуть косых прорезях подсиненные миндалины горячих глаз, острые плиты скул обтянуты коричневой румянеющей кожей.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл пӗр вунтӑваттӑра пулнӑ, сӑнран пӑхсан — унтан та кӗҫӗнтерех.

Ему было лет четырнадцать, а по виду и того меньше.

9 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Мӗншӗн тесен Гурийпа манран самай кӗҫӗнтерех пулсан та эпир ҫывӑх туслашрӑмӑр.

Куҫарса пулӑш

Вутра ҫунман уртӑш // Анатоли Ырьят. «Канаш», 11-21№

Хӑйӗнчен кӗҫӗнтерех Лисука, Аннана, Валяна вӗрентесшӗн телей кайӑкне Раккассинче юлсах тытма тӗв турӗ.

Куҫарса пулӑш

Вутра ҫунман уртӑш // Анатоли Ырьят. «Канаш», 11-21№