Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӗсменӗсем (тĕпĕ: кӗсмен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ун кӗсменӗсем те пурте хӑй пеккисемех пухӑннӑ.

Байбаки его тоже как на подбор — скаженные.

ХII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Кӗсменӗсем те унтах.

— Там и весла.

9 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Кӗсменӗсем кимӗ ӑшӗнчех выртаҫҫӗ иккен.

А вёсла там, в лодке, лежат.

Гриша мана кимӗ кӑтартрӗ // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Ҫак куҫҫульне пула туйӑмсӑр пулни хуллен иртме пуҫлать, Костя кимӗ тайкаланнипе килӗштерсе авӑсма тытӑнать; кӗсменӗсем халӗ ытла васкамаҫҫӗ, шыв ҫине усӑсӑр ҫапӑнмаҫҫӗ, алӑсенчен вӗҫерӗнес пек текех туртӑнмаҫҫӗ вӗсем.

От этих слез оцепенение слабеет, и Костя начинает приноравливать взмахи к качке; весла не так суматошно и бестолково бьют по воде и уже не так рвутся из рук.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Шӑлӗсене ҫыртса, Костя вӗсемпе пӗтӗм вӑйне хурса кӗрешет, анчах вӑйӗсем чакаҫҫӗ, вӑл хыпӑнса ӳкме тытӑнать, хумӗсем вара шултӑралансах пыраҫҫӗ, кӗсменӗсем тата чӑрсӑртараххӑн алӑран вӗҫерӗнме пӑхаҫҫӗ.

Сцепив зубы, Костя борется с ними изо всех сил, но силы слабеют, он начинает задыхаться, а волны становятся крупнее, весла все упрямее рвутся из рук.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Кӗсменӗсем аврисем таранах шыва путаҫҫӗ, Костя вӗсене аран-аран каялла кӑларать.

Весла по самые вальки уходят в воду, и Костя с трудом вытаскивает их.

Эсӗ вӗренсе ҫитӗн // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Унӑн кӗсменӗсем шывран тухсан, кимӗ аякӗсене васкавлӑ та вӗтӗ хумсем лӑпкани илтӗнет.

Когда весла выходят из воды, слышно, как торопливо и вкрадчиво плещут о борта мелкие волны.

Ҫыран хӗрринчи пӳрт // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Унӑн кӗсменӗсем сулкаланнипе, факел ҫутинче темле калама ҫук пысӑк хурт хӗрлӗ урисемпе хӑлаҫланнӑн туйӑнать.

При свете факела весла двигались, точно красные ноги исполинского червяка.

III // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Унӑн кӗсменӗсем чӑмпӑлтатни, вӗсем хӑйсене тӑхӑнтарнӑ йӗкесем ҫумне пыра-пыра ҫапӑнни илтӗне пуҫларӗ.

Уже слышен плеск весел и их стук об уключины.

III // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

«Кимми кӑна ан ӳпӗнтӗрччӗ ӗнтӗ, кӗсменӗсем ҫеҫ ан хуҫӑлччӑр», — шухӑшлать вӑл.

«Только бы не перевернулась лодка, только бы не сломались весла», — думала она.

I // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Матроссен кӗсменӗсем пикенсе шыва ҫураҫҫӗ, пӗр саманта кильватерсен бурунӗ курӑнса илчӗ те баклан пек шлюпкӑсем куҫран ҫухалнӑ май, пӗрре анаҫҫӗ те тепре хӑпараҫҫӗ.

Весла матросов рвали воду, на какое-то мгновение мелькал кильватерный бурунок, и шлюпки, как бакланы, то поднимались на гребни, то опускались и исчезали из глаз.

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Кӗсменӗсем шӑппӑн выртаҫҫӗ шыв ҫине.

Тихо ложились в воду весла.

Иккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Кӗсменӗсем инҫе мар.

Весла виднелись невдалеке.

