Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӗтнӗскер (тĕпĕ: кӗт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпир кӗтнӗскер.

Куҫарса пулӑш

Кӗтме пӗлекенсем… // Николай Сорокин. Сорокин Н.М. Тӑлӑх арӑм минтерӗ. Савнисен романӗ. – Шупашкар: «Ҫӗнӗ Вӑхӑт», 2019. – 216 с.

Малтанах Лена, ихӗлтете — ихӗлтете, ҫакна хирӗҫленҫи турӗ, пуҫне апла-капла пӑркаларӗ, тутине Павӑл тутипе тӗкӗнтертме именчӗ, анчах ку нумая пымарӗ — тахҫантанпах сӑваплӑ вут пек тасан упранса пурӑннӑ туйӑмӗ шалтан вӗҫерӗнсе кайрӗ те (вӗҫертессе кӗтнӗскер!) вӑл савнин ачаш та хӗрӳ юратӑвӗн ытамне «пуҫне ҫухатсах», пӗр «ҫылӑхсӑр» тап-таса чунӗн пӗтӗм хӗрӳлӗхӗпе, виҫесӗр ачашлӑхӗпе ыткӑнчӗ.

Куҫарса пулӑш

Мӑнтӑрккапа Вӑрӑмкка (е Турӑ пӳрни) // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 8–35 с.

Ҫав самантрах, Миххана тӗл пуласса кӗтнӗскер, никам ҫуккине курсан кичемленсе кайрӗ.

Куҫарса пулӑш

IV // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Психологсем ҫирӗплетнӗ тӑрӑх, хӗрарӑмӑн сывлӑхӗ чипер пулсан миҫе ҫулта ҫуратни пит кирлех мар, тӗп вырӑнта кунта ача чӑнах та кӗтнӗскер пулнинче.

Куҫарса пулӑш

Ҫамрӑкла е ҫуллансан? // Ирина Трифонова. «Сувар», 2010.01.15, 3№(837), 9 стр.

Тӑтӑм та каларӑм: «Кӗрӗр», — ҫакӑн хыҫҫӑн, тарҫӑ кӗрсе тӑрасса кӗтнӗскер, сарлака хул пуҫҫиллӗ, тӗреклӗ, петлицӑри шурӑ чечеклӗ ҫӳллӗ ҫынна куратӑп.

Я встал и сказал: «войдите», после чего, ожидая появления слуги, увидел высокого, с белым цветком в петлице, крупного, широкоплечего человека.

II. Зурбаган // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Вӑхӑт-вӑхӑтпа ӑнӗн тулли ҫулӑмӗ Гнора хальлӗхе килсе ҫитеймен телейӗн хупӑ алӑкӗ умне кӑлара-кӑлара тӑратать; вӑл кунта, ҫак ҫуртра пулнине аса илкелет, кунта вӑл пурне те пӗлет, пурте унпа хӑрушла ҫывӑхлӑхра, хӑй вара ют, алӑкран ҫавӑ тухичченех ют пулса юлать; ҫавӑншӑн вӑл, Гнор, — унӑн, ҫывӑх, тӑван, ҫухалнӑскер, кӗтнӗскер, юратнӑскер.

Время от времени полный огонь сознания ставил его на ноги во весь рост перед закрытой дверью не наступившего еще счастья; он припоминал, что находится здесь, в этом доме, где все знакомо и все в страшной близости с ним, а сам он чужой и будет чужой до тех пор, пока не выйдет из двери та, для которой он свой, родной, близкий, потерянный, жданный, любимый.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Ленька, ҫакна тахҫантанпах кӗтнӗскер, ҫавӑнпа тӳрех килӗшет.

Ленька давно ждет этого часа и, разумеется, сразу же соглашается.

Самонька // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Сотник, пачах урӑххине кӗтнӗскер, халӗ Григоришӗн нимӗн чухлӗ те именмен пек туйӑнчӗ: вӑл йывӑҫ ҫумне сӗвенсе тӑнӑ та пирус мӑкӑрлантарать, шыва чиксе кӑларнӑ пек кӗсри ҫине кача пӳрнипе тӗллесе кӑтартса сӑмахлать:

Сотник, против ожидания, показался Григорию нимало не сконфуженным; он, прислонясь к дереву, покуривая папироску, говорил, указывая мизинцем на свою, словно выкупанную, кобылицу:

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Володя амӑшӗ макӑрасса, ашшӗне хӑвӑн ирӗкӳпе ҫар флотне ан кай, тесе ӳкӗтлессе кӗтнӗскер, халӗ амӑшӗн темпе витӗннӗ пек курӑнакан тӗксӗмленнӗ сӑн-пичӗ ҫине сума суса, юратса пӑхать.

И Володя, который ждал, что мать заплачет и станет упрашивать отца, чтобы тот не ходил добровольцем в военный флот, с уважением поглядывал на потускневшее, замкнутое, словно какой-то пеленой закрывшееся лицо матери.

Пӗрремӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Анна Власьевна, вӑл таврӑнасса чунтанах кӗтнӗскер, ӑна ыйтусем парса хупланӑ, лешӗ ӑна хирӗҫ аран-аран каласа панӑ.

Анна Власьевна, нетерпеливо ожидавшая ее возвращения, осыпала ее вопросами, на которые Марья Ивановна отвечала кое-как.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк. Суд // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Исправник, хаяр та хӑрушӑ вӑрӑ-хураха кӗтнӗскер, вунвиҫӗ ҫулхи имшеркке ачана курсассӑн, тӗлӗнчӗ.

Исправник, ожидавший грозного разбойника, был изумлен, увидев 13-летнего мальчика, довольно слабой наружности.

XVII сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Нумай хваттерлӗ ҫуртсен капиталлӑ юсавӗшӗн тӳлес енӗпе граждансен уйрӑм категорийӗсене пулӑшмалли саккун проекчӗ пирки нумайӑшӗ кӗтнӗскер темелле.

Куҫарса пулӑш

Пысӑкланакан бюджет та перекете тӗпе хурать // Николай КОНОВАЛОВ. «Хыпар», 2016, пуш, 18; 35-36№

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех