Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ку ҫулӗ самай кӗскерехчӗ.

Куҫарса пулӑш

Миккуль тете // Юрий Исаев. Исаев Ю.Н. Ҫӗнӗ касӑн шухӑ яшӗсем: калавсем, асаилӳ, тӗрленчӗксем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2023. — 149 с. — 108–109 с.

Ҫапӑҫма вӑл пӗлместчӗ, ҫитменнине аллисем те унӑн ман алӑсенчен кӗскерехчӗ, — пӗр-ик-виҫӗ хутчен тытӑҫса илсен, вӑл мана парӑнатчӗ, ҫурӑмӗпе хапха ҫумне хӗсӗнсе тӗлӗнсе калатчӗ:

Драться он не умел, да и руки у него были короче моих, — после двух-трех схваток он уступал мне, прижимался спиною к воротам и говорил удивленно:

XX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

«Манӑн пӳрнесем кӗскерехчӗ…» — палӑртрӗ вӑл.

Он отметил: «У меня пальцы были короче…»

4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.