Ҫирӗм ҫиччӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Каҫхине уйӑх шывӑн вӗҫӗ-хӗррисӗр инҫетне хӑйӗн тӗлӗнмелле илемлӗ ҫутипе йӑлкӑштарать, тинӗс ҫине ҫутӑ-кӗмӗллӗ уйӑх ҫулӗ выртать те, таҫта ҫитиех шевлеленсе ҫиҫсе, инҫетре ҫухалать; Данилов ҫав ҫутӑ ҫул ҫине сасартӑк кимӗпе чӑмса тухнине курать; кӗсменӗсем, харӑс-харӑс ыткӑнса, ҫутӑ ҫула виҫелӗн касса пыраҫҫӗ, вӗсем тӑрӑх кӗмӗл ҫумӑр ҫунӑ пек, фосфор йӑлтӑрккипе тулнӑ шыв тумламӗсем юхса анаҫҫӗ.

Бывало, вечером луна заливала своим чудным светом эту бесконечную водную даль со светлой серебряной полосой луны, сверкавшей в воде и терявшейся на далеком горизонте; он видел, как вдруг выплывшая лодка попадала в эту освещенную полосу, разрезая ее дружными, мерными взмахами весел, с которых, как серебряный дождь, сбегала напитанная фосфорическим блеском вода.

Америкӑна кайни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Мана Эльба шывӗ ҫинче, пӑспа ҫӳрекен кимӗсене курма хӑнӑхнӑскере, ҫак ҫынсен кӗсменӗсем питех те начар япала пек туйӑнчӗҫ.

Я привык к паровым паромам на Эльбе, поэтому весла лодочников казались мне жалким орудием.

XII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Кӗсменсене шывран кӑларсан, вӑл вӗсене пачах та тенӗ пек ҫӳлелле ҫӗклемест, каялла туртса илнӗ чухнех хӑяккӑн ҫавӑрса хурать те, кӗсменӗсем вара хӑйсен касакан енӗпе, пурҫӑн ҫинче шуса кайнӑ пекех, шыв ҫийӗпе шӑппӑн шуса каялла каяҫҫӗ.

Вынимая весла из воды, он почти не подымал их, а ловко переворачивал на ходу, и тыльной стороной лопасти они скользили по воде, как по шелку.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Кӗсменӗсем ҫине выртсах ишнӗ пирки киммин хӗррисем шатӑртатаҫҫӗ!

Налегают на весла так, что борта трещат!

Ҫирӗм тӑххӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Гондолӑсем хӑйсен пӗчӗккӗ хӗрлӗ ҫутисемпе унчченхинчен те хӑвӑртрах ишнӗн туйӑнаҫҫӗ; анланса илмелле мар йӑлтӑртатаҫҫӗ вӗсен хурса кӗсменӗсем — ӑнланса илмелле маррӑн хӑпарса анаҫҫӗ кӗсменсем, кӗмӗл пулӑсем пек курӑнса чӑмпӑлтатакан шыв пайӑркисем ҫийӗн; унта та кунта та гондольерсем кӗскен, шӑппӑн кӑшкӑрни илтӗнет (халь весӗм нихҫан та юрламаҫҫӗ); ытти сасӑсем илтӗнменпе пӗрех.

Гондолы с своими маленькими красными огонечками, казалось, еще неслышнее и быстрее бежали; таинственно блистали их стальные гребни, таинственно вздымались и опускались весла над серебряными рыбками возмущенной струи; там, сям коротко и негромко восклицали гондольеры (они теперь никогда не поют), других звуков почти не было слышно.

XXXIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Вӑл Гленарвана кимме ҫыран тӑрӑхӗпе илсе пыма ҫеҫ каласшӑнччӗ, сасартӑк темӗскере асӑрхарӗ те унӑн кӗсменӗсем аллисенчен тухса ӳкрӗҫ.

Он хотел было предложить Гленарвану править вдоль побережья, как вдруг увидел нечто такое, что заставило его опустить вёсла.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Кӗсменӗсем ӑҫта-ши?

А где вёсла?

Шӑвӑҫ чуман // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 38–42 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех