Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Вӗсем ҫурхи юр куҫран ҫухалсанах кӑвар тӗслӗ чечекӗсене сараҫҫӗ те ҫӑвӗпех, кӗрӗпех ҫунаҫҫӗ, малтанхи юр ӳксен кӑна хӑйсен кӑвар пек ҫеҫкисене ҫав юр ҫине сапаласа сӳнеҫҫӗ…

Куҫарса пулӑш

Виҫҫӗмӗш ҫыру // Александр Клементьев. Клементьев А.К. Вунҫиччӗрисем: повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 216 с. — 121–178 с.

Пӗренесен хуҫи ҫаплах тупӑнмарӗ, кӗрӗпех вӗсем ҫине ҫумӑр ҫӳре, унтан ҫиелтен юр ҫуса лартрӗ, анчах вӗсем ҫаплах выртрӗҫ те выртрӗҫ — ҫав тери лайӑх йывӑҫсем.

Однако хозяин не объявлялся, всю осень бревна поливал дождь, потом присыпал снег, а они всё лежали и лежали — отличное дерево.

58 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

«Ку сасӑ Селимен пулмарӗ-ши», — тесе кӗрӗпех шухӑшларӗ те, ун пек пулма пултараймасса тавҫӑрса, ларнӑ ҫӗртен ҫӗкленчӗ.

«Может, это опять Селиме?» — подумал парень, но тут же понял, что это невозможно, и поднялся с земли.

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шӑллӗ тем иккӗленни Шерккее кӗрӗпех ӑш хыптарчӗ.

Сомнения брата взволновали и Шерккея.

XI. «Шерккейӗн те ӑс ҫук мар» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кӗрӗпех ӗҫленӗ ҫынсем кунта, кӗрӗпех, Андрей.

Всю осень, Андрей, трудились тут люди.

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Анчах сасартӑк кӗрӗпех сикрӗ хапха умӗнчи анлӑ аслӑк айне кӗрсе чарӑнса тӑчӗ, вырӑнтан хускалмарӗ.

Но вдруг он вздрогнул и, остановившись под широким навесом над воротами, замер.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

«Хулара» пулнӑ чух каҫа юласси пӗрмаях пулатчӗ — пусма тӑрӑх хӑпарнӑ вӑхӑтра ҫеҫ кайнӑ чух алӑка питӗрсе хӑварма манни ӑшӑма кӗрӗпех кӗчӗ.

Как всегда, когда попадала в «город», — и на лестнице вспомнила с досадой, что забыла запереть дверь.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951